Είναι εθνική περηφάνια, να ‘διαπραγματεύεσαι’ ζητιανεύοντας, εκ των υστέρων, εκπτώσεις στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και των δημοσιονομικών στόχων που έχεις συμφωνήσει για την αποδέσμευση των πιστώσεων που μας έχουν υποσχεθεί οι εταίροι μας;

Η μήπως εμφορείται από περηφάνια η Κυβέρνησή μας όταν αμφισβητεί τα στοιχεία που χρησιμοποίησε η ΕΛΣΤΑΤ για να προσδιορίσει το έλλειμμα του 2010; Η υπηρεσία αυτή προτού να είναι υπηρεσία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση είναι Ελληνικός ανεξάρτητος θεσμός. Σε αντίθετη περίπτωση, και αν όντως τα ελλείμματα ήταν τεχνητά διογκωμένα, άδικο θα είχαν οι Γερμανοί, Ιταλοί, Ισπανοί, Φινλανδοί, Ιρλανδοί, Ολλανδοί ή Πορτογάλοι φορολογούμενοι να αξιώσουν από τις κυβερνήσεις τους να απαιτήσουν την επιστροφή κάποιων από τα δισεκατομμύρια  που μας είχαν δανείσει τότε, επειδή τους είχαμε πείσει πως τα είχαμε ανάγκη;

Προτού πλήξουν το κύρος ενός κόμματος ή κάποιας κυβέρνησης, οι εκ των υστέρων συμπεριφορές αμφισβήτησης  των συμφωνηθέντων στις αξιολογήσεις ή των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, πλήττουν πρώτα το κύρος της χώρας.

Η πρόσφατη υποχώρηση των τιμών των ετησίων, τριετών  και δεκαετών ομολόγων της χώρας μας στις διεθνείς αγορές με αντίστοιχη αύξηση των αποδόσεών τους αντανακλά αυτήν ακριβώς την έλλειψη εμπιστοσύνης στη χώρα μας. Και οι αγορές δεν έκαναν παρά να καταγράψουν αυτές τις συμπεριφορές ενός κράτους που για λόγους μικροπολιτικούς δεν διστάζει να βγάλει τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια. Έτσι υπολογίζουμε να βγούμε μια μέρα στις αγορές;

Αρκεί άραγε να λέμε ότι ‘πάγιά μας πολιτική είναι η προσέλκυση και η ενθάρρυνση των επενδύσεων’ για να ξορκίζουμε τις πράξεις μας; Που είναι και πως γίνεται πράξη η εθνική μας περηφάνια;

Εθνική περηφάνια είναι να έχουμε προχωρήσει εγκαίρως στη δική μας αξιολόγηση των δυνατοτήτων και των προτεραιοτήτων μας. Και όχι να μας προκαλούν έκπληξη αυτές που μας βάζουν στο τραπέζι οι εταίροι και δανειστές μας, πιάνοντάς μας αδιάβαστους. Να είμαστε δηλαδή, σε θέση να σχεδιάζουμε και να προτείνουμε εμείς οι ίδιοι τις μεταρρυθμίσεις, που είναι προς το συμφέρον της χώρας μας, προτού έρθει η στιγμή να τις συζητήσουμε και να τις συμφωνήσουμε με τους εταίρους και δανειστές μας. Να υιοθετήσουμε δηλαδή μία στάση που θα πείθει τους εταίρους μας ότι είμαστε ειλικρινείς στην προσπάθειά μας να τοποθετήσουμε σε νέα βάση τη διοίκησή μας και την οικονομία μας ώστε να αποκλείσουμε για το μέλλον την πιθανότητα νέας χρεοκοπίας.

Στη συνέχεια,  θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αξιολογούμε μόνοι μας την πρόοδο και τα αποτελέσματά αυτών των μεταρρυθμίσεων καθ’ όλη τη διάρκεια της εφαρμογής τους καθώς και την αποτίμησή τους κατά την ολοκλήρωσή τους, προκειμένου να είμαστε σε θέση να προβαίνουμε στις αναγκαίες διορθώσεις τους.

Αυτού του είδους οι αξιολογήσεις και αποτιμήσεις θα μας βοηθήσουν ταυτόχρονα να βελτιώσουμε την επιχειρηματολογία μας και τις θέσεις μας έναντι των εταίρων μας και να αποκαταστήσουμε εκ νέου τη χαμένη αξιοπιστία της χώρας μας.

Εθνική περηφάνια είναι όταν καμαρώνουμε για τους θεσμούς μας, την ανεξαρτησία και την αξιοπιστία της λειτουργίας τους και όχι όταν τους υποσκάπτουμε. Αν δεν σεβόμαστε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας, πως περιμένετε να μας σέβονται και να μας υπολογίζουν οι άλλοι;

Και προσοχή, διότι αυτό ούτε αξιακό είναι ούτε πρόκειται απλά για την ‘ταπεινή γνώμη’ του γράφοντος, όπως συνήθως. Για του λόγου το αληθές, ρίξτε μια ματιά και ψάξτε να βρείτε ανάλογα προηγούμενα στη λέσχη των πλέον ανεπτυγμένων χωρών του ΟΟΣΑ, στην οποία καμαρώνουμε πως ανήκουμε και μεις. Δύσκολα θα βρείτε.

Και θα μου πείτε, καλά, έχουμε εμείς στη χώρα μας οργανισμούς που είναι σε θέση να βοηθούν τις κυβερνήσεις μας με μελέτες και αξιολογήσεις του κύκλου σχεδιασμού και εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και άλλων τομεακών πολιτικών που χρειάζεται η χώρα μας;

Η απάντηση είναι πως ναι! Από την Τράπεζα της Ελλάδος και τη Διεύθυνση μελετών της Βουλής έως το ΙΟΒΕ και τα διάφορα πανεπιστημιακά μας ιδρύματα, είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνησή μας, μπορεί να υπολογίζει σε πολλούς επιστημονικά άρτιους και ανεξάρτητους οργανισμούς, που θα μπορούσαν να την υποβοηθούν στο δύσκολο έργο της. Αρκεί να μην τους αντιμετωπίζει με καχυποψία.

Ο γράφων έχει υπόψη του μελέτες και αποτιμήσεις κάποιων από τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη εφαρμοστεί, όπως αυτή του ΚΕΠΕ για την απελευθέρωση 20 επιλεγμένων επαγγελμάτων, που διάβασε με κάποια καθυστέρηση. Από όσα γνωρίζουμε, το ΚΕΠΕ είναι και αυτό ένας αξιόπιστος και ανεξάρτητος οργανισμός οικονομικών μελετών. Η κυβέρνησή μας έχει άραγε χρησιμοποιήσει τη μελέτη αυτή και πως;