Όλα τα στοιχεία που ανακοινώνονται αυτό δείχνουν. Δημόσιες επενδύσεις σχεδόν ανύπρακτες, ιδιωτικές επίσης. Κανείς δεν αναλαμβάνει μία επενδυτική πρωτοβουλία που θα δώσει έστω και ελάχιστη ώθηση. Και δεν παίρνει πρωτοβουλία γιατί δεν υπάρχει κατανάλωση. Κανείς δεν αγοράζει πέραν από τα απολύτως απαραίτητα. Ολοι αναιξερέτως έχουν περιορίσει τις δαπάνες τους. Ιδιώτες και Κράτος.
Η βιομηχανική μας παραγωγή και οι βιομηχανικές παραγγελίες εξακολουθούν να βρίσκονται υπό πίεση παρότι όσο αρχίζει και κινείται η Ευρώπη μας παρασύρει θετικά. Ενδεικτικό είναι πως τον Ιούλιο ενώ η εσωτερική κατανάλωση φθίνει και ο Δείκτης Νέων Παραγγελιών Εγχώριας Αγοράς έπεσε κατά 19,6%, οι παραγγελίες από το εξωτερικό ενισχύθηκαν με τον Δείκτη Νέων Παραγγελιών Εξωτερικής Αγοράς να παρουσιάζεται αυξημένος κατά 25,8%. Αυτό είναι ίσως το πιο ενθαρρυντικό καθώς όπως λέει και ο σοφός λαός κοντά στον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα. Το ζητούμενο όμως δεν είναι τι κάνουν οι ξένοι, ή το να στηριζόμαστε μόνο στους ξένους. Αλλωστε και για την διεθνή οικονομία υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις.
Καλώς ή κακώς οι μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις όπως για παρέδειγμα η απελευθέρωση της αγοράς, ενέργειας και η απελευθέρωση των επαγγελμάτων.που επιχειρούνται είναι μακρόπνοες και δεν θα έχουν άμεσα αποτελέσματα. Πέρα από τις καθυστερήσεις που επιφέρουν οι διαμαρτυρίες και συνετχνιακές συμπεριφορές, οτνα επιτέλους ολοκληρωθούν θα πάρει χρόνο να αποδώσουν και να δούμε απτά αποτελέσματα.Και φυσικά δεν είναι εύκολες γιατί λύνεις ένα πρόβλημα και σου παρουσιάζονται άλλα δέκα.
Παράδειγμα και πάλι η ΔΕΗ. Ως πότε το κράτος θα την χρησιμοποιεί για να εισπράτει τα τέλη της όταν στο μέλλον κάποιοιος ιδιώτης θα μπορεί να διαλέξει άλλον πάροχο; Αναπόφευκτα κάποια στιγμή αυτός ο μηχανισμός είσπραξης θα αυτοκαταργηθεί. Αν λοιπόν χαθεί ίσως ο μοναδικός μηχανισμός είσπραξης τελών που δεν μπορούσε κανείς να αποφύγει, αμέσως θα ξεπηδήσουν σαν σμήνη είτε οι κακοπληρωτές, είτε αυτοί που πραγματικά αδυνατούν να πληρώσουν λόγω ανάγκης. Αντε μετά να τους μαζέψει το κράτος ή η Περιφέρεια για να συγκεντρώσει πόρους οι Δήμοι. Αντε πάλι θα διαπιστώνουμε υστέρηση Δημόσιων εσόδων. Οσο κι αν φαίνονται ανούσιες, οι μικρές λεπτομέρειες είναι και αυτές που κάνουν την διαφορά.
Το ότι δεν θα χρεοκοπήσουμε μάλλον είναι το μόνο σίγουρο. Αυτοί που μας δάνεισαν και εξακολουθούν να μας δανείζουν θα κάνουν οτιδήποτε απαιτείται για να εξασφαλίσουν τα χρήματα τους, για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί. Αυτό σημαίνει ότι η τριετία που υπολογιζαμε να βγούμε από την ασφυκτική αγκάλη τους δεν αρκεί ούτε για ζήτω.
Η ουσία είναι πως η οικονομία μας μας θα παραμένει στην εντατική μέχρι να μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Και αυτό που έχει σημασία είναι να μην αρπάξει καμιά λοίμωξη, όπως ο στασιμοπληθωρισμός για παράδειγμα για τον οποίον κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε την ώρα που η μάχη όλων πρέπει να δοθεί στο να πέσουν οι τιμές ούτως ώστε και η κατανάλωση να αρχίσει να κινείται και η παραγωγή δειλά δειλά και κατά συνέπεια οι επενδύσεις να επανεμφανιστούν στον ορίζοντα