Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να έχουν διαμορφώσει ένα πλαίσιο πάνω στο οποίο βασίζεται η δημόσια συζήτηση, ωστόσο, οι κάλπες πάντα κρύβουν εκπλήξεις.
Γι’ αυτό και βλέπουμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να υψώνει τους τόνους, παρότι θεωρητικά κερδίζει εύκολα την πρωτιά στην οποία στοχεύει για να οδηγήσει τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές.
Γι’ αυτό και βλέπουμε τον Αλέξη Τσίπρα να επαναφέρει σε πρώτο πλάνο τις παρακολουθήσεις και τα Τέμπη, καθώς θεωρεί πως μόνο έτσι μπορεί να σηκώσει κόσμο από τους καναπέδες και να τους οδηγήσει στην κάλπη για να ανατρέψει το αποτέλεσμα.
Γι’ αυτό και βλέπουμε τον Νίκο Ανδρουλάκη να επιχειρεί με συγκεντρώσεις στις μεγάλες πόλεις να δημιουργήσει την αίσθηση πως το ΠΑΣΟΚ θα είναι ισχυρό κα θα έχει ρόλο ρυθμιστή στις 22 Μαϊου.
Ανάμεσα σε αυτές τις τελευταίες προεκλογικές «κορόνες», όμως, υπάρχουν και «μαργαριτάρια», τα οποία ενδεχομένως να έχουν αντίκτυπο στο τελικό αποτέλεσμα.
Για παράδειγμα, το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός -έστω και από φραστικό λάθος- φάνηκε να κατηγορεί τους συγγενείς των θυμάτων στα Τέμπη για πολιτικά παιχνίδια, ενδεχομένως να ξαναφουντώσει το θυμό για το τραγικό δυστύχημα.
Επίσης, το γεγονός ότι στο debate παραδέχθηκε ουσιαστικά το «σκάνδαλο» των παρακολουθήσεων και ομολόγησε πως γνωρίζει ότι δεν υπήρχε εθνικός λόγος για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, δεν αφήνουν χαρούμενο το επικοινωνιακό του επιτελείο.
Αντίστοιχα, η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα περί κυβέρνησης ειδικού σκοπού, σε περίπτωση που δεν προκύψει «κανονική» κυβέρνηση στις 21 Μαϊου, είναι άκρως προβληματική για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Θολώνει πολύ το αφήγημα του κόμματος ενόψει της κάλπης και δείχνει πως δεν υπάρχει αυτοπεποίθηση για πρωτιά στις κάλπες. Προσθέστε σε αυτό, το... κάλεσμα στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, αλλά και το λάθος Κατρούγκαλου να επαναφέρει ζήτημα για τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών.
Μαζεμένες αστοχίες, αν και αναλυτές εκτιμούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη «δομήσει» τον κορμό των ψηφοφόρων του και πως ουσιαστικά τώρα «ψαρεύει» σε αναποφάσιστους από πιο αριστερά κόμματα και όχι από το κέντρο.
Συνεπώς, οι παραπάνω αναφορές και ιδιαίτερα η συζήτηση για κυβέρνηση ειδικού σκοπού πλήττει τελικά περισσότερο (αν και δεν φταίει_ το ΠΑΣΟΚ, γι΄αυτό και ο Νίκος Ανδρουλάκης έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να μπει σε μία τέτοια συζήτηση.
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται γενικώς ανάμεσα σε ένα έντονο φλερτ από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ και μία διαρκή επίθεση από τη μεριά της ΝΔ. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, πάντως, πως για την ώρα αντέχει στην πίεση και οδεύει σε διψήφιο ποσοστό που θα του δώσει αυτοπεποίθηση και ρόλο ρυθμιστή.
Πίσω από τις κορόνες, πάντως, το τοπίο είναι καθαρό: Ο Μητσοτάκης έχει επιλέξει πια οριστικά να πορευθεί μόνος, ενώ Τσίπρας και Ανδρουλάκης το... συζητούν, αλλά δεν ξέρουν αν θα βγαίνουν «τα κουκιά» της αλλαγής. Ο "σοφός λαός" θα λύσει το γρίφο.
