Ωστόσο, με δεδομένη την ανάγκη να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της χώρας έναντι των εταίρων της, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ο απαραίτητος δημοσιονομικός χώρος για την υλοποίηση της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης. Η διαπραγμάτευση με σκοπό τη μείωση των πολύ υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, που προβλέπονται στο πλαίσιο της μεταμνημονιακής επιτήρησης, είναι σκόπιμη. Για να έχει αποτέλεσμα, όμως, η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει προηγουμένως δώσει δείγματα γραφής, τα οποία επιβεβαιώνουν τη συνέπειά της στους δημοσιονομικούς στόχους της χώρας.

Είναι σημαντικό, λοιπόν, στο αμέσως επόμενο διάστημα να εφαρμοστούν μετρήσιμα αντισταθμιστικά μέτρα μείωσης των δημοσίων δαπανών, με ενίσχυση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, με ανάθεση επιλεγμένων δραστηριοτήτων σε ιδιωτικούς φορείς, με όρους απόλυτης διαφάνειας, με εξορθολογισμό της λειτουργίας κρατικών δομών κ.ά. Στο ίδιο πλαίσιο, είναι απαραίτητη η επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων, η στήριξη του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, με τολμηρές πρωτοβουλίες, όπως η καθιέρωση υποχρεωτικής χρήσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής και καρτών, για πλειάδα συναλλαγών μεταξύ ιδιωτών και επιχειρήσεων. 

Εξίσου σημαντική πρόκληση είναι η μεγέθυνση του «παρονομαστή», δηλαδή η επιτάχυνση της ανάπτυξης, μέσα από την προώθηση τολμηρών μεταρρυθμίσεων και νέων επενδύσεων, ώστε να αυξηθεί η φορολογητέα ύλη και να ενισχυθούν τα έσοδα του κράτους.

Η προσπάθεια να απαλλαγούν η ελληνική οικονομία, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες, από το «βαρίδι» της υπερφορολόγησης, δεν θα είναι εύκολη. Είναι, όμως, το απαραίτητο βήμα που πρέπει να γίνει, με σχέδιο, υπευθυνότητα και τόλμη, στην πορεία για οριστική έξοδο από την κρίση.