ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Αποχρώσεις του γκρι

02:13 - 11 Οκτ 2018
Στέλιος Χριστόπουλος

Γράφει ο Στέλιος Χριστόπουλος

Όπως είναι γνωστό, τίποτε δεν είναι αμιγώς μαύρο ή άσπρο. Μία σειρά από αλυσιδωτές σκούρο γκρι ειδήσεις κυριάρχησαν στην επικαιρότητα τους τελευταίους τρεις μήνες και έδειξαν τη γύμνια μας και την ανεπάρκειά μας σε πολλούς τομείς, με τα τραγικά αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε. Αυτή την εποχή έχουμε όμως επιτέλους κάποιες ειδήσεις ανοιχτού γκρι από το ΔΝΤ, ιδίως όσον αφορά τις βελτιωμένες προοπτικές για την οικονομία μας. Είναι όμως τόσο ανοιχτή η απόχρωση του γκρι των ειδήσεων αυτών όσο θα θέλαμε να τη βλέπουμε;

Οπως και με τις παλιές μαυρόασπρες φωτογραφίες, τα όποια ανοιχτού γκρι μηνύματα φθάνουν αποτυπωμένα πάνω σε σκούρο έως πολύ σκούρο γκρι, για να τονίζονται, ίσως, λίγο περισσότερο. Διότι οι υποθέσεις εργασίας  του ΔΝΤ περιλαμβάνουν επίσης τις δυσοίωνες και σε σκούρο γκρι προβλέψεις για το δημογραφικό μας καθώς και για τη διεθνή οικονομία.Και ο γράφων ανησυχεί ότι το αργοπορημένο ανοιχτό γκρι ξύπνημα της οικονομίας μας  πάνω στο σκούρο γκρι φόντο της διεθνούς πραγματικότητας δεν θ΄αντέξει για πολύ και γρήγορα θα ξεθωριάσει.

Παρασυρόμενο, ίσως, από τις Τράπεζες ζόμπι και κάποιες κακές ειδήσεις και άλλων εισηγμένων εταιριών, που ανέδειξαν ακόμη μια φορά και το πολύ σκούρο φόντο και την ανεπάρκεια των θεσμών μας,το φόντο του χρηματιστηρίου έχει φορέσει και αυτό  ένα πολύ σκούρο γκρι κοστούμι.

Από την άλλη, το φόντο που αφορά το επιχειρηματικό περιβάλλον παραμένει σταθερά σκούρο. Εκεί εκπλήξεις ή χρωματικές αποκλίσεις δεν υπάρχουν. Και, ας το επαναλάβουμε, αν δεν πιάσουμε ρυθμούς ανάπτυξης υψηλότερους από 4-5%, ας μην περιμένουμε έλεος από τις αγορές. Οι αγορές, όπως και οι επενδυτές εξάλλου, δεν πείθονται εύκολα και ποτέ και για κανένα λόγο δεν κάνουν χατίρια και σε κανένα.

Ο γράφων ανησυχεί βαθύτατα, καθώς υποπτεύεται ότι εκτός από τις Τράπεζες τόσο οι επιχειρήσεις μας όσο και μεις οι ίδιοι έχουμε όλοι γίνει ζόμπι. Αρκεί να ρίξουμε μιά ματιά στον καθρέφτη για να δούμε το γκρίζο χρώμα του προσώπου μας.

Δεν χρειάζεται να πάμε στο γιατρό για να βγάλουμε τη διάγνωση. Την ευθύνη την έχουν τα κάθε λογής επιδόματα, τα χαρτζιλίκια και οι παροχές που μας έχουν συνηθίσει  στην υποτονικότητα, στην απραξία και στην εξάρτηση από τον κρατισμό. Αυτά είναι που μας ωθούν μακριά από την επιχειρηματικότητα και προς τη μετανάστευση. Στον υπέροχο κόσμο των ζόμπι δεν βλέπουμε το λόγο να ανεβάσουμε τις στροφές μας  και ακόμη λιγότερο να προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις που θα μας έβγαζαν από την αρρωστημένη μας μαυρόασπρη πραγματικότητα της εξάρτησης.

Τώρα όμως που οι εταίροι μας μάς έκλεισαν την κάνουλα με τα φθηνά δάνεια και μας ευχήθηκαν καλή συνέχεια, εμείς πως θα συνεχίσουμε άραγε να εξασφαλίζουμε στην καθημερινότητά μας όλα αυτά τα επιδόματα και τις παροχές που μας κρατούσαν ζόμπι; Πως θα συνεχίσουμε να ζούμε σ΄αυτό τον ωραίο λήθαργο και να συνεχίσουμε να βλέπουμε τα ωραία μας μαυρόασπρα όνειρα, ενώ θα έπρεπε να είχαμε ξυπνήσει εδώ και πολύ ώρα για να αντιμετωπίσουμε με ό, τι μέσα διαθέτουμε την γκρίζα και στυγνή πραγματικότητα;

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.