Λέει πχ, όπως θα έλεγε και ο κάθε πιτσιρικάς μέχρι έξι - επτά χρονών, οτι τα Σκόπια είναι υπόθεση είκοσι λεπτών για μια ίλη τεθωρακισμένων. Λες και το θέμα μιας στρατιωτικής επέμβασης στα Βαλκάνια είναι θέμα στρατιωτικό, ή διμερές. Λές και ο υπόλοιπος κόσμος θα καθόταν και θα κοίταζε με θαυμασμό τον Ίλαρχο Καμμένο με τη μεγάλη στολή να προελαύνει.

Ή αναλύει την επιθετικότητα των Τούρκων στο Αιγαίο παρομοιάζοντας τους με κάποιον δειλό που πάει να πουλήσει τσαμπουκά και κατεβαίνει από το αυτοκίνητο του, αλλά μόλις βγεί ο άλλος, ο "ψηλός", ξαναμπαίνει μέσα στο αυτοκίνητο και φέυγει τρέχοντας. Ο "ψηλός" στο παράδειγμα είναι ο Καμμένος και ο δειλός οι Τούρκοι.

Αυτόν λοιπόν τον ανεκδιήγητο πολιτικό, ο ελληνικός λαός τον έστειλε στη Βουλή και ο Τσίπρας τον έχρισε συγκυβερνήτη δίνοντας του μάλιστα το δικαίωμα να μασκαρεύεται σε Στρατηγό, Πτέραρχο και Ναύαρχο με την τοποθέτηση του στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Και με αφορμή αυτό το χθεσινό τηλεοπτικό σόου του Καμμένου, προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα:

Έμαθαν κάτι οι ψηφοφόροι που ψήφισαν Καμμένο και Τσίπρα από την τετραετία που κυβέρνησαν;

Κατάλαβε ο "σοφός λαός" πόσο κορόιδο τον έπιασαν αυτοί οι δύο; Πόσο διασκέδασαν την συγκυβέρνηση τους κοροιδεύοντας και χλευάζοντας τους πάντες  πριν τσακωθούν μεταξύ τους και πρίν ο Τσίπρας κοροιδέψει τον "ψηλό" και τον πετάξει από την πολυθρόνα της συγκυβέρνησης, τρώγοντας του και το κόμμα, όπως παραπονιέται τώρα ο "ηρωικός" Καμμένος;

Το αποτέλεσμα των φετεινών εκλογών θα έχει λοιπόν μεγάλο ενδιαφέρον.

Όχι για να δούμε ποιός θα κερδίσει αλλά για να δούμε πώς θα συμπεριφερθούν οι ψηφοφόροι στους πρωταγωνιστές αυτής της σκοτεινής ιστορίας που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Στους δυο κεντρικούς πρωταγωνιστές που όχι μόνο κορόιδεψαν χωρίς ντροπή τους δικούς τους ψηφοφόρους, αλλά  φέρονται με υποτιμητική χυδαιότητα απέναντι σε όλους τους πολίτες.

Δεν χρειάζονται εξηγήσεις για τις απανωτές κοροιδίες του Αλέξη Τσίπρα έναντι της Αριστεράς, έναντι των απελπισμένων που τον ψήφισαν για να αποφύγουν τα μνημόνια, έναντι όλων σε όσους έταξε και πρόδωσε στη συνέχεια. Δεν χρειάζεται να αναλυθεί το πώς και το γιατί συνεργάστηκε με τον Πάνο Καμμένο για να στρογγυλοκαθήσουν οι δυο ακραία αντίθετοι ιδεολογικά "ηγέτες" αγκαλιά σε μια καρέκλα από την οποία τελικά ο  Τσίπρας κατάφερε να πετάξει κάτω τον Καμμένο, κοροιδεύοντας τον επανειλημμένως όπως ο Καμμένος παραπονιέται.

Δεν θα ασχολιόνταν κανείς με αυτούς αν ο "σοφός λαός" δεν τους είχε στείλει στην εξουσία παραμυθιασμένος από την πολύ σοφία του. Το ερώτημα πλέον είναι αν η ατυχής συγκυρία, η κακιά η ώρα που έφερε τους δυο πρώην κυβερνητικούς εταίρους στην εξουσία, έγινε μάθημα για τους ψηφοφόρους.

Αυτό θα είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο των επόμενων εκλογών. Πόσο θα μαυρίσουν τον Τσίπρα και τον Καμμένο, ανεξαρτήτως ιδεολογίας ή κομματικού οπαδισμού.