Έτσι ανακοίνωσε προς κάθε ενδιαφερόμενο, (Ευρωπαίους και Έλληνες), οτι η διαπραγμάτευση τελείωσε. 'Αμεσα βγήκε ο Κουβέλης και ο Βενιζέλος να πούν οτι δεν τελείωσε η διαπραγμάτευση. Ο μεν Κουβέλης λέει οτι δεν θα ψηφίσει τα μέτρα και ο Bενιζέλος λέει οτι θα τα ψηφίσει, αλλά ορισμένοι βουλευτές του λένε άλλα.
Τι εννοούσε όμως ο Σαμαράς όταν έλεγε οτι η διαπραγμάτευση τελείωσε;
Πρoφανώς εννοούσε οτι η κυβέρνηση θα πάει στο Eurogroup με αυτό το συγκεκριμένο πακέτο μέτρων, οτι μετά θα το κατεβάσει αυτό το συγκεκριμένο πακέτο στη Βουλή και μάλιστα θα το κατεβάσει ώς ένα άρθρο και όποιος θέλει το ψηφίζει, όποιος δεν θέλει δεν το ψηφίζει.
Σαφής δήλωση. Όπως σαφές και το πλαίσιο που έθεσε ο Σαμαράς προς τους 300 βουλευτές. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του, είπε, αλλά το θέμα δεν είναι αν θα ψηφιστεί το Α ή το Β μέτρο, αλλά το αν θα μείνουμε ή όχι στο Ευρώ.
Ψευτοδίλημμα, θα πεί ο ΣΥΡΙΖΑ και πολλοί άλλοι. Ίσως, ίσως όμως και όχι. Διότι κάποια στιγμή η Ευρώπη (ο Δυτικός κόσμος για να είμαστε ακριβείς), θα πάψει να φοβάται πόσο θα του κοστίσει μια ελληνική έξοδος απο το ευρώ και θα αρχίσει να φοβάται κάτι πολύ σημαντικότερο:
Πόσο θα του κοστίσει να παραμείνει στο Ευρώ μια χώρα που αγνοεί την πίεση όλων των άλλων ευρωπαίων εταίρων και απαιτεί να την πληρώνουν όλοι χωρίς να προσαρμόζεται στα κοινά ευρωπαικά δεδομένα. Πόσο καλό κάνει στην Ευρωπαική Ένωση να παραμείνει στην "παρέα" μια χώρα που αδιαφορεί για τις απόψεις των υπολοίπων εταίρων και παριστάνει οτι δεν καταλαβαίνει σφυρίζοντας το "παπάκι πάει στην ποταμιά". Και όταν αρχίσουν να το μετράνε αυτό, θα διαπιστώσουν ίσως, οτι το κόστος της ανοχής τους θα είναι μεγαλύτερο απο το κόστος της εγκατάλειψης μας στη μοίρα μας. Διότι σε αυτή την περίπτωση, όλοι οι "απείθαρχοι" θα κάνουν οτι τους έρθει αγνοώντας τις ευρωπαικές πιέσεις και η Ευρώπη θα διαλυθεί πραγματικά.
Στο κάτω κάτω, φτιάξαμε όλοι μαζί ένα νόμισμα, συμφωνήσαμε σε πέντε - δέκα κανόνες, εμείς δεν τους τηρήσαμε, τα λεφτά μας τελείωσαν και τώρα ζητάμε κι άλλα. Γιατί είναι υποχρεωμένοι να μας δανείζουν; Το πολύ - πολύ λοιπόν να πούν κάποια στιγμή : "Η Ελλάδα παραμένει και θα είναι πάντα ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης, λυπούμεθα ειλικρινώς για την τραγική οικονομική της κατάσταση και της ευχόμαστε περαστικά. Της παρέχουμε δε πλήρη τεχνική υποστήριξη με δικούς μας ειδικούς για να ξεπεράσει την κρίση και να καταφέρει να βγεί στις αγορές να δανεισθεί".
