Και η λέξη κορονοϊός μπορεί εύκολα να αντικαταστήσει τη λέξη “πόλεμος” στη ρήση του Ηράκλειτου, “Πατήρ πάντων πόλεμος”.
Εξαιτίας του κορονοϊού ξαφνικά βλέπουμε τις κυβερνήσεις όχι μόνο να επιτρέπουν αλλά και να επιβάλουν χαλαρότερες εργασιακές σχέσεις με την τηλε-εργασία,
Βλέπουμε τους εργοδότες να αποδέχονται χωρίς αντίρρηση την απουσία από το γραφείο και τις τηλεδιασκέψεις αντί για τις πολύωρες και πολυπρόσωπες συσκέψεις.
Βλέπουμε ξαφνικά μια διάθεση “αναγκαστικής κατανόησης” για τις δυσκολίες που έχει ο άλλος, ο δανειολήπτης ή ο πελάτης η ο οφειλέτης να εξοφλήσουν στην ώρα τους τα δάνεια τους.
Βλέπουμε τα κράτη να αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να απαιτούν πλεονάσματα και αυστηρή δημοσιονομική πολιτική όταν διαπιστώνεται πως κανένα σύστημα υγείας δεν αντέχει να περιθάλψει εκατομμύρια ασθενείς, όταν κλάδοι ολόκληροι της οικονομίας καταρρέουν, όταν ο τζίρος των επιχειρήσεων εξαφανίζεται, το ίδιο και η ρευστότητα.
Φυσικά υπάρχουν αντιδράσεις. Από τους Γερμανούς ως συνήθως και από άλλους “κολλημένους” που στηρίζουν την ύπαρξη τους στη δυνατότητα τους να ηγούνται της παγκόσμιας κοινότητας. Όμως η γερμανική ηγεσία στην Ευρώπη είναι σαφές ότι θα τελειώσει και μάλιστα με γδούπο, αν δεν αποφασίσουν οι Γερμανοί να αντιληφθούν τις ανάγκες όλων των υπολοίπων και να χαλαρώσουν τα σκληρά μέτρα οικονομικής πειθαρχίας. Είναι αναγκαιότης και είναι ευκαιρία διότι δεν υπάρχει πλέον αυτό το άλλοθι του moral hazard δηλαδή της ηθικής ζημιάς την οποία επικαλούνταν για να μη κάνουν περικοπές χρεών και κανενός είδους παραχωρήσεις όσο σκληρή και αν ήταν η πίεση σε κάποιες χώρες - όπως η Ελλάδα.
Ο κόσμος αλλάζει ταχύτατα και οδηγείται σε νέες δομές, σε νέα νοοτροπία, σε να “συναντίληψη” των πραγμάτων και των καταστάσεων. Η εκπόνηση νέων οικονομικών θεωριών που θα γεννηθούν από τις νέες ανάγκες και τις νέες πρακτικές, είναι θέμα χρόνου.
Η τεχνητή νοημοσύνη θα πρέπει τώρα να αποδείξει την αξία της συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση του προβλήματος και ήδη όπως φαίνεται οι δυνατότητες ανάλυσης εκατομμυρίων δεδομένων για να προσδιοριστεί η φύση του ιού, γίνονται εντυπωσιακά γρήγορα. Μέσα στην κόλαση που ζει η ανθρωπότητα, υπάρχει ελπίδα να βρεθεί σχετικά σύντομα ένα φάρμακο. Αν αυτό είχε συμβεί πριν από δυο δεκαετίες, η ταχύτητα αντιμετώπισης θα ήταν πολύ πιο χαμηλή.
Ο συντονισμός δράσης όλων των χωρών είναι επίσης εντυπωσιακός, οι συνεργασίες μεταξύ όλων των ερευνητικών κέντρων του κόσμου δικαιώνουν τη χρήση της τεχνολογίας και είναι το μόνο άλλοθι της παγκοσμιοποίησης σε μια στιγμή που μοιάζει πως η ιδέα αυτή καταρρέει και τα σύνορα κλείνουν.
Όσον αφορά στα Χρηματιστήρια και στις αγορές που διαλύονται με τρισεκκατομύρια δολάρια ζημιές καθημερινά, οι αλλαγές θα ανατρέψουν όλα τα δεδομένα. Ένα από τα αστεία που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο είναι ότι “ το Dettol αγοραζει το Facebook”. Και τελικά θα δούμε μικρές επιχειρήσεις με πολύ μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στις εξελίξεις, ακόμη και στις απρόβλεπτες, να επιβιώνουν και κολοσσούς να καταρρέουν.
Για το τραπεζικό σύστημα και το ρόλο του είναι νωρίς να μιλήσουμε ακόμη, αλλά η αλήθεια είναι πως και αυτό θα περάσει πολύ πιο γρήγορα σε ψηφιακή μορφή. Επίσης θα κληθεί είτε να ηγηθεί των χρηματοδοτήσεων των επιχειρήσεων και των πολιτών, είτε να διαλυθεί. Διότι υπάρχουν πολλές εναλλακτικές χρηματοδότησης πλέον και κανείς δεν χρειάζεται τράπεζες που δεν δανείζουν.
Ο κορονοϊός λοιπόν αυτή “η μάστιγα του Θεού” θα φέρει όσες αλλαγές ή και περισσότερες από όσες έφερε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος παντού. Στην κοινωνία, στην πολιτική, στην οικονομία, στις αξίες. Αυτός ο ιός διαμορφώνει σήμερα εξαιρετικά βίαια και δολοφονικά τον “νέο κόσμο”.