Θεωρητικά, διότι είναι πολύ αμφίβολο αν η ελληνική δημόσια διοίκηση θα επιτρέψει την μετατροπή αυτή, ακόμη και αν η πολιτική ηγεσία την επιδιώκει που ούτε αυτό φαίνεται πιστευτό. Δεν είναι πιστευτό, διότι για παράδειγμα, ενώ μέσα στη συμφωνία και μάλιστα στις πρώτες πραγράφους της μπαίνει ώς προυπόθεση η ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Εσόδων, την ίδια μέρα που η κυβέρνηση υπέγραφε αυτή τη συμφωνία, έδιωχνε την Γενική Γραμματέα Εσόδων κυρία Σαββαίδου, όπως παλιότερα και ο Σαμαράς είχε δίωξει τον κ. Χάρη Θεοχάρη.
Έχουμε λοιπόν δυο προβήματα στην υλοποίηση αυτής της πολύ σημαντικής συμφωνίας: Το ένα είναι οτι το πολιτικό σύστημα δεν θέλει ανεξάρτητες αρχές διότι έτσι δεν μπορεί να κάνει παιχνίδι με τους "ημέτερους". Θέλει δικούς του ανθρώπους στις θέσεις κλειδιά για να τους ελέγχει και να τους κατευθύνει κατά το δοκούν.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι οτι η δημόσια διοίκηση, δηλαδή οι επικεφαλής των δημοσίων υπαλλήλων, δεν θέλουν με κανένα τρόπο τον εκσυγχρονισμό διότι έτσι χάνουν ισχύ και χρήμα. Η γραφειοκρατία στην Ελλάδα ε΄χει φτιάξει ένα άρρηκτο πλέγμα νόμων, υπουργικών αποφάσεων, ερμηνευτικών διατάξεων και εγκυκλίων, προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα της. Όλες αυτές οι διατάξεις προσατεύουν τον δημόσιο υπάλληλο και μπερδεύουν και ενοχοποιούν τελικά τον πολίτη. Και δεν είναι αποτέλεσμα ανικανότητας ή ανοησίας, αντίθετα, αποδεικνύουν την ευφυία των δημοσίων υπαλλήλων, μια ευφυία που δυστυχώς χρησιμοποιείται μόνο για το κακό, δηλαδή για την ενοχοποίηση των πολιτών και την εξάρτηση τους από τη "διάθεση" του ελεγκτικού μηχανισμού των δημοσίων υπαλλήλων, προκειμένου ο πολίτης να αναγκαστεί να λαδώσει για να κάνει την οποιαδήποτε εργασία.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να επιτρέψουν στους Γάλλους να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν σε σπάσιμο αυτού του πλέγματος. Δεν πρόκειται να επιτρέψουν την απλούστευση των διαδικασιών στις συναλλαγές των πολιτών με το δημόσιο και δεν πρόκειται να επιτρέψουν στον πολίτη να έχει πρόσβαση απευθείας στα αρχεία που τον αφορούν. Οι Γάλλοι στοχεύουν σε αλλαγές που ουσιαστικά παρακάμπτουν τους δημοσίους υπαλλήλους στις συναλλαγές του πολίτη με το δημόσιο. Αν όμως παρακαμφθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, χάνουν ισχύ και χρήμα. Το μοντέλο των ΚΕΠ που οι Γάλλοι θεωρούν οτι πρέπει να ακολουθηθεί σε όλες τις συναλλαγές με το δημόσιο, είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης των δημοσίων υπαλλήλων. Και θα κάνουν τα πάντα για να το αποφύγουν.
Το πρωτόκολλο λοιπόν της συνεργασίας Ελλάδας - Γαλλίας για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, είναι μια περιγραφή του τι θα έπρεπε να γίνει, του πώς θα γινόταν κράτος η Ελλάδα. Και αυτό οι δημοσιοι υπάλληλοι και το πολιτικό σύστημα δεν θα επιτρέψουν να γίνει πραγματικότητα.
