Την ίδια μέρα που ο Στουρνάρας χτύπησε το καμπανάκι για μείωση φόρων, μείωση της γραφειοκρατίας και υλοποίηση των δημοσίων επενδύσεων που έχουν παγώσει, η κυβέρνηση έφερε «βροχή» ρουσφετολογικών τροπολογιών στη Βουλή προκαλώντας την αγανάκτηση των βουλευτών της Αντιπολίτευσης, η οποία βεβαίως επίσης πέρασε «στο ντούκου».
Με λίγα λόγια «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».
Τι πρότεινε λοιπόν ο Στουρνάρας;
Να αλλάξει το μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής δηλαδή να μειωθούν οι φόροι και να αυξηθούν οι δημόσιες επενδύσεις έτσι ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να αυξηθούν τα εισοδήματα σε σταθερή βάση.
Τι κάνει η κυβέρνηση;
Υπερφορολογεί όλες τις δραστηριότητες και δεν πραγματοποιεί τις προγραμματισμένες δημόσιες επενδύσεις έτσι ώστε να διαθέτει χρήμα για να δίνει «δωράκια» προς αγοράν ψηφοφόρων. Αυτό αυξάνει στιγμιαία και ελάχιστα το εισόδημα ορισμένων ομάδων και μετατρέπεται αυτομάτως σε κατανάλωση. Όμως δεν παράγει οφέλη για την οικονομία.
Αντίθετα αν μειώνονταν οι φόροι και διευκολύνονταν η επιχειρηματικότητα θα ανοίγαν οι δουλειές και θα παραγόταν εισόδημα για όλους σε σταθερή βάση.
Ακόμη δε περισσότερο, αν γίνονταν οι δημόσιες επενδύσεις και αν διευκολύνονταν οι ιδιωτικές και οι ξένες επενδύσεις. Για αυτό και ο Στουρνάρας ζητάει την άμεση εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί με τους εταίρους και την εμβληματική ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού που θα δημιουργήσει αμέσως ένα θετικό επενδυτικό κλίμα.
Ούτε αυτά τα κάνει η κυβέρνηση η οποία προτιμά να αναβάλει τα πάντα για να μαζέψει περίσσευμα χρημάτων να κάνει προεκλογικές παροχές.
Η εξαγορά ψήφων είναι ο μοναδικός στόχος της οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται αυτή τη στιγμή.
Ουσιαστικά δεν έχουμε οικονομική πολιτική, έχουμε κατασπατάληση των χρημάτων που έχουν μαζευτεί με την υπερφορολόγηση, προκειμένου να ανέβει η δημοτικότητα της κυβένρησης εν όψει εκλογών.
Πηγές από το υπουργείο Οικονομικών αναφέρουν οτι ο Τσακαλώτος έχει ενοχληθεί από την πολιτική παροχών διότι αντιλαμβάνεται οτι ο ίδιος έχει επωμισθεί ένα τεράστιο πολιτικό φορτίο στο εσωτερικό και έχει δεσμευτεί στους ξένους με υποσχέσεις για μεταρρυθμίσεις αλλά το Μαξίμου τα δίνει όλα για τις εκλογές εκθέτοντας τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών.
Όσα με σκληρό και άδικο τρόπο μάζεψε δηλαδή ο Τσακαλώτος μη πληρώνοντας τις οφειλές προς ιδιώτες, μη πραγματοποιώντας δημόσιες επενδύσεις και αλλάζοντας τα φώτα των φορολογουμένων, τώρα σκορπιούνται.
Οι παραινέσεις Στουρνάρα λοιπόν δεν γίνονται ούτε τυχαία, ούτε με αντιπολιτευτική διάθεση. Η ενδιάμεση έκθεση του Διοικητή, είναι ένα πολύ σοβαρό κείμενο που απεικονίζει με ακρίβεια την κατάσταση της οικονομίας και συνιστά αλλαγές για να διορθωθούν τα προβλήματα. Είναι όμως λογικό οτι μια κυβέρνηση η οποία είχε ανέκαθεν εχθρική στάση απέναντι στο Διοικητή, που κορυφαίοι υπουργοί της τις πρώτες ημέρες διακυβέρνησης θέλανε να τον σύρουν έξω από την τράπεζα και να καταλάβουν το Νομισματοκοπείο, δεν πρόκειται ποτέ να λάβει υπόψη της τις συστάσεις του. Ειδικότερα σε προεκλογική περίοδο όπου η παραμονή στην εξουσία ή τουλάχιστον η εξασφάλιση μιας σχετικά αξιοπρεπούς ήττας είναι ο μόνος στόχος.
Και δεν είναι μόνο η οικονομία το πεδίο της αντιπαράθεσης.
Οι ανησυχητικές κραυγές του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου ο οποίος απειλεί οτι θα συντρίψει τους Τούρκους μπορούν να θεωρηθούν πολύ ύποπτες σε κάθε περίπτωση. Είτε επειδή ο Καμμένος κάτι ξέρει, δηλαδή οτι έχει ενημερωθεί για επικείμενες επιθετικές κινήσεις των Τούρκων, ή οτι κάτι προσπαθεί να δημιουργήσει, δηλαδή ένα «πολεμικό» κλίμα που θα συσπειρώσει τους πολίτες γύρω από την κυβέρνηση και θα διευκολύνει τη θέση της κυβέρνησης και κυρίως του ιδίου στο Μακεδονικό.
Διότι αντίθετα με τις εκτιμήσεις του βλέπει οτι οι Βόρειοι γείτονες περνάνε από το Κοινοβούλιο τους τις επιμέρους δεσμεύσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών και σύντομα ο ίδιος θα κληθεί να πάρει θέση. Παράλληλα, άκουσε προχθές τη δήλωση του Πρωθυπουργού «δεν θα φύγει ο Καμμένος, πού να πάει;» και προφανώς αντελήφθει οτι είναι δέσμιος της συνεργασίας του με τον Τσίπρα και αναγκασμένος να πέσει μαζί του. Ψάχνει λοιπόν δικαιολογίες για να υπερψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών και η καλύτερη είναι οτι "τώρα που έχουμε πρόβλημα με τους Τούρκους χρειαζόμαστε τους Αμερικάνους και έτσι αναγκάζομαι να ψηφίσω τη συμφωνία".
Όλα αυτά βέβαια είναι θεωρίες συνωμοσίας, αλλά στο μυαλό των κυβερνόντων αυτό ονομάζεται πολιτική ανάλυση και δυστυχώς είναι ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιούν κατά κόρον στην επικοινωνιακή τους πολιτική.
Η κατάσταση λοιπόν της οικονομίας δεν είναι καλή, όπως εξηγεί ο Στουρνάρας, τα σημάδια ανάπτυξης είναι συγκυριακά και ασήμαντα, αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει τίποτα μέχρι τις εκλογές κετός του να σπαταλά τα χρήματα για εξαγορά ψηφοφόρων. Και ο συγκυβερνήτης Καμμένος θα πάιζει παραλληλα το δικό του πολεμικό παιχνίδι τορπιλίζοντας ακόμη περισσότερο το οικονομικό κλίμα.