Δεν επαναστάτησε καν εναντίον του πλήγματος που δέχθηκαν οι μικροκαταθέτες. Όπως διαβεβαίωσαν και η Κομισιόν και τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης που ήταν παρόντα στη δραματική συνεδρίαση του Eurogroup της περασμένης Παρασκευής, προτάθηκε στην Κύπρο να μπει εισφορά μόνο στις καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ και η Κυπριακή κυβέρνηση δεν δέχθηκε. Προτίμησε να πληγούν και οι μικροκαταθέτες, παρά να μπει μία εισφορά της τάξης του 15.6% στους μεγαλοκαταθέτες. Με τον όρο μεγαλοκαταθέτες νοούνται όσοι είχαν καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ σε κάθε μία από τις 5-6 τράπεζες του νησιού, δηλαδή όσοι είχαν πάνω από μισό εκατομμύριο στην τράπεζα. Κι όμως, η Κυπριακή κυβέρνηση δεν το ήθελε. Επαναστάτησε λοιπόν εναντίον μίας συμφωνίας που θα κατέστρεφε το «status» της ως διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο.
Πέραν της ηλιθιότητας της αντίδρασης της Κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων, αφού η χώρα έχει ήδη καταστραφεί ως χρηματοπιστωτικό κέντρο, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε και για μία προοδευτική πράξη, όταν πρόκειται για την προστασία του μαύρου χρήματος Ρώσων και Ουκρανών Ολιγαρχών. Προς τι λοιπόν τα χειροκροτήματα της Αριστεράς;
Η οικονομική ζημιά που θα πάθαιναν οι ίδιοι Κύπριοι πολίτες δεν είναι τόσο μεγάλη σε σχέση με όσα πλήρωσαν οι Έλληνες σε φόρους. Μην ξεχνάμε ότι σε αντάλλαγμα της απόφασης, το Εurogroup συμφώνησε να μη γίνουν άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων στην Κύπρο. Ίσα-ίσα, με την απόφαση συμβάλλουν στη διάσωση της Κύπρου και οι ξένοι, με τις καταθέσεις τους στο νησί.
Από την άλλη πλευρά, το πράγμα είναι συμβολικό. Χωρίς πίστη στην ασφάλεια των καταθέσεων, δεν υπάρχει τραπεζικό σύστημα. Αυτή τη στιγμή, όλοι θέλουν να σηκώσουν τα λεφτά τους και είναι αμφίβολο αν η ΕΚΤ είναι διατεθειμένη να παράσχει τόση ρευστότητα ώστε να αποφευχθεί η κατάρρευση. Έχουν ήδη δοθεί εντολές για απόσυρση 10 δισεκατομμυρίων από δικηγορικά γραφεία και οι απλοί πολίτες θέλουν να αποσύρουν τα πάντα. Επίσης, η φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση Αναστασιάδη εξευτελίστηκε με τη στάση της. Μέσα στις επόμενες ημέρες, αν δεν βρεθεί λύση, θα σταματήσει και η παροχή ρευστότητας στα ΑΤΜ από τον μηχανισμό ELA της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Όμως αυτοί που θα πρέπει να εξανίστανται με την επιβολή φόρου στο κεφάλαιο των καταθέσεων και την καταστροφή που προκλήθηκε, δεν είναι οι Αριστεροί, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά οι φιλοευρωπαίοι υπέρμαχοι της οικονομίας της αγοράς!!!
Είναι δύσκολο να αποφύγει κανείς τον πειρασμό να πει ότι ήταν πράξη πολιτικής αντεκδίκησης από την Ευρωζώνη για το γεγονός ότι η Κύπρος λειτούργησε επί χρόνια ως φορολογικός παράδεισος, αλλά και για εκδήλωση πολιτικών απωθημένων εναντίον του νησιού. Τι πιο απλό από το να έμπαινε η Κύπρος σε Μνημόνιο, χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ και χωρίς την περίφημη «προβολή βιωσιμότητας», η οποία είναι ούτως ή άλλως μια θεολογική άσκηση. Αν ήθελαν οι Ευρωπαίοι θα το έκαναν.
Το συμπέρασμα είναι ότι και η Κυπριακή κυβέρνηση θα πρέπει να σταματήσει να μας πουλάει φούμαρα περί επανάστασης εναντίον των καπιταλιστών και η Ευρώπη θα πρέπει να παραδεχθεί ότι έκανε πατάτα δημιουργώντας την εντύπωση ότι οι καταθέσεις στην ήπειρό μας δεν είναι πια ασφαλείς. Το θέμα είναι τώρα πως θα μαζευτεί το πράγμα και δεν θα παραδοθεί ένα στρατηγικό προπύργιο στην Μεσόγειο, το οποίο θα μπορούσε να συμβάλλει καθοριστικά στην ενεργειακή ανεξαρτησία της ηπείρου μας, στις αγκαλιές της Ρωσίας....