Πρόσφατα, έγινε γνωστό ότι στα επόμενα τέσσερα χρόνια, μια αραβικών συμφερόντων εταιρεία θα έχει ολοκληρώσει στην Κύπρο μία μεγαλεπήβολη επένδυση, που περιλαμβάνει την οικιστική ανάπλαση της Αγίας Νάπας σύμφωνα με τα standards του Ντουμπάι. Πρόκειται για ένα σχέδιο για την κατασκευή πανάκριβων οικιστικών μονάδων, καταστημάτων, πολυτελών ξενοδοχείων, σύγχρονης μαρίνας ναυπηγείου για τη συντήρηση τουριστικών σκαφών κ.α.
Το συνολικό κόστος του έργου αναμένεται να ξεπεράσει τα €220 εκατομμύρια και όπως έγινε γνωστό έχουν ήδη ξεκινήσει οι … προπωλήσεις για τα 190 ευρύχωρα και πολυτελή διαμερίσματα και τις 29 πολυτελείς επαύλεις που θα κατασκευαστούν μέχρι το 2021.
Τα οφέλη για την Κυπριακή οικονομία από την συγκεκριμένη επένδυση είναι προφανή. Το ερώτημα όμως που πρέπει να μας απασχολήσει είναι αν μπορούμε εμείς στην Ελλάδα να προσελκύσουμε ανάλογα κεφάλαια και αν μπορούμε να εξασφαλίσουμε την άμεση αδειοδότηση αυτών των επενδυτικών σχεδίων που έχουν ευεργετικές συνέπειες για την οικονομία.
Δυστυχώς, η ελληνική πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από την κυπριακή: γραφειοκρατία, αδιανόητες καθυστερήσεις στη διαδικασία αδειοδότησης, πλήρης απουσία φορολογικών κινήτρων θα καθιστούσαν παντελώς αδύνατη την υλοποίηση μιας ανάλογης επένδυσης μέσα σε τέσσερα χρόνια. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι μεγάλοι ξένοι επενδυτές δεν καταρτίζουν επενδυτικά σχέδια για την Ελλάδα. Και όταν το τολμούν είναι πολύ πιθανό να τα εγκαταλείψουν στη μέση και να αποσύρουν τις επενδύσεις τους…
Ας μην ξεχνάμε, ότι η διαδικασία αδειοδότησης που περιλαμβάνει τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και πολεοδομικού σχεδιασμού (ΕΣΧΑΣΕ και ΕΣΧΑΔΑ), προϋποθέτει από 50 έως 100 εγκρίσεις, ενώ απαραίτητη είναι και η χορήγηση γνωμοδοτήσεων από το Ελεγκτικό Συνέδριο ή το ΣτΕ. Αν υπολογίσουμε τη διαδικασία αυτή σε χρόνια αναμονής, καταλαβαίνουμε αμέσως γιατί πολλοί πρόθυμοι επενδυτές αποφεύγουν να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Ειδικότερα, παρότι ο Νόμος προβλέπει προθεσμία 45 ημερών για την έγκριση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και ΕΣΧΑΣΕ, τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι η διαδικασία αυτή απαιτεί στην Ελληνική πραγματικότητα τρεις μήνες έως ένα έτος από την ημερομηνία κατάθεσης της μελέτης.
Στη συνέχεια, η εκδίκαση των προσφυγών από τα Ελληνικά δικαστήρια αλλά και η έκδοση των απαιτούμενων γνωμοδοτήσεων από αυτά προβλέπεται να ολοκληρώνεται σε χρονικό διάστημα έξι μηνών. Ωστόσο, κατά κανόνα ο ενδιαφερόμενος επενδυτής καλείται να περιμένει ένα με δύο χρόνια.
Τέλος, παρότι προβλέπεται προθεσμία 15 ημερών για την έγκριση του προτεινόμενου επιχειρηματικού σχεδίου από την Διυπουργική Επιτροπή (ΔΕΣΕ), η Επιτροπή μπορεί και να χρειαστεί οκτώ μήνες έως ενάμισυ έτος μέχρι να αποφασίσει, δεδομένης και της υποστελέχωσης των υπηρεσιών.
Ακόμα πιο σύνθετη είναι η διαδικασία αδειοδότησης για τις μαρίνες που προβλέπει επίσης την υποβολή αιτήματος Χωροθέτησης προς τη Διεύθυνση Τουριστικών Λιμένων, ξεχωριστή έκθεση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, Έκθεση Αναλυτικής Αρχαιολογικής Τεκμηρίωσης (Ε.Ε.Α.Τ.) για τη χερσαία και τη θαλάσσια ζώνη της μαρίνας, έκδοση Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων έκδοση της Υπουργικής Απόφασης Χωροθέτησης κ.ο.κ.
Απ’ όλα τα παραπάνω είναι σαφές ότι για να εισρεύσουν επενδυτικά κεφάλαια και να πάρουν σάρκα και οστά τα επενδυτικά σχέδια πρέπει να προωθηθούν άμεσα όλες οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που θα απλοποιήσουν τις διαδικασίες αδειοδότησης των επενδύσεων.
Και πρέπει να γίνει αντιληπτό, από την κοινωνία και όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι οι περικοπές οι μειώσεις μισθών και συντάξεων. Είναι όλες εκείνες οι αλλαγές που θα συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό του νομοθετικού μας πλαισίου στη βελτιστοποίηση της λειτουργίας του δημόσιου τομέα, και τον απεγκλωβισμό του δημόσιου τομέα από δαιδαλώδεις κρατικές διαδικασίες.
Η διαφήμιση του ελκυστικού μας προϊόντος και η εξασφάλιση επενδύσεων σε όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας είναι αναγκαίες. Είναι ζήτημα εθνικό και υπερκομματικό.