Διαπιστώνω για μία ακόμη φορά πως τα μέτρα που προτείνει η μία ή ή άλη πλευρά, αφορούν μόνο το οικονομικό κεφάλαιο. Δηλαδή, τι θα κάνει ο ένας ή ο άλλος, για τους φόρους, για τον τιμάριθμο, για την τόνωση της παραγωγής, τα επιδόματα των ευπαθών ομάδων, την ανεργία και την κατανάλωση. Δεν λέω, μεσούσης της κρίσης πολύ σοβαρά είναι όλα κατά, και μάλιστα εν όψει και εκλογών καλό είναι οι προτάσεις να είναι απόλυτα διακριτές ώστε ο κόσμος να ξέρει και τι ψηφίζει. Αλλά, υπάρχει πάντα ένα αλλά, κανείς μα κανείς, δεν μίλησε για το ανθρώπινο κεφάλαιο, για το έμψυχο δυναμικό αυτής της χώρας. Δεν μιλώ για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, ή τους ανέργους. Δεν τους υποτιμώ, αλλά τους στρίμωξαν κάπου στην πρώτη ενότητα, ανάμεσα στο επίδομα θέρμανσης και στην επιδότηση θέσεων εργασίας.

Εγώ μιλώ, για το έμψυχο υλικό που ετοιμάζουμε να βγεί από τα Πανεπιστήμια σε τέσσερα χρόνια, τότε περίπου που κατά την άποψη μου θα βγούμε από την κρίση. Μιλώ για την Παιδεία. Κανείς δεν έθιξε το θέμα. Ήρθε ένας προύπολογισμός στην Βουλή, όπου οι δαπάνες για την Παιδεία αυξήθηκαν στα χαρτιά φυσικά κατά 6,1% στα 7.2 δισ.από 6.861 δισ. το 2008, χωρίς ωστόσο κανείς να γνωρίζει τι αφορά αυτή η αύξηση.

Είμαι βέβαιος πως αφορά μισθούς καθηγητών Πανεπιστημίου καθηγητών μέσης εκπαίδευσης και δασκάλων και για να χτιστούν νέα Σχολεία. Θεμιτό, σεβαστό και επικροτούμενο. Ωστόσο τι απομένει για την έρευνα και την ανάπτυξη της Γνώσης;  Ψίχουλα.

Αλλωστε στον προυπολογισμό όπως φαίνεται η επιδότηση των ερευνητικών επιστημονικών ιδρυμάτων μειώνεται κατά 6,5%στα 136 εκ. ευρώ από 146 το 2008 ενώ οι επιδοτήσεις των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αυξάνεται μόλις κατά 4,5% στα 507 εκ. ευρώ από 485 εκ.  Εν ολίγοις ότι σας δίνω από τη μία σας το παίρνω από την άλλη. Και αναρωτιέμαι, αν νομίζουμε πως η επένδυση στην Παιδεία, είναι υποδεέστερητης βοήθειας που χορηγήθηκε στις τράπεζες, οι οποίες σημειωτέον, την δέχθηκαν με το ζόρι, γιατί δεν την είχαν και μεγάλη ανάγκη.Αν ετσι προωθούμε την διάχυση της Επιστήμης και της Γνώσης;

Αναρωτιέμαι αν με αυτή τη νοοτροπία έτσι ετοιμάζουμε τους αυριανούς επιστήμονες και τεχνοκράτες που θα αναλάβουν κάποια στιγμή τα ηνία αυτής της χώρας; Απ΄ότι φαίνεται, το πιστεύουμε, και αυτό αποδεικνύεται αν ρίξει κανείς μία ματιά στο ρυθμό αυξήσης των δαπανών για την Παιδεία των τελευταίων ετών. Είμαστε έθνος ανάδελφο όπως και να το κάνουμε. Πως να μην είναι και η Παιδεία μας;