«Βρήκαμε 200 επιδόματα που δίνονταν από 120 φορείς. Η τρόικα μας είπε τότε τις πρώτες δύσκολες ημέρες της διακυβέρνησής μας ότι έχουμε ένα διεφθαρμένο προνοιακό κράτος. Δεν κόψαμε ούτε ένα επίδομα. Τι κάναμε, όμως; Φτιάξαμε ένα διαφανές, ψηφιακό κράτος και, μέσω ενός φορέα, του Οργανισμού Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ), συγκεντρώθηκαν και ενοποιήθηκαν όλα τα επιδόματα που πλέον είναι μόνο τέσσερα. Γι' αυτό και κάθε φορά προκαλώ τον κ. Μητσοτάκη, ποιο από τα τέσσερα επιδόματα θα κόψει».
Αυτά δήλωσε η Αναπληρώτρια Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης κυρία Φωτίου.
Και δηλώνοντας τα αποκαλύπτει τη λογική που επικρατεί στο πελατειακό κράτος.
Βρήκανε 200 επιδόματα και αντί να τα εξετάσουν ένα - ένα να δούν ποιά πρέπει να καταργηθούν και στη συνέχεια να εξετάσουν και έναν - έναν τους δικαιούχους για να δούν ποιοί πράγματι τα δικαιούνται και ποιοί τα παίρνουν παρανόμως και χαριστικά, τα συγχώνευσαν όλα μαζί σε τέσσερα και διατήρησαν το σύνολο της δαπάνης. Καθόλου δεν την απασχόλησε η έκφραση "διεφθαρμένο προνοιακό κράτος" που λέει η τρόικα. Το μόνο που την ένοιαξε είναι η διατήρηση όλων των επιδομάτων για να πεί καμαρώνοντας οτι "δεν κόψαμε κανένα"! Διατηρήσανε δηλαδή άθικτο το διεφθαρμένο προνοιακό κράτος.
Αδιανόητο σε οποιαδήποτε χώρα και ειδικά σε μια πτωχευμένη χώρα.
Και δεν φτάνει αυτό, η κυρία Φωτίου προκαλεί και τον Μητσοτάκη να της πεί ποιά θα κόψει από τα τέσσερα, γνωρίζοντας οτι είναι πολύ πιο δύσκολο να κόψεις ένα από τα τέσσερα συγχωνευμένα επιδόματα αντί να κόψεις μερικά από τα 200 σκόρπια. Η συγχώνευση λοιπόν των επιδομάτων λέγεται υπονόμευση της επόμενης κυβέρνησης και υποθήκευση της οικονομίας στο μέλλον.
Καλά θα κάνει λοιπόν ο Μητσοτάκης, να αναλύσει τα αρχικά 200 επιδόματα, να πετάξει όσα δε χρειάζονται και μετά να περιορίσει τα τέσσερα υπάρχοντα αναλόγως. Και κυρίως να δεί τους δικαιούχους και να τους ξεσκαρτάρει. Λύσεις υπάρχουν, βούληση χρειάζεται.
Φυσικά δεν τους νοιάζει καθόλου τους Συριζαίους που για να καλύψουν αυτές τις συγχωνευμένες επιδοματικές δαπάνες αντί να τις κόψουν, χαρατσώνουν με υπερβολικούς φόρους τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις. Διότι σκοπός τους είναι να καλοπιάνουν με επιδόματα τους ψηφοφόρους και να μεγεθύνουν το πελατειακό κράτος .
Αυτή είναι η λογική της αριστεράς, αυτή είναι η λογική της λαικής δεξιάς, αυτή είναι η λογική της κεντροαριστεράς, αυτή με λίγα λόγια είναι η λογική του ελληνικού πολιτικού κόσμου. Πελατειακό κράτος και Άγιος ο Θεός. Οι ιδεολογικές διαφορές είναι ψευδεπίγραφες, η νομή της εξουσίας είναι ο μοναδικός στόχος.
Που διαφοροποιείται ο Μητσοτάκης σήμερα; Διαφορποιείται διότι σύμφωνα με αυτά που εξαγγέλει προεκλογικά θα μειώσει το πελατειακό κράτος, θα μειώσει τη γραφειοκρατία και θα ενισχύσει τον ιδιωτικό τομέα. Όχι το κόμμα του, ο ίδιος και αυτοί που θα διαλέξει αν καταφέρει να αντιμετωπίσει τις πιέσεις της λαικής δεξιάς. Και είναι η κατάλληλη στιγμή τώρα να περιοριστεί το πελατειακό κράτος αφού οι ξένοι μας εποπτεύουν και έχουν αποκτήσει και μεγάλη πείρα από τα "κόλπα" του ελληνικού πολιτικού συστήματος που αποφεύγει τις μεταρρυθμίσεις.
Η συγκυρία είναι λοιπόν καλή για μεταρρυθμίσεις, ας ελπίσουμε οτι δεν θα χαθεί η ευκαιρία.