Ο Τσίπρας προσπαθεί είτε να παραμείνει στην εξουσία όσο πιο πολύ καιρό μπορεί, είτε να χάσει αξιοπρεπώς στις εκλογές ελπίζοντας να επανέλθει στο μέλλον. Ο Καμμένος παίζει το παιχνίδι της πολιτικής του επιβίωσης. Το γήπεδο που έχουν διαλέξει - επειδή δεν μπορούν να το αποφύγουν - είναι η συμφωνία των Πρεσπών.
Ο Καμμένος μπορεί ανά πάσα στιγμή να ρίξει την κυβένρηση, αλλά δεν θα το κάνει αν δεν σιγουρευτεί οτι θα έχει κάποιο πολτικό όφελος από αυτό, ή οτι θα αποφύγει την πολιτική του καταστροφή. Γνωρίζει εξάλλου, οτι δεν έχει κανένα πολιτικό μέλλον μετά τις εκλογές, ούτε με τον σημερινό του σύμμαχο τον Τσίπρα, ούτε με το παλιό του κόμμα, τη ΝΔ. Ο καμμένος θεωρείται ξένο σώμα από την Αριστερά και προδότης από τη Δεξιά.
Ο Τσίπρας φαίνεται οτι δεν μπορεί να κάνει πίσω στη συμφωνία των Πρεσπών λόγω διεθνών δεσμεύσεων, αλλά αναζητεί και αυτός κάποια διέξοδο για να βγεί από την ομηρία Καμμένου.
Αν δεν υποστηριχτεί η συμφωνία από άλλους εκτος ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ βουλευτές και αν δεν υπάρξει κάποιος εξωτερικός παράγοντας, πχ θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, που θα έδινε μια δικαιολογία για κωλοτούμπες ή θα συσπείρωνε κάποιους γύρω από την κυβένρηση, οι δυο συγκυβερνώντες είναι δεμένοι σε μια πτωτική πολιτική περιδείνιση που θα τους οδηγήσει και τους δυο μαζί σύντομα σε κατάρρευση.
Αν ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία θα διευκόλυνε τον Καμμένο να ψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών, δήθεν επειδή πιέζεται από τους Αμερικανούς, ίσως κάποιοι να το προκαλούσαν, παρά τον κίνδυνο που έχει για τη χώρα. Αν το θερμό επεισόδιο έδινε διέξοδο στον Τσίπρα για να μην υπογράψει τη συμφωνία των Πρεσπών, κανείς δεν θα το προκαλούσε.
Συνεπώς, είτε οι ξένοι παράγοντες θα στερέωναν την υπογραφή Καμμένου στη συμφωνία των Πρεσπών δίνοντας του μια δικαιολογία, τον εξ’ Ανατολών κίνδυνο, είτε δεν θα υπάρξει εξωτερικός παράγοντας. Και αναφέρομαι στους ξένους παράγοντες διότι όπως έχει αποδειχθεί τους ενδιαφέρει όλους η υπογραφή αυτής της συμφωνίας άμεσα.
Αν δεν υπάρξει ξένη παρέμβαση ο Καμμένος τελικά θα αναγκαστεί να ρίξει την κυβέρνηση για να διασωθεί πολιτικά.
Μη ξεχνάμε οτι έχουμε να κάνουμε με δυο ακραία αφερέγγυους πολιτικούς, με δυο λαικιστές μέχρι θανάτου που δεν διαθέτουν κανένα απολύτως άλλο κριτήριο για τις πράξεις τους, πέραν του προσωπικού οφέλους τους. Συνεπώς, όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά.
Σε περίπτωση που ο Καμμένος ρίξει την κυβέρνηση, ο Τσίπρας θα θυμηθεί οτι ο Καμμένος είναι δεξιός και θα εξαπολύσει έναν αγώνα λάσπης κατά της Δεξιάς, με κραυγές και ψέμματα. Σε αυτή την περίπτωση ο Καμμένος θα αντιδράσει εμφανιζόμενος ώς υπερπατριώτης που προτίμησε το καλό της χώρας από την καρέκλα της εξουσίας.
Σε κάθε περίπτωση το σπάσιμο αυτής της ανίερης και καταστροφικής συμμαχίας των δυο, θα ωφελήσει και τον Μητσοτάκη και τη χώρα.
Και απ’ ότι φαίνεται το σπάσιμο αυτής της σχέσης μάλλον θα έρθει γρήγορα και θα προέλθει από τον Καμμένο, αν δεν βρεί χείρα βοηθείας από το εξωτερικό. Το κακό είναι οτι σε αυτά τα σενάρια “διεθνούς συνωμοσίας” στα οποία εμπλέκονται ευθέως ώς κυβερνώντες δυο εξαιρετικά επικίνδυνοι λαικιστές και οπορτουνιστές πολιτικοί, ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος. Και αυτό διότι δεν πρόκειται να σκεφτούν σε καμμία περίπτωση το εθνικό όφελος και δε θα διστάσουν να βάλουν τη χώρα σε μεγάλη περιπέτεια για να ωφεληθούν.