Υπήρχε λοιπόν κάποια αποχρώσα ένδειξη ότι «κρατικός δάχτυλος» σχεδίασε την επίθεση στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας; Όχι φυσικά! Έχουμε κάποια απόδειξη ότι οποιαδήποτε από τις τρομοκρατικές οργανώσεις που έχουν εξαρθρωθεί μέχρι στιγμής ήταν παρακρατική; Ούτε... (εκτός αν υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι ο κ. Κουφοντίνας εργαζόταν για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ). Γιατί λοιπόν κάνουν αυτές τις τελείως αστήριχτες καταγγελίες τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Η γνώμη μου είναι ότι δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν την άβολη αλήθεια, ότι δηλαδή όλες οι «επαναστατικές οργανώσεις» που έχουν εξαρθρωθεί μέχρι σήμερα προέρχονται από τον «χώρο».
Γιατί όμως να κόβεται ο ΣΥΡΙΖΑ για τον χώρο των αντιεξουσιαστών και ακραίων; Η ταπεινή μου γνώμη και πάλι είναι ότι υποφέρει από βαθύ κόμπλεξ. Τα σημερινά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ιδεολογικοί (ή και βιολογικοί) απόγονοι μιας γενιάς που μεγάλωσε και έδρασε σε ένα ανελεύθερο και αυταρχικό κράτος. Τη γενιά αυτήν την έχουν ηρωοποιήσει στο μαρτυρολόγιο τους, μέχρι σημείου ψυχώσεως. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι πλέον δεν έχουμε ανελεύθερο ημι-δικτατορικό κράτος, όπως την μετεμφυλιοπολεμική εποχή. Και αφού δεν υπάρχει ένα τέτοιο τέρας εναντίον του οποίου να επαναστατήσουν και να μιμηθούν το πρότυπο των πατεράδων τους, το δημιούργησαν στη φαντασία τους. Εξ ου και χρησιμοποιούν χαρακτηρισμούς όπως «κυβέρνηση Τσολάκογλου», «δικτατορία», «γενοκτονία», «εκτροπή», για να χαρακτηρίσουν την κυβέρνηση και τις πολιτικές που ακολουθεί.
Εκτός από γελοίο, αυτό το κόμπλεξ κατωτερότητας είναι και επικίνδυνο. Η αλήθεια είναι ότι μπορεί η δημοκρατία μας να είναι κουτσή και στραβή, αλλά είναι δημοκρατία. Οι εκλογές δεν κερδίζονται με νοθεία και όποιος θέλει διαδηλώνει όποτε θέλει (και τα σπάει μάλιστα, χωρίς καμία κύρωση). Επίσης, η επιλογή του Μνημονίου έχει ψηφιστεί αλλεπάλληλες φορές από τη Βουλή, έχει επιβεβαιωθεί σε μία εκλογική αναμέτρηση που κρίθηκε στο δίπολο μνημόνιο- αντιμνημόνιο και όλες οι προσφυγές εναντίον της έχουν καταπέσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αν λοιπόν η Βουλή, η κάλπη και τα δικαστήρια δεν κρίνουν τη νομιμότητα, τότε ποιος την κρίνει; Η πεφωτισμένη επαναστατική ηγεσία της Κουμουνδούρου; Αντιλαμβάνεστε ότι η συλλογιστική του ΣΥΡΙΖΑ όταν καταγγέλλει όχι την ορθότητα (κάτι απολύτως θεμιτό), αλλά τη νομιμότητα της κυβέρνησης και της πολιτικής της, μας οδηγεί σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Έτσι νομιμοποιείται ηθικά και πολιτικά και η ένοπλη πάλη.
Φυσικά, ό,τι και να λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να είναι κάποιος ψυχοπαθής για να πάρει το Καλάσνικοφ. Το πρόβλημα επομένως δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ γελοιοποιείται όταν, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει το Ψυχροπολεμικού τύπου παρωχημένο μίσος που έχει για τις αρχές, υποστηρίζει ότι τα εκατοντάδες μπουκάλια στη Βίλλα Αμαλίας ήταν «για ανακύκλωση»! Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι θα κληθεί ίσως κάποτε να κυβερνήσει. Και μέχρι τότε θα πρέπει να καταλάβει ότι ο στρατός, η αστυνομία, τα δικαστήρια, ακόμη και η ΕΥΠ, είναι όργανα προστασίας του δημοκρατικού κράτους, όχι «μηχανισμοί καταστολής», που αντί για το «κεφάλαιο» θα πρέπει να τους προσεταιριστεί τότε «το κόμμα». Γιατί αλλιώς, αν δεν ξεπεράσει τα Οιδιπόδειά του, θα έχουμε πολύ κακά ξεμπερδέματα.