Και πάμε στα αρνητικά χαρακτηριστικά του σχεδίου του βρετανού πρωθυπουργού. Το πρώτο και κυριότερο είναι οτι ναι μεν οι κυβερνήσεις παίρνουν έναντι της βοήθειας που προσφέρουν στις τράπεζες τις μετοχές τους, όμως τις παίρνουν επιβαρρύνοντας τους προυπολογισμούς και κατά συνέπεια τους πολίτες. Δεν είναι καθόλου βέβαιον οτι μελλοντικά οι προυπολογισμοί θα έχουν κάτι να κερδίσουν απο τις μετοχές αυτές και ακόμη πιο αμφίβολο είναι το αν οι πολίτες θα μπορέσουν ποτέ να πάρουν πίσω τους φόρους που θα χρειαστεί να πληρώσουν για τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος.
Ενα ακόμη πρόβλημα που έχει το σχέδιο του Μπράουν είναι οτι δεν εξασφαλίζει τη σωτηρία των τραπεζών μερικών χωρών που ενδεχομένως δεν έχουν την οικονομική ισχύ της Γερμανίας της γαλλίας ή της Αγγλίας για να σώσουν τις τράπεζες τους.Για να εξασφαλιστούν όλοι θα έπρεπε να υπάρξει συντονισμός μεταξύ των ευρωπαικών κυβερνήσεων και κοινό ταμείο, πράγμ,α το οποίο όμως δεν έγινε. Και δεν έγινε διότι αντέδρασε πρώτη από όλους η γερμανίδα καγκελάριος Αγκέλικα Μέρκελ. Συνεπώς παραμένουμε στο ο σώζων εαυτόν σωθήτω, πράγμα που δενταιριάζει στη λογική της Ενωμένης Ευρώπης.
Οι αγορές καταρχήν αντιμετωπίζουν θετικά - με ενθουσιασμό - τα μέτρα των ευρωπαίων ηγετών. Τα μέτρα αυτά όμως είναι μέτρα πυροσβεστικά. Δεν απαλάσσουν το τραπεζικό σύστημα και τα χρηματιστήρια απο τις ασθένειες τους. Απλώς το παιχνίδιξαναξεκινά με τους ίδιους κανόνες που υπήρχαν πρίν την κρίση, αυτούς τους κανόνες που γέννησαν την κρίση.Τις επόμενες εβδομάδες εφόσον η ένταση της κρίσης υποχωρήσει, η Ευρωπική Ένωση θα πρέπει να μελετήσειτα προβλήματακαι να επιβάλει νέους κανόνες που θα διασφαλίσουν την διαάνεια, την ομαλή λειτουργία και τη διατηρήσιμη ανάπτυξη του τραπεζικού συστήματος και των αγορών.
Και τέλος θα πρέπει να αποκατασταθεί η αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος, διότι αργά ή γρήγορα οι κρατικές εγγυήσεις θα αρθούν. Δεν μπορεί εσαεί μια κυβέρνηση να εγγυάται τα τοξικά τραπεζικά προιόντα ούτε τις συναλλαγές της διατραπεζικής αγοράς. Το σύστημα πρέπει να γίνει αξιόπιστο απο μόνο του και για να γίνει αυτό χρειάζονται άλλου είδους δομικές παρεμβάσεις.