Ο κ. Σκανδαλίδης από την άλλη μεριά ήταν πολύ ξεκάθαρος στη θέση του, όπως την εξήγησε γραπτώς, ότι δηλαδή «…η μη υλοποίηση του παραμικρού από τους όρους και τις προϋποθέσεις που έθεσε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, … επιβάλλει από αύριο κιόλας τον επανακαθορισμό των σχέσεων μας με την Κυβέρνηση και τις πολιτικές που ακολουθεί.», καταλήγοντας ότι, «… τυχόν πλειοψηφία του ΟΧΙ επί των παρόντων θα οδηγούσε στην άρση της δεδηλωμένης και σε άμεσες εκλογές που σήμερα όχι μόνο δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε στη χώρα αλλά θα τη βάλουν πιθανότατα σε νέες περιπέτειες.». Ως εκ τούτου, υποστηρίζει αφενός ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποσύρει την εμπιστοσύνη από την Κυβέρνηση (δεν μπορώ να κατανοήσει αλλιώς το «επανακαθορίζει τη σχέση»), αλλά ταυτόχρονα να μην οδηγηθεί η Χώρα σε εκλογές… Προφανώς, αυτό θα γίνει εφικτό με την στήριξη της Κυβέρνησης από ΔΗΜΑΡ και ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, γιατί αλλιώς δεν βγαίνουν τα κουκιά… Σαφής και ξεκάθαρος ο  βουλευτής και άλλοτε υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Σκανδαλίδης, όπως ήταν πάντοτε στον πολιτικό του βίο. Καλή τύχη του ευχόμαστε στην προσπάθεια του να ξαναβάλει το ΠΑΣΟΚ στο δρόμο του «υπαρκτού σουρεαλισμού».

Για τη ΔΗΜΑΡ είναι αλήθεια ότι δεν μπορώ να πω πολλά πράγματα, ως μη ειδικός – στην ψυχιατρική-. Σημειώνω απλώς ότι καταψήφισε στο σύνολό τους τα μέτρα που περικόπτουν δημόσιες δαπάνες 13 περίπου δις, σχεδόν όλα από τον προϋπολογισμό του 2013, τον οποίο ο κ. Κουβέλης δήλωσε ότι θα ψηφίσει το κόμμα του… Δηλαδή, δεν ψηφίζει τις μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, θα ψηφίσει όμως προϋπολογισμό με μειωμένο, λόγω αυτών των περικοπών, κονδύλιο για τις δαπάνες αυτές!

Ο δε κ. Τσίπρας, με τον καφενειακό τρόπο ομιλίας του στην Βουλή χθες – όσοι άκουσαν καταλαβαίνουν τι εννοώ-, «κατάφερε», σε συντονισμό με τους Ανεξ. Έλληνες, να γλυτώσουν τουλάχιστον το κόψιμο των μισθών των υπαλλήλων της Βουλής, δηλαδή, μεταξύ άλλων και των συγγενών και κουμπάρων που διόρισαν οι βουλευτές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να μπορούν να διαβιώνουν αξιοπρεπώς με τους 16 –δεν ξέρω πόσοι είναι σήμερα- μισθούς τους. Συγχαρητήρια! Έτσι αρχίζει η επανάσταση από τα πάνω προς τα κάτω…

Αφήνω τελευταίο το ΚΚΕ – σύμφωνα με την εκλογική του δύναμη στη σημερινή Βουλή-, το οποίο, δια της κας Παπαρήγα, κάτι μουρμούρισε για τους μισθούς των υπαλλήλων της Βουλής περί «ρετιρέ των εργαζομένων», αλλά κατέληξε ότι και αυτοί έχουν δίκιο, γιατί στο κάτω-κάτω είναι καμιά χιλιάρα ψήφοι, που σε τέτοιες εποχές δεν είναι αμελητέο πράγμα..