Το πρώτο και σίγουρο είναι πως οι Συντηρητικοί είναι γκαφατζήδες:
Μετά τον Ντέιβιντ Κάμερον που αυτοκαταστράφηκε με την εμμονή του να πραγματοποιήσει δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην ΕΕ, χωρίς να δέχεται ιδιαίτερες πιέσεις για να το πράξει, ήρθε η σειρά της Τερέζα Μέι να μας αποδείξει πως είναι… άξια διάδοχός του.
Αν και είχε κληρονομήσει την απαιτούμενη πλειοψηφία για να προχωρήσει στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για το Brexit, αποφάσισε να προκαλέσει πρόωρες εκλογές. «Τυφλωμένη» προφανώς από τις ευνοϊκές δημοσκοπήσεις, η Βρετανίδα Πρωθυπουργός θέλησε να πάει σε εκλογές για να ισχυροποιήσει τη θέση της. Πίστευε πως θα αυξήσει τη δύναμή της ακόμη και κατά 90 έδρες. Τελικά έχασε 12.
Η διαφορά της με τον Κάμερον είναι πως παρότι είχε ξεκάθαρα δηλώσει πως αν χάσει έστω και 6 έδρες θα παραιτηθεί, δεν το έπραξε και αντίθετα προχωρά σε σχηματισμό κυβέρνηση με το κόμμα DUP της Βόρειας Ιρλανδίας. Γνωρίζει, όμως καλά και η ίδια πως η ΕΕ την περιμένει στη γωνία και δεν πρόκειται να της χαριστεί…
Δικομματισμός ξανά
Το δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο των βρετανικών εκλογών είναι το γεγονός ότι οι Βρετανοί πολίτες, έπειτα από μία δύσκολη περίοδο, αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τους τα… πειράματα και στράφηκαν ξανά στον δικομματισμό.
Τόσο οι Τόρηδες, όσο και οι Εργατικοί ενίσχυσαν τις δυνάμεις τους, το εθνικιστικό UKIP… εξαφανίστηκε και τα περιφερειακά κόμματα έχασαν έδαφος, σε σχέση με τις εκλογές του 2015.
Το τοπίο έχει πια ξεκαθαρίσει και τα δύο μεγάλα κόμματα είναι αυτά που θα καθορίσουν την ατζέντα από εδώ και στο εξής. Οι… αστείοι τύποι, όπως ο Νάιτζελ Φάρατζ ανήκουν πια για τα καλά στο παρελθόν και αυτό είναι σίγουρα ένα από τα ευχάριστα δεδομένα της βρετανικής κάλπης.
Η εκδίκηση των Μillennials
Για το τέλος αφήσαμε τη στάση των νέων ψηφοφόρων στη Βρετανία που όπως σωστά επισημαίνει και ανάλυση του Bloomberg αποφάσισαν να πάρουν… εκδίκηση από τους γονείς τους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους.
Το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές στη Βρετανία μεταξύ των νέων αυξήθηκε κατά 12 μονάδες σε σχέση με το 2015 και έφτασε το 56% στην ηλικιακή ομάδα 18-34.
Περίπου 2 εκατομμύρια νέοι άνθρωποι εγγράφηκαν και ψήφισαν στις εκλογές. Άνθρωποι που μέχρι πρότινος απογοητευμένοι από το πολιτικό σύστημα επέλεγαν την αποχή. Σε αυτές τις εκλογές κινητοποιήθηκαν και πήγαν στις κάλπες, στηρίζοντας στην πλειοψηφία τους τον Κόρμπιν.
Προσοχή. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει πως απαραίτητα πίστεψαν στο όραμά του. Η ατζέντα του ήταν όμως πιο ελκυστική. Οι απόψεις του για τα πανεπιστήμια, για την ανεργία τους έδωσε ένα όραμα. Όπως φυσικά και η αντίθεσή του με τις πολιτικές λιτότητας που εδώ και χρόνια εφαρμόζουν οι Συντηρητικοί.
Και οι νέοι, που στην πλειοψηφία τους, είχαν ταχθεί υπέρ του Bremain… κουράστηκαν να βλέπουν τους «μεγάλους» να παίρνουν αποφάσεις γι` αυτούς, χωρίς αυτούς.
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και η Μέι νιώθει ακόμη την παγωμάρα στο στόμα της. Γιατί δεν μετέδωσε κανένα όραμα, παρά μόνο ησυχία, τάξη και ασφάλεια…
Πιο βαρετή πεθαίνεις. Αλλά είπαμε οι Τόρηδες είναι γκαφατζήδες και φυσικά το πιο αστείο είναι πως έχουν ως… χρυσή εφεδρεία της Μέι τον Μπόρις Τζόνσον. Γνωστό και ως «κλόουν»!