ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Οι εκλογές το μόνο σίγουρο, όλα τα άλλα, στον αέρα

11:21 - 30 Δεκ 2018
Γρηγόρης Νικολόπουλος

Γράφει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος

Το 2019 είναι έτος εκλογών. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν οτι θα αλλάξουμε κυβέρνηση. Το ερώτημα είναι αν θα προκύψει ισχυρή κυβέρνηση αυτοδυναμίας, αν θα προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας και σε κάθε περίπτωση αν η όποια κυβέρνηση προκύψει θα έχει την αποφασιστικότητα και το πολιτικό θάρρος να εφαρμόσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για να μπεί η χώρα σε μια δυτικού τύπου κανονικότητα.

 

Οι κομματικοί μηχανισμοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν καταφέρει να αναβάλουν έως τώρα όλες τις μεταρρυθμίσεις που θα διευκόλυναν την πρόοδο και την ανάπτυξη. Έχουν καταφέρει να συντηρήσουν αλώβητη μια πανίσχυρη γραφειοκρατία η οποία λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο για το συμφέρον της, δηλαδή για την ενίσχυση της και την αύξηση του ελέγχου που ασκεί στους πολίτες και στις επιχειρήσεις.

 

Τα κόμματα συντάσσονται σε αυτή την προσπάθεια με τη γραφειοκρατία (με την οποία οι κομματικοί μηχανισμοί ταυτίζονται ώς πρόσωπα) και κανένας πολιτικός δεν έχει αποδείξει έως σήμερα οτι μπορεί να κινηθεί εκτός του πλαισίου που του βάζει η γραφειοκρατία του δημοσίου.

 

Οι μεταρρυθμίσεις που οι πολιτικοί καλούνται να επιβάλουν δεν είναι δυστυχώς ούτε επιθυμία της πλειοψηφίας των πολιτών. Οι μεν δημόσιοι υπάλληλοι τις εμποδίζουν οι δε ιδιώτες είτε δεν τις καταλαβαίνουν είτε τις φοβούνται.

Ελάχιστοι τελικά τις θέλουν και έτσι η χώρα παραμένει εγκλωβισμένη στη Μεταπολιτευτική νοοτροπία που σημαίνει πελατειακό κράτος, αναποτελεσματικότητα παντού και μικροπολιτική αντιμετώπιση όλων των προκλήσεων.

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορούμε να περιμένουμε μεγάλες αλλαγές εκτός αν η επόμενη κυβέρνηση αποφασίσει να προκαλέσει όχι απλές αλλαγές, αλλά ραγδαίες ανατροπές. Ο καιρός θα δείξει.

 

Πάντως η άποψη των ξένων για τις εγχώριες πολιτικές εξελίξεις είναι αποστασιοποιημένη από τα ελληνικά κόμματα. Για αυτούς το βασικό είναι πως όποια κυβέρνηση και αν εκλεγεί θα παραμείνει εντός του πλαισίου της μεταμνημονιακής εποπτείας. Και αυτό σημαίνει οτι τελικά αν δεν προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις, οι αγορές δεν θα μας χρηματοδοτήσουν και μέσα στην επόμενη τριετία η χώρα θα αναγκαστεί να προσφύγει ξανά στην Ευρώπη επωμιζόμενη νέα μνημόνια.

 

Για το 2019 λοιπόν, όλα θα λειτουργούν στο ρυθμό των εκλογών, δηλαδή η χώρα θα υπολειτουργεί.

 

Όσο ταχύτερα γίνουν οι εκλογές, τόσο το καλύτερο για όλους και για αυτούς που θα φύγουν και για αυτούς που θα έρθουν και για τους πολίτες και για την οικονομία. 

Η κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει μεγάλη προεκλογική περίοδο, η κοινωνία δεν μπορεί να αντέξει το «ξανασυμμάζεμα» που θα χρειαστεί να γίνει όσο ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του σπαταλούν χρόνο και χρήμα για να εξαγοράσουν ψηφοφόρους.

Ακόμη και αν επανεκλεγόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν προς το συμφέρον του να έχει προκαλέσει μικρότερη ζημιά πρίν τις εκλογές από αυτήν που μπορεί να προκαλέσει μια μακρά προεκλογική περίοδος.

 

Δυστυχώς το πότε θα γίνουν εκλογές θα το αποφασίσει ο Τσίπρας και η Κουμουνδούρου με αποκλειστικό κριτήριο το καλό του κόμματος και όχι της χώρας.

Κατά τα άλλα, όσοι περιμένουν ανάπτυξη της οικονομίας υπό αυτές τις συνθήκες, είναι βαθειά νυχτωμένοι, η πορεία του Χρηματιστηρίου το αποδεικνύει αυτό, όπως το αποδεικνύει και η ανυπαρξία επενδύσεων από Έλληνες ή ξένους. 

Οι Έλληνες επιχειρηματίες συνεχίζουν να κοιτάζουν προς το εξωτερικό για δουλειές λόγω του άθλιου επιχειρηματικού κλίματος, όσοι έχουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό δεν θα τα φέρνουν πίσω, οι τράπεζες αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία, ούτε καν το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων δεν εκτελείται προκειμένου να κρατήσει η κυβέρνηση τα λεφτά γαι εξαγορές ψηφοφόρων. Όταν λοιπόν σε μια χώρα κανένας ντόποιος, ούτε καν το κράτος δεν επενδύουν, πώς θα έρθουν να επενδύσουν οι ξένοι;

 

Η πορεία της ελληνικής οικονομίας, φυσικά εξαρτάται εκτός από τις εγχώριες εξελίξεις και από τους διεθνείς παράγοντες, οι οποίοι επίσης δεν είναι καθησυχαστικοί. 

 

Οι γεωπολιτικές αλλαγές που προκαλούνται από την πολιτική Τράμπ ενδέχεται να έχουν απρόβλεπτες εξελίξεις στην περιοχή μας και κυρίως στη Μέση Ανατολή. Η επιθετικότητα του Ερντογάν δεν αναμένεται να περιορισθεί, ο ρόλος των Ρώσων στη Συρία την οποία ουσιαστικά τους «χάρισε» ο Τράμπ δεν ξέρουμε ποιός θα είναι, η στάση της Γερμανίας έναντι των άλλων ευρωπαικών χωρών και κυρίως έναντι της Ελλάδας στην μετά Μέρκελ εποχή δεν ξέρουμε ποιά θα είναι και πόσο θα μας διευκολύνει, το αρνητικό κλίμα στις αγορές σε καμία περίπτωση δεν διευκολύνει τη χρηματοδότηση της Ελλάδας.

 

Όλα αυτά μαζί με τις εγχώριες εξελίξεις δημιουργούν ένα τοπίο μεγάλης αβεβαιότητας για το 2019 αλλά και για τα επόμενα χρόνια. 

Τελευταία τροποποίηση στις 11:30 - 30 Δεκ 2018
Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.