Για παράδειγμα, σχετικά με τον αριθμό των τραπεζών που υπάρχουν στην Ελλάδα, η τάση είναι για περιορισμό τους μέσω συγχωνεύσεων και η μεγέθυνση τους για να είναι ισχυρές. Έτσι καταλήξαμε σήμερα να έχουμε τέσσερεις μεγάλες συστημικές τράπεζες Εθνική, Πειραιώς, Alpha και Eurobank και μια μικρότερη την Αττικής. Σημειώνεται οτι πριν από μια δεκαετία, υπήρχαν στην Ελλάδα 22 ελληνικές τράπεζες και 19 ξένες, ενώ σήμερα η μόνη ξένη που έχει μείνει η HSBC. Ο κ. Τσαμουργκέλης εξηγεί οτι ο αριθμός αυτός είναι πολύ μικρός για την ελληνική οικονομία και οτι ο αρθμός των τραπεζών αντί να συρρικνώνεται πρέπει να αυξηθεί. Φέρνει δε ώς παράδειγμα οτι στη Γερμανία υπάρχουν 1700 τράπεζες εκ των οποίων μόνο δυο είναι συστημικές, στην Ιρλανδία πάνω από 100 τράπεζες, στην Φινλανδία 300 τράπεζες και στις ΗΠΑ 15.000 τράπεζες. Οι τράπεζες αυτές χρηματοδοτούν τις νέες και τις μικρότερες επιχειρήσεις και συμβάλουν αποφασιστικά στην ανάπυξη της οικονομίας. Και ενώ δεν είναι συστημικές, δηλαδή δεν ελέγχονται από την ΕΚΤ είναι τράπεζες εντός του επίσημου τραπεζικού συστήματος και ελέγχονται από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες.
Ο κ. Τσαμουργκέλης εξήγησε τη θέση του περί αύξησης του αριθμού των τραπεζών στην Ελλάδα εξηγώντας οτι είναι αναγκαία η αύξηση αυτή για να χρηματοδοτηθεί η οικονομία.
Αν απελευθερώσεις το τραπεζικό σύστημα και αυξηθεί ο αριθμός των τραπεζών οι οποίες θα ελέγχονται μεν από την Τράπεζα της Ελλάδος αλλά δεν θα είναι συστημικές, δηλαδή δεν θα ελέγχονται από την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, αμέσως θα πετύχεις χρηματοδότηση της οικονομίας, υποστηρίζει. Φανταστείτε το Μastiha shop, είπε ο κ. Τσαμουργκέλης. Ποιά τράπεζα θα το χρηματοδοτούσε αν δεν το αγκάλιαζε ένας μεγάλος επιχειρηματικός όμιλος; Καμία. Στη Γερμανία, ή στην Iρλανδία, ή στη Φινλανδία, θα εύρισκε αμέσως χρηματοδότηση από μη συστημικές τράπεζες. Το μοντέλο λοιπόν που προτείνεται σήμερα των λίγων ισχυρών συστημικών τραπεζών, δεν ευνοεί την ελληνική οικονομία διότι δεν διευκολύνει τη χρηματοδότηση και εξαρτά τη δημοσιονομική σταθερότητα από τις συστημικές τράπεζες.
Παράλληλα, επεσήμανε ο κ. Τσαμουργκέλης, πρέπει να αντιμετωπισθούν με ειλικρίνεια τα κόκκινα δάνεια. Και αυτό σημαίνει να κλείσουν, ώστε να απελευθρωθούν χρήματα για τη χρηματοδότηση της οικονομίας και την ανάπτυξη.
Σχετικά το ζήτημα των κόκκινων δανείων, ο κ. Τσαμουργκέλης είπε οτι το πρόβλημα δεν λύνεται όσο το συζητάνε μεταξύ τους οι ξένοι με τις τράπεζες και τους δανειολήπτες. Οι τράπεζες δεν θέλουν να κλείσουν μερικά από τα κόκκινα δάνεια και καταλήγουμε να έχουμε επιχειρήσεις με είκοσι εκατομμύρια τζίρο, να ξεπληρώνουν δάνεια με 60.000 Ευρώ τον χρόνο. Δεν μένουν λεφτά για να χρηματοδοτηθούν άλλες, ούτε νέες επιχειρήσεις, είπε.
Η πρόταση Τσαμουργκέλη είναι να κλείσουν άμεσα τα κόκκινα δάνεια και απευθυνόμενος στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρα είπε οτι είναι δουλειά της Τράπεζας της Ελλάδος να φροντίσει να τα εξετάσει και να πεί πώς θα κλείσουν.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η προσέγγιση Τσαμουργκέλη για την οικονομική κρίση που βιώνει σήμερα η Ελλάδα αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο την αντιμετωπίζουμε. Είπε χαρακτηριστικά: "Η κρίση είναι η συνάντηση με ένα τέλος. Και τι κάνεις όταν συναντιέσαι με το τέλος; Παρακαλάς για λίγο χρόνο ακόμη, δώστε μου λίγο χρόνο να διορθώσω τα πράγματα, λες. Και αυτό που διορθώνεις είναι οτι κάνεις μόνο αυτά τα οποία είσαι πια αναγκασμένος να κάνεις, μικρές διορθώσεις. Αυτό κάνουμε μέχρι σήμερα στην οικονομία. Παρακαλάμε για λίγο χρόνο και συνεχίζουμε τα ίδια, δεν αλλάζουμε τίποτα ουσιαστικά.
Η ενναλλακτική όταν συναντιέσαι με το τέλος είναι να δείς τα πράγματα αλλιώς και να οργανώσεις τη ζωή σου αλλιώς. Το ίδιο και στην οικονομία. Πρέπει να δείς αλλιώς τα πράγματα, και να αποφύγεις τις γενικότητες. Ο λαικισμός κρύβεται πίσω από τις γενικότητες, από λέξεις όπως ελευθερία, ισότητα, κλπ. Πρέπει να δείς τι σημαίνει ελευθερία για έναν επιχειρηματία, τι σημαίνει ελευθερία για έναν αγρότη, τι σημαίνει ελευθερία για έναν υπάλληλο, τι σημαίνει ισότητα για ένα φοιτητή, για ένα νέο, για ένα μεσήλικα. Οι γενικότητες και η παράταση για την αποφυγή του τέλους δεν σε βγάζουν από την κρίση. Έχουμε παραμείνει σε κρίση πολλά χρόνια και δεν αντέχουμε άλλο τη φθορά. Δεν χρειάζονται γενικότητες, χρειάζεται εφαρμογή πολύ συγκεκριμένων πολιτικών και μεταρρυθμίσεων. Αν αυξήσεις τη ρευστότητα μέσω της νομισματικής πολιτικής θα έχεις αποτέλεσμα σε τρείς μήνες, αν κάνεις δημοσιονομική πολιτική θα έχεις αποτέλεσμα σε ένα χρόνο και αν κανεις μεταρρυθμίσεις θα δείς τα αποτελέσματα τους σε τρία χρόνια. Πρέπει να συνδυάσεις όλα αυτά τα μέτρα".