Γιατί οι συμπολίτες μας και ιδιαίτερα οι νέοι, δεν σκοτώνονται στις καταλήψεις στο Κουκάκι. Στην άσφαλτο σκοτώνονται, με βασική αιτία την ελλιπή αστυνόμευση, όπως φυσικά και την κακή οδηγική μας παιδεία, τους κακούς δρόμους, τον όχι και τόσο αυστηρό ΚΟΚ, το ότι δεν έχουμε σωστές διαβάσεις, ποδηλατοδρόμους, ότι ακόμα ο στόλος των αυτοκινήτων δεν έχει ανανεωθεί όσο θα έπρεπε με νέα και πιο ασφαλή αυτοκίνητα.
Όλα τα παραπάνω είναι όμως, διαπιστώσεις και δεν θα αρκεστούμε σε αυτές. Ας δούμε τι μπορεί να γίνει στην πράξη για να αλλάξουν τα δεδομένα: Βλέπετε, η Νορβηγία δεν πρόσφερε μία από τις πιο ευχάριστες ειδήσεις της χρονιάς που πέρασε, επειδή οι Νορβηγοί έχουν μεγάλο ταλέντο στην οδήγηση. Οι Νορβηγοί έχουν χαράξει και εφαρμόζουν τα τελευταία χρόνια μια εθνική στρατηγική, τη «Vision Zero», που έχει ως στόχο ότι «δεν θα σκοτώνεται και δεν θα τραυματίζεται σοβαρά κανείς».
Τι περιλαμβάνει το νορβηγικό όραμα; Μείωση του μέσου όρου για τα όρια ταχύτητας σε εθνικό επίπεδο, επιπλέον κάμερες και αυστηρή αστυνόμευση σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας, μείωση της παρουσίας αυτοκινήτων στο κέντρο των μεγάλων πόλεων, ώστε αυτές να γίνουν πολύ φιλικές στο ποδήλατο και το περπάτημα.
Σημειώστε ότι το «Vision Zero», ξεκίνησε να σχεδιάζεται από το 2001 και πως από το 2015 στο Όσλο εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα για να μειωθεί η χρήση αυτοκινήτων μέσα στην πόλη. Δημιουργήθηκαν 60 χλμ. ποδηλατοδρόμων και οι αρχές της πόλης έριξαν μεγάλο βάρος στη σωστή λειτουργία των συγκοινωνιών, καταργώντας παράλληλα και πολλές θέσεις στάθμευσης στο κέντρο της πόλης!
Αποτέλεσμα των παραπάνω; Στο Όσλο το μόνο άτομο που πέθανε το 2019 ήταν ένας ενήλικας οδηγός, του οποίου το αυτοκίνητο έπεσε σε έναν φράκτη τον περασμένο Ιούνιο. Στην πόλη δηλαδή που έχει πληθυσμό 673.000 ανθρώπων, δεν σκοτώθηκε κανένας πεζός, κανένα παιδί και κανένας ποδηλάτης. Μηδέν νεκροί σε αυτές τις κατηγορίες. Στο σύνολο της χώρας χάθηκαν 108 άνθρωποι και επικρατεί προβληματισμός για το τι ακόμη μπορούν να βελτιώσουν.
Αυτός είναι ο ορισμός του κράτους που νοιάζεται για τους πολίτες του και φυσικά οι επιτυχίες έρχονται με εθνική στρατηγική, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και με σωστή συνεργασία κεντρικής εξουσίας και τοπικής αυτοδιοίκησης. Μήπως τώρα που ο δήμαρχος είναι ανιψιός του Πρωθυπουργού είναι η κατάλληλη στιγμή συνεργασίας, για να ξεκινήσουμε κι εμείς μια προσπάθεια με πρότυπο το Όσλο; Το Λονδίνο που δεν έχει τόσο μεγάλο πρόβλημα, ανακοίνωσε πως θα το κάνει. Το ίδιο και η Νέα Υόρκη και το Σαν Φρανσίσκο. Εμείς;
Έπειτα από δέκα χρόνια κρίσης που... κυνηγάμε αριθμούς και πλεονάσματα είναι καιρός να κυνηγήσουμε κι ένα μηδενικό. Το «όραμα μηδέν» των Νορβηγών. Τους μηδέν θανάτους στην άσφαλτο. Κι ας φτάσουμε στο στόχο σε τριάντα, σαράντα χρόνια. Ή ακόμα και ποτέ. Αρκεί να προσπαθήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε πως δεν έχουμε άλλον χρόνο για χάσιμο.