Σήμερα για να αλλάξεις το δίπλωμα σου, αν πάς ο ίδιος προσωπικά στην υπηρεσία και αν έχεις μαζί σου την αστυνομική ταυτότητα και το παλιό σου δίπλωμα και είναι σε ισχύ, χρειάζεται να κάνεις αίτηση, να καταθέσεις φωτοτυπία της αστυνομικής ταυτότητας, να καταθέσεις φωτοτυπία του παλιού διπλώματος, να δώσεις δυο πρόσφατες φωτογραφίες διαβατηρίου χωρίς γυαλιά και να πληρώσεις ένα ηλεκτρονικό παράβολο αξίας 30 Ευρώ. Αυτά μπορείς να τα κάνεις στην Περιφέρεια, στα ΚΕΠ ή σε ΚΤΕΟ. Αν πάς στα ΚΤΕΟ πληρώνεις παραπάνω 35 Ευρώ και πρέπει προηγουμένως να πάς σε ΚΕΚ και να υπογράψεις ένα κάρο εξουσιοδοτήσεις με γνήσιο της υπογραφής για τον υπάλληλο του ΚΤΕΟ. Αν πάς να καταθέσεις στα ΚΕΠ καθυστερείς περισσότερο διότι έχουν να τα στείλουν υπηρεσιακά και να τα παραλάβουν υπηρεσιακά και να σε ειδοποιήσουν ότι ήρθε το νέο δίπλωμα για να το παραλάβεις.
Σε κάθε περίπτωση απαιτούνται τουλάχιστον 30 εργάσιμες, χωρίς αργίες και απεργίες.
Και αναρωτιέται κανείς γιατί να υφίσταται ο πολίτης όλη αυτή την ταλαιπωρία. Ας πούμε επειδή θέλει το δημόσιο να πάρει 30 Ευρώ. Ας τα πάρει λοιπόν τα 30 Ευρώ, αλλά ας κάνει όλη αυτή τη διαδικασία σε μια ημέρα με μια μόνο σύντομη επίσκεψη του οδηγού σε ΚΕΠ ή στην περιφέρεια, ή ακόμη και στο αδειοδοτημένο ΚΤΕΟ.
Εφόσον ο οδηγός έχει μαζί του την αστυνομική ταυτότητα και το παλιό δίπλωμα σε ισχύ, μπορεί να φωτογραφηθεί επί τόπου από μια ψηφιακή κάμερα, να περαστούν τα στοιχεία του και η φωτογραφία στο κομπιούτερ της υπηρεσίας και σε ένα λεπτό να τυπωθεί και να παραδοθεί επί τόπου το νέο δίπλωμα αφού βέβαια πληρώσει ο πολίτης τα 30 Ευρώ και παραδώσει το παλιό δίπλωμα.
Έτσι βγαίνουν πλέον αυτά τα έγγραφα στον ιδιωτικό τομέα (πχ στην Ένωση Συντακτών που πήγα προχθές και ξόδεψα μόνο 5 λεπτά) και έτσι θα έπρεπε να βγαίνουν και στο δημόσιο. Δεν χρειάζεται ούτε φωτοτυπίες, ούτε αιτήσεις, ούτε τίποτα εφόσον πάς ο ίδιος με το εν ισχύ παλιό δίπλωμα και την αστυνομική ταυτότητα. Και ξαναλέω ας κρατήσει το δημόσιο τα («κερατιάτικα» αφού το κόστος της πλαστικής ταυτότητας είναι ασήμαντο) 30 ευρώ.
Όχι όμως. Το ελληνικό δημόσιο πρέπει να ταλαιπωρήσει τον πολίτη. Πρέπει να του δυσκολέψει τόσο πολύ τη ζωή ώστε ο φουκαράς να καταλάβει ποιος κάνει κουμάντο. Πρέπει να τον έχει να περιμένει 30 εργάσιμες τουλάχιστον. Πρέπει να ξοδέψει χαρτιά για φωτοτυπίες και αιτήσεις, πρέπει να ξοδέψει σημαντικό χρόνο και πήγαινε έλα για να εξυπηρετηθεί. Και πρέπει να πάρει άδεια από τη δουλειά του για να τα κάνει όλα αυτά σε ώρες εργασίας του δημοσίου.
Πόσο είναι το κόστος αυτής της άσκοπης σπατάλης χρόνου και χρήματος; Άγνωστο αλλά μπόλικο. Πόσο επηρεάζει την παραγωγικότητα του δημοσίου και του ιδιώτη που χάνει το χρόνο του; Άγνωστο αλλά πολύ σημαντικό.
Γιατί γίνεται όλο αυτό;
Για να έχει ο δημόσιος υπάλληλος μπροστά του στοίβες με χαρτιά, βουνά από χαρτιά και αιτήσεις να διεκπεραιώσει ( με το πάσο του) και να μοιάζει χρήσιμος. Για να χρειάζεται πρόσληψη και άλλων δημοσίων υπαλλήλων να τον βοηθήσουν στο δύσκολο και άχρηστο έργο του. Για να θεωρήσουμε ότι οι δημόσιες υπηρεσίες κάνουν κάτι. Κάτι σπουδαίο. Και όμως η βασική δουλειά τους είναι να αυξάνουν το κόστος της ζωής σε χρήμα, να ταλαιπωρούν τους πολίτες και να ασκούν ισχύ.
Θα μας απαντήσουν λοιπόν οι «αρμόδιοι» ότι όλα αυτά γίνονται για λόγους ασφαλείας. Για να μη πλαστογραφηθούν διπλώματα. Μέγα ψεύδος. Τα νέα διπλώματα έχουν σύμφωνα με το υπουργείο πολλές δικλείδες ασφαλείας, δεν μπορούν να πλαστογραφηθούν και φέρουν μοναδικό αριθμό ασφαλείας. Άρα θέμα ασφάλειας των εγγράφων δεν υπάρχει. Ούτε καμία άλλη δικαιολογία δεν υπάρχει. Όλες οι δικαιολογίες είναι φούμαρα και όλα γίνονται για τη συντήρηση του τέρατος της γραφειοκρατίας και μόνο.
Μπορεί να τα αλλάξει αυτά ο Υπουργός ψηφιακής διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης που συναντήθηκε προχθές με τον Υπουργό Μεταφορών Γιάννη Κεφαλογιάννη για αυτό το θέμα ; Ας ελπίσουμε ότι θα προσπαθήσει. Αν το τέρας της γραφειοκρατίας δεν τον μπλοκάρει… Για να δούμε…