Απόδειξη αυτού είναι το γεγονός οτι αμέσως μετά την ανακοίνωση του πακέτου παροχών από τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα τα ελληνικά ομόλογα κατέρρευσαν στις διεθνείς αγορές. Πράγμα που σημαίνει οτι η πόρτα των αγορών για χρηματοδότηση της Ελλάδας άρχισε και πάλι να κλείνει. Εξαιτίας αυτής της αρνητικής στάσης των αγορών η κυβέρνηση αναβάλει την έκδοση του προγραμματισμένου για τον επόμενο μήνα ομολόγου και η χώρα παραμένει προσωρινά χωρίς χρηματοδότηση. Δεν ενοχλεί αυτό την κυβέρνηση διότι έχει ένα απόθεμα από το πλεόνασμα και δεν τίθενται σε άμεσο κίνδυνο οι πληρωμές. Όμως αν δεν ανοίξουν ξανά οι αγορές, δημιουργείται κίνδυνος για το κοντινό μέλλον.
Το εξωφρενικό είναι η ευκολία με την οποία η κυβέρνηση αποφασίζει να λάβει μέτρα παροχών και να θέσει σε κίνδυνο όλα τα επιτεύγματα μόνο και μόνο για να εμφανίσει ένα φιλικό πρόσωπο πριν τις εκλογές, γνωρίζοντας ήδη από τώρα οτι αυτή η πολιτική που εξαγγέλει δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
Πολλοί πιστεύουν οτι εφόσον η Ελλάδα έχει βγεί από τα μνημόνια, μπορεί να κάνει οτι θέλει και δεν χρειάζεται να ρωτήσει ούτε το ΔΝΤ ούτε τους Ευρωπαίους για το ποιά πολιτική θα ακολουθήσει. Έχουν ξεχάσει το πρώτο μάθημα που πήραμε από την αρχή της κρίσης.
Οτι στα μνημόνια μπήκαμε επειδή οι αγορές σταμάτησαν να μας δανείζουν. Και τώρα το δράμα ξεκινάει ξανά, σαν να βρισκόμαστε στο πρώτο τρίμηνο του 2010. Οι αγορές ανέβασαν ήδη το επιτόκιο με το οποίο μας δανείζουν δείχνοντας την δυσαρέσκεια τους για τα μέτρα Τσίπρα και στη συνέχεια, αν η κυβέρνηση επιμείνει σε αυτή την παροχολογία, θα σταματήσουν να μας δανείζουν. Έτσι η Ελλάδα δεν θα έχει χρηματοδότηση για να καλύψει τις ανάγκες της.
Mε λίγα λόγια, δεν έχει μεγάλη σημασία αν επιτρέπουν οι ξένοι να πάρει η κυβέρνηση αυτά τα μέτρα ή όχι. Με την έξοδο από το πρόγραμμα, η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει ποιά πολιτική θα ακολουθήσει. Όμως αν η πολιτική αυτή δεν εγκρίνεται από τις αγορές, σταματάνε αυτομάτως τη χρηματοδότηση. Έτσι οι αγορές πιέζουν τις κυβερνήσεις να ακολουθήσουν πολιτικές που εκείνες θεωρούν κατάλληλες για τη βελτίωση της οικονομίας.
Ο Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος ασφαλώς και γνωρίζει από πρώτο χέρι όλες τις αρνητικές επιπτώσεις που έχουν τα μέτρα των παροχών. Και ο Πρωθυπουργός έχει πλήρως και αναλυτικά ενημερωθεί για αυτές. Και όμως αποφασίζουν εν ψυχρώ να θυσιάσουν τα πάντα για τις πολιτικές τους σκοπιμότητες. Ο μεν κ. Τσίπρας για να περισώσει ότι μπορεί από την εκλογική του δύναμη ο δε κ. Τσακαλώτος γιατί έχει αρχηγικές φιλοδοξίες για την επόμενη ημέρα.
Είναι δε ακόμη ενοχλητικότερη η απόφαση τους επειδή γνωρίζουν οτι τα μέτρα που εξαγγέλουν δεν μπορούν να εφαρμοστούν αφού αν εφαρμοστούν θα διακόψουν τελείως τη χρηματοδότηση της χώρας από τις αγορές. Γνωρίζουν δηλαδή οτι ακόμη και αν εκλέγονταν οι ίδιοι στις εκλογές θα αναγκαζόντουσαν να πάρουν πίσω τα μέτρα και φυσικά το ίδιο θα ισχύσει και όταν θα εκλεγεί μια άλλη κυβέρνηση. Παρ όλα αυτά, ανακοινώνουν μέτρα που θέτουν τη χώρα σε κίνδυνο και τα οποία δεν θα εφαρμόσουν. Όλα για να κοροιδέψουν τους ψηφοφόρους και να εξαγοράσουν ή να υποκλέψουν τις ψήφους.
Δυστυχώς, όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο πέραν της επανεκλογής της, είναι έτοιμη να θυσιάσει τα πάντα για αυτόν τον στόχο και το κάνει με θράσος γνωρίζοντας οτι όλα όσα υπόσχεται είναι ψέμματα.