Μια τέτοια ωραία ανακοίνωση θα ακούσουμε κάποια μέρα - που δεν θα αργήσει πολύ - αν οι δικοί μας συνεχίσουν το σόου της εσωτερικής μικροπολιτικής. Και θα αρχίσουμε να τρέχουμε γύρω γύρω πανικόβλητοι γιατί δεν θα έχουμε λεφτά ούτε για μισθούς, ούτε για συντάξεις, ούτε για τίποτα. Και θα τυπώνουμε κουρελόχαρτα που θα λέγονται "I owe you" (γραμμάτια δηλαδή) ή Δραχμές για να αγοράζουμε και να πουλάμε μεταξύ μας τα βασικά. (Για εισαγώμενα, καύσιμα, φάρμακα κλπ, ούτε λόγος).
Ο Κουβέλης, όμως, όπως και ο Σκανδαλίδης και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν την ίδια άποψη. Θεωρούν προφανώς οτι οι ευρωπαίοι θα συνεχίσουν να μας δανείζουν εσαεί, ακόμη και αν εμείς τα "στηλώνουμε" (Κουβέλης- Σκανδαλίδης) ή αν μεγαλώνουμε το πτωχευμένο κράτος και τις δημόσιες δαπάνες (Τσίπρας).
Μακάρι να έχουν δίκιο. Μακάρι να συνεχίσουν οι ευρωπαίοι να μας κρατάνε στο Ευρώ, να μας δίνουν λεφτά για να πληρώνουμε τα ελλείμματα και να μην θέτουν καν όρους. Μακάρι να έχει δίκιο και ο Κώστας Μητσοτάκης ο οποίος στην τελευταία του δήλωση είπε, (απευθυνόμενος στους νεοφιλελεύθερους ψηφοφόρους του) οτι όλα όσα λέει η τρόικα πρέπει να γίνουν, αλλά στο τέλος το γύρισε και κατέληξε, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου αν ο Κουβέλης θα υποχωρήσει και θα ψηφίσει τα μέτρα "γιατί να μην υποχωρήσουν οι Γερμανοί;" (δεν μπορούσε να μην κρατήσει μια πισινή ο παμπόνηρος πολιτικάντης).
Μακάρι να έχουν όλοι αυτοί δίκιο και να πανικοβληθούν οι Ευρωπαίοι και να υποχωρήσουν, ώστε και εμείς να κρατήσουμε το επίδομα γάμου (που είναι η κόκκινη γραμμή του Κουβέλη).
Δυστυχώς όμως, νομίζω οτι αυτό δεν θα συμβεί.
Αυτό που νομίζω οτι τελικά θα συμβεί, είναι οτι ο Σαμαράς θα αναδειχθεί - αν είναι δυνατόν - σε Μέγα Στρατηγό και Μαέστρο της πολιτκής, αφού με μια δήλωση του και μόνο έθεσε τους "συγκυβερνήτες" του και όλους ανεξαιρέτως τους βουλευτές προ των ατομικών ευθυνών τους.
Ο Σαμαράς ήταν αναγκασμένος να πάει στο Eurogroup με ένα πακέτο μέτρων και γι αυτό κατέφυγε σε αυτή τη δήλωση, οτι οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν. Έτσι λέει στους μεν ευρωπαίους οτι "είμαστε έτοιμοι" (αν δεν το έλεγε δεν θα γινόταν το Eurogroup) στους δε Έλληνες συγκυβερνήτες του "κόφτε την πλάκα και αποφασίστε αν θα πτωχεύσετε εσείς προσωπικά τη χώρα".
Με λίγα λόγια, ο Σαμαράς πήρε το πράγμα πάνω του, πήρε και τις αποφάσεις και τις ευθύνες και άφησε τους "σόουμεν" να "διαπραγματεύονται" μόνοι τους.
Όπως εμείς απο την κερκίδα φτιάχνουμε την ιδανική ομάδα που θα πάρει το παγκόσμιο κύπελλο.