Γιατί το υπογράψαμε τότε αυτό το πρωτόκολλο; Όπως υπογράφουμε όλες τις μεταρρυθμίσεις, όπως παριστάνουμε οτι θέλουμε να γίνουμε σοβαρή χώρα, όπως υπογράφουμε τα μνημόνια και τις διεθνείς συμφωνίες και δεν τηρούμε τίποτα από όλα αυτά, έτσι υπογράψαμε και αυτό. Θα τους πληρώσουμε μάλιστα τους Γάλλους να μας βοηθήσουν, αλλά δεν θα εφαρμόσουμε τελικά αυτά που θα μας πουν. Όπως ήδη δεν εφαρμόζουμε τα μνημόνια, ούτε καν το τελευταίο, αυτό που υπέγραψε η σημερινή κυβέρνηση, έτσι δεν θα εφαρμόσουμε ούτε αυτό.
Θα κοροιδέψουμε πάλι τους "κουτόφραγκους" και αυτό φαίνεται και από το γεγονός οτι αντί η κυβέρνηση να ανακοινώσει θριαμβευτικά αυτή τη συμφωνία που φέρνει τόσο σημαντικές αλλαγές στο δημόσιο, την έκρυψε και δεν τη δημοσιοποίησε. Ο δημοσιογράφος Νίκος Ρούσσης του Reporter την βρήκε κατ' αποκλειστικότητα και τη δημοσιεύσαμε εδώ.
Όμως μια τέτοια συμφωνία, με τόσο σημαντικές παρεμβάσεις, έπρεπε να έχει γίνει "σημαία" για την ελληνική κυβέρνηση, έπρεπε να την κραδαίνει ο Τσίπρας και να την δείχνει στη Βουλή και στους ψηφοφόρους ώς απόδειξη της διάθεσης του για μεταρρυθμίσεις. Αντί να το κάνει αυτό την έκρυψε, δεν την έδωσε στη δημιοσιότητα, την "έθαψε" κυριολεκτικά για να μη την πάρει χαμπάρι κανείς, για να μη τρομάξουν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Και αυτό δείχνει οτι όχι μόνο δεν την πιστεύει και δεν την υιοθετεί, αλλά και οτι δεν θα την εφαρμόσει. Διότι πρόκειται για μια συμφωνία που, είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ. Εντάχθηκε στο πλαίσιο της επίσκεψης Ολάντ, υπογράφτηκε, μπηκε στο αρχείο και περιμένουμε να ξεχαστεί από τους Γάλλους, οι οποίοι κάποια στιγμή θα απελπιστούν, θα πάρουν τα λεφτά της αμοιβής τους και θα αδιαφορήσουν για στη συμφωνία αφού θα διαπιστώσουν οτι η Ελλάδα δεν θέλει να την εφαρμόσει.
Υ.Γ. Για όσους αναρωτιούνται γιατί η Ευρωπαική Ένωση δεν αντέδρασε δυναμικά, όπως στην περίπτωση Θεοχάρη, στην αποπομπή της Σαββαίδου, το ρεπορτάζ μας λέει οτι έχουν απηυδήσει, οτι θέλουν πάση θυσία να μας δώσουν την πρώτη δόση των 2 δισ Ευρώ για να ξεμπερδεύουν και αναβάλουν για μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων κάθε παρέμβαση. Δεν θέλουν δηλαδή να ξαναμπλέξουν με μια νέα έξαρση της "Ελληνικής κρίσης" μέσα στος γιορτές, δεν θέλουν να κάνουν έκτακτες 16ώρες συνεδριάσεις του Eurogroup και του Ecofin, ούτε να προσθέσουν ένα νέο ελληνικό δράμα στο προσφυγικό που τους απασχολεί σήμερα. Όλα αυτά θα τα κάνουν αφού ξεμπερδέψουν με το προσφυγικό και σε κάθε περίπτωση μετά τα Χριστούγεννα. Εξάλλου ξέρουν από τώρα οτι κάποια στιγμή, σε κάποια αξιολόγηση θα κριθούμε αποτυχόντες και θα ξεκινήσει η εφαρμογή του σχεδίου Σόιμπλε για την αποχώρηση μας από το Ευρώ. Δεν είναι ανάγκη να ξαναχαλάσουν τις διακοπές τους εξαιτίας μας, όπως έγινε το καλοκαίρι...