Πολλοί αναρωτιούνται γιατί ενώ οι αρμόδιοι εξηγούν ότι πρόκειται για μια ήπια νόσο λαμβάνονται από όλες τις κυβερνήσεις τόσο αυστηρά μέτρα. Θεωρούν ότι “κάτι μας κρύβουν” και υιοθετούν κάθε είδους θεωρίες συνωμοσίας για να ερμηνεύσουν την αναντιστοιχία των δηλώσεων καθησυχασμού με την αυστηρότητα των μέτρων πρόληψης. Λογική αντίδραση μεν, αλλά υπάρχει εξίσου λογική απάντηση. Και η απάντηση σχετίζεται με τα χαρακτηριστικά της νέας επιδημίας - πανδημίας ουσιαστικά- που πλήττει τον πλανήτη.
Ο κορονοϊός αυτός είναι ένας άγνωστος ιός. Η ανθρωπότητα δεν τον έχει αντιμετωπίσει ξανά. Το ποσοστό θνησιμότητας που προκαλεί είναι προς το παρόν κοντά στο 3% σε σχέση με 10% που είχε ο ιός sars και με 0,1% που έχει η γρίππη. Η διαφορά του από τον sars είναι οτι μεταδίδεται πολύ ταχύτερα. Μεταδίδεται με την ταχύτητα του ιού της γρίππης ο οποίος παρά την μικρή θνησιμότητα σκότωσε φέτος 400 χιλιάδες ανθρώπους στον πλανήτη. Με απλά μαθηματικά προκύπυτει ότι αν ο κορονοϊός έχει θνησιμότητα 30 φορές μεγαλύτερη από την γρίππη και η γρίππη σκότωσε 400 χιλιάδες παγκοσμίως το τίμημα του κορονοϊού θα είναι 30 φορές μεγαλύτερο δηλαδή τα θύματα θα φθάσουν τα 12 εκατομμύρια παγκοσμίως. Αριιθμοί αυθαίρετοι υποθετικοί και μπακαλίστικοι, αλλά αυτοί προκύπτουν από τις αντιστοιχίες. Υπό αυτές τις συνθήκες η παγκόσμια κοινότητα έχει κάθε λόγο να δρα δυναμικά ενδεχομένως και ακραία σε πολλές περιπτώσεις για να αποφύγει την μετάδοση. Πέραν αυτού επειδή ο ιός είναι νέος, κανείς δεν ξέρει πώς θα συμπεριφέρεται, αν θα μεταλλάσσεται, αν θα επανέρχεται, αν θα αντέχει στην καλοκαιρινή ζέστη, τι ζημιά θα προκαλεί στον οργανισμό. Και αυτή η άγνοια είναι που προκαλεί τις υπερβολικές αντιδράσεις από όλες τις κυβερνήσεις στον κόσμο. Οι θεωρίες συνωμοσίας που ερμηνεύουν τα γεγονότα μπορεί να είναι ενίοτε αληθινές, αλλά αυτό είναι σχετικά αδιάφορο η ουσία είναι τι κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.
Σε κάθε αρρώστια που δεν υπάρχει φάρμακο, ούτε εμβόλιο, το μόνο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος είναι να περιορίσει την ταχύτητα μετάδοσης της. Και αυτό γίνεται μέσω των μέτρων πρόληψης και της απομόνωσης όσων νοσούν.
Κάποιοι κάνουν τους “άνετους” και τους “cool”. Θεωρούν οτι δεν κινδυνεύουν επειδή είναι νέοι και υγιείς. Όμως έρχονται σε επαφή με άλλους που δεν είναι ούτε νέοι ούτε υγιείς και οι οποίοι κινδυνεύουν και πρέπει να προστατευθούν. Μπορεί λοιπόν να μη θέλει κανείς να κλείσουν τα σχολεία (εκτός των μαθητών φυσικά), μπορεί κανείς να μη θέλει να αναβάλει το ταξίδι του ή να πάει στο σινεμά, στο θέατρο στο μπαρ και να θεωρεί ότι δεν κινδυνεύει, όμως κινδυνεύει κάποιος άλλος στο σπίτι και στο περιβάλλον του. Η γιαγιά ή ο παππούς του για παράδειγμα.
Η απαγόρευση του καρναβαλιού της Πάτρας ενόχλησε τους Πατρινούς. Λογικό διότι χάνουν λεφτά και διασκέδαση. Όμως από την πλευρά της κυβέρνησης η απόφαση μοιάζει λογική.Οι μαζικές συναθροίσεις ευνοούν τη μετάδοση. Και το σύστημα υγείας δεν αντέχει χιλιάδες ασθενείς, να καταλαμβάνουν τις αίθουσες των νοσοκομείων που προορίζονται για τους έχοντες σοβαρό πρόβλημα επειδή κάποιοι σώνει και καλά θέλουν καρναβάλια.
Και στον αντίποδα αυτής της επιπόλαιης συμπεριφοράς ορισμένων Δημάρχων που επιμένουν ότι οι καρναβαλικές εκδηλώσεις στην περιοχή τους θα πραγματοποιηθούν παρά τις κυβερνητικές απαγορεύσεις, πρέπει να υπογραμμίσουμε την άμεση και υπεύθυνη αντίδραση της τράπεζας Πειραιώς η οποία αμέσως μόλις διαπίστωσε κρούσμα στο υποκατάστημα της το έκλεισε, έστειλε τους υπαλλήλους της να εργαστούν από το σπίτι και εξέδωσε άμεσα δημόσια ανακοίνωση. Αυτή είναι η υπεύθυνη συμπεριφορά.
Ο ρυθμός με τον οποίο εξερράγη το πρόβλημα στην Ιταλία θα έπρεπε να γίνει μάθημα σε όλους.
Και όμως κάποιοι που ταξίδεψαν στο Μιλάνο για την εβδομάδα μόδας, επέστρεψαν σαν να μην τρέχει τίποτα και συνέχισαν τις δραστηριότητες τους κανονικά. Αποτέλεσμα της επιπόλαιης συμπεριφοράς μιας ταξιδιώτισας που νοσεί και έστειλε την κόρη της που ταξίδευε μαζί της στο σχολείο, ήταν να βρίσκονται 100 παιδιά του Κολλεγίου Ψυχικού σε ένα αεροπλάνο για εκδρομή στο Λονδίνο και να παραμένουν τώρα όλα σε καραντίνα εκεί χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν αν δεν πάρουν άδεια από τις τοπικές αρχές. Και αν πάρουν άδεια και επιστρέψουν - διότι οι Άγγλοι δεν θα έχουν καμία όρεξη να τους κρατήσουν εκεί καραντίνα - θα πρέπει να μπούν σε καραντίνα εδώ για δυο εβδομάδες μέχρι να εξασφαλισθεί ότι δεν νοσούν.
Είναι απολύτως λογικό να αντιδρά ο κόσμος σε αυστηρούς περιορισμούς, είναι λογικό να μη θέλει κανείς αλλαγή της καθημερινότητας του και αναβολή των σχεδίων του, όμως η κατάσταση δεν είναι συνηθισμένη και είναι δεδομένο ότι προσωρινά τουλάχιστον, μέχρι να βρεθεί ένας τρόπος θεραπείας, η καθημερινότητα όλων μας θα είναι διαφορετική. Και η αλλαγή αυτή των συνθηκών θα έχει επιπτώσεις και στην οικονομία και στην κοινωνία. Αναγκαστικά.