Οι ευρωπαικές χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία διαθέτουν κολοσσιαίες επιχειρήσεις οι οποίες κυνηγούν το κέρδος σε ολόκληρη την υφήλιο. Το πού θα επενδύσουν, το πόσα χρήματα θα επενδύσουν και το γιατί θα επενδύσουν σε μια χώρα εξαρτάται από τις αποφάσεις που παίρνουν οι διοικήσεις τους και δεν συνδέονται σε καμμία περίπτωση με "πολιτικές οδηγίες" δηλαδή με οδηγίες που θα δώσει ο Μακρόν ή η Μέρκελ. Οι επενδύσεις δεν γίνονται με διακρατικές συμφωνίες, συνεπώς οι συμφωνίες των πολιτικών ηγετών αυτό που κάνουν είναι οτι θέτουν τις βάσεις για να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις, αν θελήσουν, να κάνουν επενδύσεις σε κάποια χώρα.
Το αν θα αποφασίσουν να επενδύσουν σε μια χώρα αυτές οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις εξαρτάται από το κατά πόσον θεωρούν οτι θα βγάλουν μεγάλα κέρδη. Κέρδη μεγαλύτερα από αυτά που θα έβγαζαν αν επένδυαν σε μια άλλη χώρα.
Καλώς ο Μητσοτάκης συναντάται με τους ξένους ηγέτες, καλώς θέτει τις βάσεις της συνεργασίας, καλώς διαβεβαιώνει οτι θα διευκολύνει τις επενδύσεις των διεθνών εταιριών στην Ελλάδα, αλλά για να έρθουν ξένες επενδύσεις πρέπει να στραφεί ξανά στο εσωτερικό, δηλαδή στις συνθήκες που διαμορφώνουν το επενδυτικό περιβάλλον. Να φτιάξει δηλαδή ένα περιβάλλον που διασφαλίζει ταχύτητα στην υλοποίηση των επενδύσεων και ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους για αυτές τις επενδύσεις.
Με λίγα λόγια να μειώσει όλα τα κόστη με τα οποία επιβαρρύνει το ελληνικό δημόσιο τις επιχειρήσεις (φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, κόστος αδειών κλπ) να εξασφαλίσει απλές και πολύ γρήγορες διαδικασίες αδειοδοτήσεων περιορίζοντας σημαντικά τις δημόσιες υπηρεσίες που εμπλέκονται στην αδειοδότηση αλλά και στην λειτουργία μιας επιχείρησης και να εξασφαλίσει οτι οι επενδύσεις που θα γίνουν στη χώρα θα έχουν ικανοποιητικά για τους επενδυτές οφέλη.
Μόνο αν τα κάνει αυτά θα έρθουν επενδύσεις. Και όταν λέμε οτι θα έρθουν επενδύσεις, αυτό δε σημαίνει οτι θα έρθουν μόνο ξένες επενδύσεις, αλλά κυρίως οτι θα αρχίσουν οι Έλληνες να επενδύουν. Και σε κάθε επίπεδο επένδυσης, από τις πιο μικρές μέχρι τις πιο μεγάλες.
Πιο συγκεκριμένα, στο ζήτημα των ενεργειακών επενδύσεων που φαίνεται να υπάρχει "συναντίληψη" μεταξύ Μέρκελ και Μητσοτάκη, το τοπίο είναι ιδιαίτερα "θολό".
Οι ενεργειακές επενδύσεις θεωρητικά θα αποτελέσουν την παγκόσμια διέξοδο από την ύφεση και τη στασιμότητα και θα προκαλέσουν το επόμενο "μπουμ" στην παγκόσμια οικονομία. Η πρόσφατη καταστροφή από τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο και στη Ρωσία, το λιώσιμο των πάγων , η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, έχουν δημιουργήσει μια παγκόσμια οικολογική συνείδηση. Όλοι οι λαοί είναι θετικοί στις ενεργειακές επενδύσεις και τα γεωπολιτικά συμφέροντα κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Οι ηγεσίες και οι διεθνείς οργανισμοί είναι αποφασισμένοι να επιταχύνουν τις επενδύσεις στην "πράσινη ανάπτυξη" και το ίδιο πρέπει να κάνει και η Ελλάδα και η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοιάζει να έχει υιοθετήσει πλήρως αυτή την αντίληψη.
Από την άλλη υπάρχουν πραγματικές δυσκολίες τις οποίες η κυβέρνηση γνωρίζει. Για παράδειγμα η κατάρρευση της ΔΕΗ είναι ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο οφείλεται στο τεράστιο κόστος που προκαλεί στην επιχείρηση η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα από τις λιγνιτικές μονάδες. Το κόστος αυτό θα αυξάνεται κάθε χρόνο. Και όμως, η καταρρέουσα ΔΕΗ υλοποιεί μια επένδυση λιγνιτικού εργοστασίου στην Πτολεμαίδα, το οποίο θα κοστίσει 1,5 δις Ευρώ και το οποίο θα συμβάλει στην περαιτέρω αύξηση του κόστους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακος.
Οι πολιτικές Χατζηδάκη για να μη καταρρεύσει η ΔΕΗ, όπως πχ η αύξηση των τιμολογίων ρεύματος, είναι πυροσβεστικές και έπρεπε ήδη να έχουν εφαρμοστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση. Το ότι δεν εφαρμόστηκαν ήταν εγκληματικό και ορθώς επισημαίνει ο κ. Χατζηδάκης οτι υπάρχουν ενδεχομένως ποινικές ευθύνες. Όμως πέραν αυτών των πυροσβεστικών πολιτικών για τη διάσωση της ΔΕΗ, ποιά είναι η ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης;
Ποιά είναι η πολιτική που θα φτιάξει το κατάλληλο επενδυτικό περιβάλλον για εναλλακτικές ενεργειακές επενδύσεις, σε υδροηλεκτρικά, αιολικά, ηλιακά;
Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σύνθετο, τα κεφάλαια που απαιτούνται τεράστια και το ελληνικό επενδυτικό περιβάλλον ακόμη δεν είναι ελκυστικό.
Για να πετύχουμε λοιπόν όλα όσα χρειάζονται για τις ξένες επενδύσεις τις οποίες ζητά ο Μητσοτάκης από τους ξένους ηγέτες, πρέπει να επιταχύνουμε στο έπακρον την προσπάθεια διαμόρφωσης του κατάλληλου επιχειρηματικού περιβάλλοντος στο εσωτερικό της χώρας.
Και τα σχέδια αυτά να εξυπηρετούν το σύνολο των επενδυτών, Έλληνες και ξένους και το σύνολο των επενδύσεων, όχι μόνο τις ενεργειακές. Αν διαμορφωθεί το σωστό επενδυτικό περιβάλλον - και μόνο τότε - οι επενδύσεις θα έρθουν από παντού και σε όλους τους κλάδους.