Η μόνη λύση, πέρα από την παράλληλη δραστική περικοπή της δημόσιας σπατάλης, είναι αφενός να πληρώσουν, όσοι ξέφευγαν και αφετέρου να αρχίσουν να πληρώνουν και καινούριοι. Να διευρυνθεί η φορολογική βάση δηλαδή.  Ένας από τους τρόπους είναι η συλλογή αποδείξεων, που είναι ένα μέτρο προς τη σωστή κατεύθυνση, είναι αυτό της σύνδεσης του αφορολόγητου ορίου με τις αποδείξεις.

Ωστόσο θέλει προσοχή το τι αποδείξεις θα επιλεγούν. Ακούγονται διάφορα, όπως για παράδειγμα πως θα συμπεριληφθούν ως και τα super market. Κάτι τέτοιο είναι άνευ ουσίας γιατί οι μεγάλες επιχειρήσεις και αλυσίδες και γενικά το μεγάλο λιανεμπόριο κόβει αποδείξεις. Αυτός που δεν κόβει απόδειξη συνήθως είναι ο μικρός. Οι μεγάλοι «παίζουν» κυρίως με τα τιμολόγια των προμηθευτών.

Θα πρέπει πάντως στο σημείο αυτό, να επισημάνουμε πως ασχέτως με το τι ακούγεται για τις αποδείξεις, επανειλημμένα η Κυβέρνηση έχει δηλώσει μην ακούτε τις φήμες και περιμένετε τις επίσημες προτάσεις ή προσχέδια.

Εφόσον λοιπόν βρισκόμαστε και σε περίοδο δημόσιας διαβούλευσης, ένας από τους τρόπους που μπορεί να διευρυνθεί η φορολογική βάση, είναι η φιλελευθεροποίηση κάποιων επαγγελμάτων, όπως των γιατρών και των καθηγητών. Όπως είναι γνωστό, οι μεν νοσοκομειακοί γιατροί απαγορεύεται να έχουν ιατρείο, οπότε σε πολλές περιπτώσεις το γραφείο τους είναι το ίδιο το νοσοκομείο, όπου το φακελάκι πάει σύννεφο, ενώ οι καθηγητές δεν μπορούν να κάνουν ιδιαίτερα.

Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να επιτραπεί σε όλους τους γιατρούς να έχουν ιατρεία. Άσχετα με το τι πιστεύουμε για τη Δημόσια Υγεία, ο έλληνας θέλει το γιατρό του και έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση. Θα βρει τρόπο να τον εκμαυλίσει το γιατρό. Γιατί δεν θέλει να κάτσει στην ουρά. Γιατί θέλει να αποφύγει τα εξωτερικά ιατρεία  και για ένα σωρό άλλα γιατί που δεν είναι της παρούσης.

Ας πληρώσει λοιπόν τις «παρακαμπτήριους» μεθόδους, και ας  πάρει απόδειξη να την βάλει στην δήλωση του. Με αυτό τον τρόπο και διευρύνεται η φορολογική βάση των γιατρών, και ο νεοέλληνας εξακολουθεί να έχει δωρεάν υγεία, αφού τα όσα ξόδεψε τα παίρνει πίσω ως φοροαπαλλαγή. Είναι μία ακόμη εφαρμογή του pay to be paid.

Κάτι ανάλογο μπορεί να γίνει και με τα ιδιαίτερα μαθήματα. Να είναι ελεύθερα, αλλά οι καθηγητές να κόβουν αποδείξεις κατ απαίτηση των γονιών που πληρώνουν συνήθως ένα σεβαστό πόσο. Φυσικά και αυτές οι αποδείξεις να εκπίπτουν, όπως των φροντιστηρίων που όπως φημολογείται θα ενταχθούν

Εν κατακλείδι, η ιδέα σύνδεσης αφορολόγητου με αποδείξεις είναι εξαιρετική. Για να αποδώσει όμως πρέπει οι υπό συλλογή αποδείξεις να είναι στοχευμένες σε κλάδους ή επαγγέλματα που φοροδιαφεύγουν συστηματικά ή για να μην αδικούμε κανέναν, φορολογούνται με τεκμαρτά εισοδήματα. Ειδικά με τα τεκμαρτά εισοδήματα, από τα οποία κάποια ίσως θα έπρεπε να καταργηθούν όπως τα ταξί για παράδειγμα, θα πιάσει διπλά την φοροαποφυγή, αφού όλοι πλέον θα αναγκάζονται να ζητάνε τιμολόγια ή αποδείξεις προκειμένου να φορολογηθούν με βάση τα έσοδα και τα έξοδα τους.