Και τι μας λένε;
Δύο βασικά πράγματα: πρώτον, ότι τα παιδιά από την παιδική χαρά πέρασαν, με τη βάση βέβαια, κάποια μαθήματα που χρωστούσαν από την εξεταστική του Οκτωβρίου και ότι, επομένως, θα μπορέσουν τώρα να συνεχίσουν να παίζουν σχεδόν ανενόχλητα και με τον αέρα των μαθητών που δεν χρειάζεται να επιστρέψουν πάλι στη μελέτη.
Δεύτερον, ότι οι εταίροι και δανειστές μας έχουν πλέον δημιουργήσει την ακλόνητη πεποίθηση ότι, πράγματι τι τα θέλετε, για παιδιά πρόκειται, χαρτζιλίκι χρειάζονται. Οσα όμως και να τους δώσεις, αυτοί σε γλειφιτζούρια και σε καραμέλες θα τα ξοδέψουν.
Τους δίνουν λοιπόν τώρα μόνο τα 6,8 δισ. που χρειάζονται για να αποπληρώσουν τη ληξιπρόθεσμη δόση του χρέους και το Φθινόπωρο με το καλό, τα υπόλοιπα 3,5 δισ που χρειάζονται για να εξοφλήσουν λοιπές οφειλές του Δημοσίου. Διότι, κατά την άποψή τους, ακόμη και αυτά που περιέχονται στο πολυνόμο που ψηφίστηκε στις 22 Μαΐου, δεν είναι μεταρρυθμίσεις. Ένας ελάχιστος παρονομαστής - αχταρμάς νέων φορολογικών επιβαρύνσεων και ελάχιστων προϋποθέσων εκταμίευσης είναι. Καλά, και το υπερταμείο, η δημιουργία ανεξάρτητης αρχής δημοσίων εσόδων, το ασφαλιστικό;
Χρήσιμα όλα αυτά και εντελώς απαραίτητα, αν είναι να προχωρήσουμε σε πραγματικές μεταρρυθμίσεις, αλλά πρόκειται για εξεταστέα ύλη στην οποία όχι μόνο η παρούσα κυβέρνηση αλλά και όλες οι προηγούμενες έπρεπε να είχαν διαγωνιστεί ήδη από την αρχή της κρίσης.
Διότι επιβεβαιώνουν έτσι ότι μας έχουν μάθει και μας αντιμετωπίζουν με τη στοιχειώδη επιμέλεια που απαιτείται για την προστασία των συμφερόντων των φορολογουμένων πολιτών τους, στους οποίους ακόμη οφείλουμε περισσότερα από 233 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε και τα 14,6 δισ. που οφείλουμε στο ΔΝΤ.
Καλά, εύλογο είναι να επιζητούν την προστασία των συμφερόντων τους. Μήπως όμως έτσι προστατεύουν, τελικά, και τα δικά μας;
Κάποιοι παρατηρούν με θλίψη ότι οι όροι που συνοδεύουν τη λειτουργία του υπερταμείου περιορίζουν την εθνική μας ανεξαρτησία και θυμίζουν όρους πολεμικών αποζημιώσεων. Ο γράφων, αντίθετα, πιστεύει ότι καλή είναι η εθνική κυριαρχία αλλά ακόμη καλύτερη η χρηστή και αποτελεσματική διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, ώστε για τα επόμενα 99 χρόνια να μην θεωρείται λάφυρο όχι μόνο στα χέρια των παιδιών από την παιδική χαρά αλλά και της οποιασδήποτε επόμενης κυβέρνησης. Ίσως το διάστημα αυτό να αποδειχθεί ικανό να μας μάθει να διαχειριζόμαστε και μεις την περιουσία μας χωρίς ξένη βοήθεια.
Αισθάνεται, ωστόσο, απογοητευμένος που ακόμη και η αξιωματική αντιπολίτευση τάχθηκε εναντίον της σύστασης του υπερταμείου.
Παρά την ασάφεια που χαρακτηρίζει ακόμη την προσεχή ( πότε άραγε;) άρση της εξαίρεσης που ισχύει για την αγορά ομολόγων από την ΕΚΤ, ο απολογισμός των αποτελεσμάτων της καθυστερημένης αυτής εξεταστικής, ήταν λοιπόν μάλλον θετικός.
Αντίθετα, η εδραιωμένη πλέον πεποίθηση των εταίρων μας ότι, σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες που βρέθηκαν σε πρόγραμμα, δηλαδή Κύπρο, Ισπανία, Ιρλανδία και Πορτογαλία, εμείς αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο στην αποπληρωμή των οφειλών μας, παγιώνει μία εικόνα αρνητική για όλους μας και όχι μόνο για την παρούσα ή τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Υπό τις προϋποθέσεις αυτές, πως να δεχθούν να συζητήσουν με μεγαλύτερη αμεσότητα την ελάφρυνση του χρέους; Απλά, κλωτσάνε παρακάτω το κονσερβοκούτι που σέρνουν στα πόδια τους.
Αν, ωστόσο, δεν υπάρξει ελάφρυνση, το 2060 το χρέος μας θα φτάσει το 250% του ΑΕΠ μας. Και ποιός θα φταίει τότε; Εμείς που έχουμε στην κυβέρνηση τα παιδιά από την παιδική χαρά ή οι εταίροι μας που, για τους δικούς τους λόγους, την αφήνουν να μεταφέρει επ’ άπειρον τα μαθήματα των προηγουμένων εξεταστικών;
Η συνέχεια τώρα επί της οθόνης των θερινών κινηματογράφων, με εικόνες από τα επίκαιρα. Μεταξύ άλλων, ο φακός θα καταγράψει ζέστες ρεκόρ, διακοπές σε νησιά με αυξημένες αυξήσεις Ρώσων και άλλων τουριστών, συνέδρια, παλικαρίσιες δηλώσεις, θεωρητικολογίες και λοιπές ιδεοληψίες.
Ελπίζουμε τουλάχιστον η αύξηση των φόρων στα τσιγάρα... να περιορίσει κάπως την κατανάλωση και, επομένως και τον κίνδυνο πυρκαγιών στα ωραία μας δάση.
Καλή διασκέδαση!