Τα παραπάνω νέα, σε συνδυασμό με τη μερική αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου σε ιδιώτες με τα χρήματα της δόσης, θα συμβάλλουν καθοριστικά ώστε να μην επαληθευτούν οι μαύρες προβλέψεις της Τρόικας για την ύφεση το 2013. Όπως έχω γράψει επανειλλημένως άλλωστε, αν οι προβλέψεις αυτές αποδειχθούν ακριβείς, τότε η χώρα θα καταρρεύσει. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή πιθανόν. Το κλίμα που βγαίνει από την ανάγνωση του διεθνούς τύπου, τις εκθέσεις των ξένων οίκων και εταιρειών, τις δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων, είναι ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή μία κρίσιμη μάζα επενδυτών, έτοιμη «με το δάχτυλο στη σκανδάλη» να εκμεταλλευθεί τις μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην Ελλάδα, μετά την εσωτερική υποτίμηση και την εξάλειψη του νομισματικού κινδύνου της εξόδου από το ευρώ.
Υπάρχει φυσικά ένα μεγάλο ερώτημα: αν δηλαδή η φοβερή και τρομερή ελληνική γραφειοκρατία είναι σε θέση να διαχειριστεί το ενδιαφέρον των επενδυτών αρκετά γρήγορα, ώστε να προλάβουμε να αντισταθμίσουμε το «σοκ» των νέων μέτρων που έχουν ήδη ψηφιστεί και θα εφαρμοστούν τον Ιανουάριο. Επιπλέον, για να αποδειχθεί πράγματι το 2013 έτος ανάκαμψης, όπως είναι εφικτό, δεν θα πρέπει να έχουμε απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις, όπως ενδεχομένως θα προκύψουν από την πραγματικά απίστευτη υπόθεση Παπακωνσταντίνου. Είναι γνωστό ότι η πολιτική αστάθεια λειτουργεί αποτρεπτικά για τους επενδυτές, όσο μεγάλη και αν είναι φαινομενικά η ευκαιρία που παρουσιάζεται: για παράδειγμα, μπορεί η Ελλάδα να έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού στην Ευρώπη, αλλά Ελ Ντοράντο αποκλείεται να γίνουμε, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ απειλεί τους επενδυτές στη Χαλκιδική, για παράδειγμα, ότι θα τους κλείσει το σπίτι όταν «έλθη εν τη βασιλεία του».
Τέλος, εκτός από τις θετικές προοπτικές και τους μεγάλους κινδύνους, υπάρχουν και οι ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες για το 2013. Με τα υπολείμματα του Δώρου Χριστουγέννων μου, πέρασα τρεις μέρες στα Τρίκαλα Κορνθίας. Το τοπίο στο όρος Ζήρεια και τη γύρω περιοχή (λίμνη «Δόξα») πραγματικά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την Ελβετία. Ήταν πραγματική μαγεία! Το ίδιο νιώθει κανείς όταν επισκέπτεται το Πήλιο το χειμώνα, ή τη Δημητσάνα, καθώς και τόσες άλλες ορεινές περιοχές της Ελλάδας. Κι όμως, σε αυτές τις περιοχές δεν βλέπει κανείς σχεδόν ούτε ένα ξένο τουρίστα. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, δεν έχουμε ασχοληθεί καθόλου με το να προωθήσουμε το χειμερινό μας τουρισμό στο εξωτερικό, πηγή από την οποία θα μπορούσαμε να διπλασιάσουμε το συνάλλαγμα που μπαίνει κάθε χρόνο στη χώρα. Θυμηθείτε ότι οι περισσότερες χώρες της Βόρειας και Δυτικής Ευρώπης, δεν έχουν σχεδόν καθόλου βουνά (η Βρετανία, το Βέλγιο και η Ολλανδία είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα) και εν πάση περιπτώσει δεν μπορούν όλοι οι κάτοικοι αυτών των χωρών να χωρέσουν στις Άλπεις κάθε χειμώνα. Έχουμε τη φυσική ομορφιά, έχουμε κάποιες υποδομές, λείπει το μάρκετινγκ και η θέληση για να προσελκύσουμε εκατομμύρια τουρίστες από αυτές τις χώρες στην Ελλάδα τους έξι μήνες του χειμώνα...
Εύχομαι το 2013, να μην χάσουμε κι άλλες ευκαιρίες. Καλή Χρονιά!