Το Κολλητήρι : Τι είναι αυτός ο θόρυβος καλέ μπαμπάκα; Γιατί ξεφορτώνουν υλικά μπροστά από την πόρτα μας;

Καραγκιόζης ( που περνώντας να πάει προς το παράθυρο της καλύβας, ρίχνει και μία φάπα στο κολλητήρι) : Που να ξέρω; Μήπως αποφάσισαν να μ΄ ακούσουν επιτέλους και αποφάσισαν να ξανακτίσουν το Σεράϊ;

Το Κολλητήρι : Τότε γιατί τα αφήνουν μπροστά στην καλύβα μας;

Καραγκιόζης : Ξέρω γώ; Λάθος θα έκαναν. Εγώ τους είχα πει, αν θέλουν να βγούν κερδισμένοι, λεφτά έπρεπε να μας αφήσουν, όχι υλικά οικοδομών!

Εκείνη την ώρα παραμερίζει την κουρελού και  μπαίνει στην καλύβα ο Σταύρακας παίζοντας με τις χάντρες του κομπολογιού του.

Σταύρακας: Τι γίνεται εδώ ρε Καραγκιόζη; Μπας και κέρδισες το λαχείο; Θα την ξανακτίσεις ωρέ την καλύβα σου;

Καραγκιόζης: Όχι ρε μεγάλε, αλλά όταν είχα πάει να τους δω στο σεράϊ να τους πω πως δεν είχα λεφτά να τους ξεπληρώσω τα δανεικά μου, αυτοί άρχισαν να λένε ότι τάχατες πολλά λεφτά χαλάω και  πως αν η  καλύβα μου μού έπεφτε μεγάλη, δεν είχα παρά να την ξαναχτίσω μικρότερη. Τότε λέει μπορεί και να βοηθούσαν.  Που να καταλάβουν αυτοί ότι αν δεν μας δώσουν γρόσια, δεν θα μπορώ να ψωνίζω από το παζάρι; Και τότε τι θα γένει το παζάρι ρε Σταύρακα, πως θα επιβιώσει, να πούμε; Θα καταρρεύσει! Μάτσο οι συνεντεύξεις μου. Θα ήθελα να ξέρω: δεν τις διαβάζουν; Για πες μου εσύ ρε Σταύρακα, που είσαι και Πειραιώτης, τι θα ήταν η Τρούμπα χωρίς τα κορίτσια της;

Σταύρακας: Τι λες ρε Καραγκιόζη! Και ποιοί νομίζουν πως είναι αυτοί; Ακούς εκεί να σου αφήσουν τα υλικά οικοδομών τους μπροστά από τη πόρτα σου; Κάνε στην μπάντα, να πάμε τώρα αμέσως να τους δείξουμε στους ψευτόμαγκες! 

Παραμερίζει την κουρελού και μπαίνει μέσα φουριόζος ο Μπάρμπα Γιώργος.

Καραγκιόζης: Καλώς το Θείο. Ποιός καλός άνεμος σε φέρνει από δω; Γιατί είσαι έτσι λαχανιασμένος; Κάτσε λίγο κατάχαμα να ξαποστάσεις.

Μπάρμπα Γιώργος: Να, έτσι που κατηφόριζα από τη στάνη να πάω στο παζάρι, με σταμάτησαν να μου πουν πως είχες πάει στο σεράϊ να τους πεις πως δεν είχες να τους ξεπληρώσεις τα δανεικά σου! Είναι αλήθεια ωρέ Καραγκιόζη; Δεν ντρέπεσαι; Δεν σου έχω πει ν΄ απλώνεις το χέρι σου μόνο μέχρι εκεί που φτάνεις;

Καραγκιόζης: Αλήθεια είναι Θείε.  Μόνο που εγώ δεν το έκανα για τα λεφτά. Δεν έχω ανάγκη. Γι’αυτούς και για σένα το έκανα. Χάρη σας έκανα. Το παζάρι λυπήθηκα. Διότι αν σταματήσω να πηγαίνω στο παζάρι, τότε τι θα κάνετε όλοι εσείς; Που θα πουλάς εσύ Μπάρμπα Γιώργη τη γιαούρτη σου;

Μπάρμπα Γιώργης: Μα τι είναι αυτά που μου τσαμπουνάς; Πόσες φορές έχεις πάει εσύ στο Παζάρι; Νομίζεις πως θα γκρεμιστεί το παζάρι επειδή θα χάσει εσένα από πελάτη; Ρεζίλι μας έκανες πάλι!

Εκείνη την ώρα, από άλλο ανέκδοτο ορμώμενη και απευθείας μέσω σκουληκότρυπας του χωρόχρονου εμφανιζόμενη, μπαίνει στην καλύβα αναμαλλιασμένη και με θολό το μάτι η Ιωάννα η Τρελή, κραδαίνοντας ένα σπαθί:

Ιωάννα η Τρελή: Καραγκιόζη, τρελάθηκες; Είναι αλήθεια ότι πήγες στο σεράϊ και συζήτησες, λέει, μαζί τους πως θα ξεπληρώσουμε στους κατακτητές μας τα  δανεικά; Πως τόλμησες να το κάνεις χωρίς να ζητήσεις πρώτα την άδειά μου; Δεν είχαμε συμφωνήσει πως θα  εφαρμόζαμε το σχέδιο κατάληψης δια πολιορκίας, που έχω δει στα οράματά μου; Πάνω σ΄ αυτά δεν έχουμε οικοδομήσει ολόκληρο το πρόγραμμά μας; 

Σταύρακας: Να μας ζήσεις κουκλάρα μου! Πάμε τώρα αμέσως να τους κάνουμε ντου. Πίσω και σας φάγαμε ρε!

Καραγκιόζης: Για καθήστε ρε παιδιά. Ήρεμα. Φυσικά και μπορούμε να τους φάμε, δεν το συζητάω. Τους έχουμε. Μήπως όμως είναι καλύτερα γι΄ αυτούς τους ίδιους να δοκιμάσουμε πρώτα να τους πείσουμε με τα επιχειρήματά μας, αφού έχουμε και το δίκιο με το μέρος μας; Αν δεν το καταφέρουμε, γιατί είναι και στουρνάρια βλέπεις, τότε βέβαια θα πάμε αμέσως για κατάληψη με μπροστάρα την Ιωάννα.

Όλοι μαζί τραγουδώντας: Και τώρα θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε!