Αυτό που προέχει βέβαια τώρα είναι να καθαρίσει η θάλασσα και οι παραλίες. Η αναζήτηση ευθυνών ασφαλώς και θα πρέπει να γίνει και μάλιστα σε πολλά επίπεδα. Όμως το επείγον είναι ο καθαρισμός του Σαρωνικού και δυστυχώς σε αυτό έχουμε ήδη χάσει σχεδόν τη μάχη σύμφωνα με όσα λένε οι ειδικοί.

Συγκεκριμένα, ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κώστας Μουτζούρης εκτιμά πως θα χρειασθεί πολύ χρόνος για να αποκατασταθεί η ζημιά και ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κίμων Χατζημπίρος είπε οτι απαιτούνται πέντε με δέκα χρόνια για να αποκαταστήσει η φύση αυτές τις ζημιές. Είπε επίσης οτι εφόσον οι αρμόδιοι καθυστέρησαν και δεν πρόλαβαν να μαζέψουν το πετρέλαιο πριν φτάσει στην άμμο και στα βότσαλα των παραλιών, είναι δύσκολο πλέον να καθαριστεί χωρίς χρήση χημικών και τα χημικά προκαλούν μεγάλη βλάβη στο βυθό και στο οικοσύστημα του Σαρωνικού.

Το ζήτημα τώρα είναι να γίνει οτι το δυνατόν καλύτερο και ταχύτερα. Από εκεί και πέρα οι ευθύνες σε πολιτικό επίπεδο θα διερευνηθούν όπως θα διερευνηθούν και σε επίπεδο λιμενικών αρχών και αρμοδίων υπηρεσιών.

Και ασφαλώς υπάρχουν ευθύνες, όπως υπάρχουν ευθύνες και στην πλοικτήτρια εταιρία και στους κυβερνήτες του σκάφους αλλά ενδεχομένως και σε ασφαλιστικές εταιρίες και στον νηογνώμονα.

Διότι εδώ πρόκειται σαφώς περί ενός “σαπιοκάραβου” ναυπηγημένου πρίν από 45 χρόνια, το οποίο βυθίστηκε ενώ ήταν αγκυροβολημένο, με απόλυτη μπουνάτσα και ενώ πάνω στο πλοίο βρίσκονταν μόνο δυο μέλη του πληρώματος. Η υπόθεση βρωμάει όπως βρωμάει και το γεγονός οτι αυτό το πλοίο είχε άδεια να μεταφέρει πετρέλαιο.

Κατά τα άλλα, είναι συνηθισμένο στην Ελλάδα να τσακώνονται οι πολιτικοί μας και να ρίχνουν ευθύνες ο ένας στον άλλο, αλλά τελικά αυτό για τη χώρα και τους πολίτες είναι δευτερεύον.

Το πρωτεύον είναι οτι το κράτος αυτό δεν λειτουργεί και δεν μπορεί να αποφύγει καταστροφές που προέρχονται από την ανικανότητα των δημοσίων αρχών.

Όπως ναυάγησε αυτό το σαπιοκάραβο, έτσι ναυαγεί και η χώρα, λόγω ανικανότητας, αδιαφορίας και λαμογιάς.