Τον άκουσα χθες στην εκπομπή "Φακέλοι" του κ. Παπαχελά και μου σηκώθηκε η τρίχα. Υποθέτω όχι μόνο η δική μου αλλά και όλων όσων τον έβλεπαν και τον άκουγαν. Μίλησε και ο κύριος Κοντοπυράκης αλλά γι’ αυτόν δεν μπορεί να πεi κανείς πολλά πράγματα. Έχει το ακαταλόγιστο του τρελού επιστήμονα που για χάρη της επιστήμης συμμάχησε με τον διάβολο.

Ο κ. Αλογοσκούφης λοιπόν, αφού ανερυθρίαστα παραδέχθηκε πως η Ελλάδα επί Κυβέρνησης Σημίτη μπήκε κανονικά στην ΟΝΕ, αφού ακόμη και μετά την απογραφή και το διασυρμό που ο ίδιος προκάλεσε το ελληνικό έλλειμμα ήταν 3,1%, όταν το ζητούμενο ήταν 3%, επέμεινε πως καλώς έγινε η απογραφή. Δεν μπορούσε λέει να ανεχτεί ότι ζούσαμε μέσα στο ψέμα. Και όταν ρωτήθηκε αν τώρα μετά τα όσα έχουν μεσολαβήσει, μετά από τόσο διασυρμό, έχει αλλάξει γνώμη απάντησε:  Όχι.

Ακόμη κι όταν του είπαν για το έγγραφο της Κομισιόν της 31/3/2006 που υποδεικνύει σε όλα τα κράτη μέλη ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες θα γράφονται στον κρατικό προϋπολογισμό με την παραλαβή. Ακόμη και όταν γνώριζε πως η Γερμανία για να μπει είχε αφήσει έξω τα χρέη της ενοποίησης των δύο Γερμανιών. Ακόμη και όταν γνώριζε πως η Γαλλία είχε αφήσει απ έξω σημαντικές ασφαλιστικές υποχρεώσεις για να πιάσει το στόχο του 3%. Εκεί αυτός. Αμετανόητος να μιλά για δημιουργική λογιστική του ΠΑΣΟΚ.

Αν το ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής είχε μία σοβαρή ευθύνη είναι πως μας έβαλε στο ευρώ βιαστικά και χωρίς προετοιμασία. Χωρίς να ενημερωθεί ο κόσμος συστηματικά για την αξία του χρήματος και χωρίς να έχει φροντίσει να προλάβει τις αισχροκερδείς ανατιμήσεις. Όπως επίσης δεν φρόντισε όσο έπρεπε για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και για την πάταξη της διαφθοράς των δημόσιων υπηρεσιών.

Ο κ. Αλογοσκούφης όμως ευθύνεται για το εξευτελισμό της χώρας. Αυτός ήταν ο τσάρος της ελληνικής οικονομίας για μία γεμάτη τετραετία. Τα αποτελέσματα του έργου του τα ζούμε σήμερα με εφιαλτικό τρόπο. Όσο και εάν πάει να φορτώσει τα χρέη στον παλαιότερο ΠΑΣΟΚ , δεν έκανε απολύτως τίποτα ούτε να τα συμμαζέψει, ούτε να στηρίξει την οικονομία, ούτε να αυξήσει τα έσοδα, ούτε να φέρει τα ελληνικά κεφάλαια από το εξωτερικό. Μόνο κάτι αστείους και ανεκδιήγητους λεονταρισμούς έκανε όταν για παράδειγμα πήγε να μπλοκάρει την είσοδο Βγενόπουλου στον ΟΤΕ.

Το χειρότερο όμως είναι ότι διέλυσε την αξιοπιστία της χώρας. Δεν είναι τόσο η οικονομική της κατάσταση που ανησυχεί. Είναι η αξιοπιστία. Οι εταίροι μας, οι πιστωτές μας, οι αξιολογητές μας δεν έχουν καμμία εμπιστοσύνη πλέον στην Ελληνική Εκτελεστική Εξουσία. Και άλλες χώρες είναι χειρότερες από εμάς. Παράδειγμα η Ιρλανδία, αλλά γι’ αυτήν δεν έχει χαθεί η αξιοπιστία. Εκεί οι πολιτικοί,  αφενός ότι υποχρέωση ανέλαβαν την εκπλήρωσαν ή δείνουν σοβαρά δείγματα ότι προσπαθούν.

Δυστυχώς όμως επί μία πενταετία, με τον κ. Αλογοσκούφη, κάθε τρείς και λίγο αλλάζαμε στοιχεία. Τη μία το ένα την άλλη το άλλο, με αποκορύφωμα το αίτημα να αυξηθεί το ΑΕΠ μας κατά 25%. Και φυσικά δεν εκπλήρωσε ούτε μία από τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει ή τους στόχους που υποσχόταν ότι θα πιάσει. Ούτε φυσικά να γίνεται λόγος για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, την πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας.

Είναι αλήθεια πως πρέπει να αποφεύγουμε αποδιοπομπαίους τράγους. Ιδιαίτερα στην τόσο κρίσιμη εποχή που πρέπει να κοιτάμε μπροστά, μπας και περισώσουμε κάτι. Αλλά και να θέλουμε ο κ. Αλογοσκούφης εξακολουθεί να μη μας αφήνει περιθώρια με τα όσα εξοργιστικά εξακολουθεί να μας θυμίζει. Προφανώς τώρα που κ. Αβραμόπουλος κέρδισε τον τίτλο ο «Ο κ. τα Πάντα Όλα» λόγω της θητείας του σε διάφορα κυβερνητικά πόστα, ο πρώην τσάρος της ελληνικής οικονομίας αν κρίνουμε από τα μηδενικά αποτελέσματα της θλιβερής πολιτικής κατέλαβε επάξια τον τίτλο "Κύριος Τίποτα.".