Ωστόσο επί της ηγεσίας του και παρά τα ιαπωνικού τύπου σαββατοκύριακα ασκήσεων με τους επιτελείς του- ποιός δεν θυμάται τις ασκήσεις με τα αυγά- η ΔΕΗ παρουσιάζει ζημιές που ενδεχομένως να αυξηθούν. Κοινώς πάει από το κακό στο χειρότερο.

Πέρα όμως από αυτά, θα σταθώ στο γεγονός πως ο κ. Αθανασόπουλος μοιάζει να ζει σε άλλη χώρα. Προφανώς η μισή του καρδιά στην Ιαπωνία βρίσκεται. Δεν μπορώ να εξηγήσω,  το ότι εν μέσω της κρίσης, της λαίλαπας της επερχόμενης ύφεσης, της κατρακύλας των εισοδημάτων και της μέγγενης των πλειστηριασμών, έρχεται να ζητήσει αύξηση τιμολογίων, λόγω ρήτρας πετρελαίου, την ώρα που  το πετρέλαιο σήμερα είναι στα 61 δολάρια.

Το να προβώ σε χαρακτηρισμό είναι εύκολο. Τους αφήνω στους οργισμένους βουλευτές του κόμματος που τον επέλεξε, στους καταναλωτές, στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και σε όποιον άλλον θίγεται από τις προτάσεις του.

Θα προσεγγίσω την περίπτωση Αθανασόπουλου, ποιητικά με Χαϊκού. Τα ιαπωνικά ποιήματα, που όπως έχει πει ο Εζρα Πάουντ, είναι ποιήματα εικόνων,ποιήματα που εκφράζουν το κάλλος μέσα από συγκεκριμένες εικόνες ή περιστατικά. Ένας από τους κορυφαίους του είδους είναι ο γιαπωνέζος ποιητής Kikaku ο οποίος έγραψε αρκετά από τα οποία διαλέγω τρία.

Για τις πρώτες μέρες της θητείας του ιαπωνοτραφούς κ. Αθανασόπουλου, το πρέπον Χαϊκού θα ήταν :

Χιλιάδες άστρα   ( Εταιρείες Ενέργειας)
λάμπει στην παλάμη μου ( του κ. Αθανασόπουλου )
μια πυγολαμπίδα  ( Η ΔΕΗ)
 

Κάπου στο μέσον της θητείας του κ. Αθανασόπουλου το κατάλληλο κατά τη γνώμη μου χαϊκού θα ήταν

Γέρικο δέντρο:  ( Η ΔΕΗ)
Δεν τρέμει το σαράκι, ( Τις συντεχνίες)
μα το πελέκι. ( Τα επιχειρησιακά της προγράμματα)

Σήμερα όμως και μετά τα όσα μεσολάβησαν αρκεί το :  

Βροχή στο μνήμα.( Της ΔΕΗ)
Γέρνει το κυπαρίσσι. ( Ο κ. Αθανασόπουλος)
Μάθημα θρήνου. ( Για την ΝΔ)

Τάκης Λαϊνάς