Όλοι όμως γνωρίζουμε πως η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο. Πως σχεδόν είχαμε χρεοκοπήσει ( τουλάχιστον όσον αφορά τις εσωτερικές πληρωμές). Όλοι είχαμε απηυδήσει από την αδιαφάνεια, την διαφθορά, το σπάταλο κράτος, τον ανίκανο δημόσιο υπάλληλο, τον τεμπέλη εργατοπατέρα, τον ασύδοτο επιχειρηματία, τον μεγαλοφοροφυγά, τον αισχροκερδή έμπορο., τις φασιστοειδείς συντεχνίες, τα πάσης φύσεως τρωκτικά

Ως εκ τούτου όσο κι αν είναι σκληρά τα μέτρα, όλοι ξέρουμε πως τουλάχιστον κάτι πάει να γίνει.

Αυτό που δεν ξέραμε, είναι πως είχαμε θαυματοποιούς που τάζουν ασυλλόγιστα με την αυταρέσκεια του ειδήμονα. Τάζουν χωρίς να καταλαβαίνουν τα στοιχειώδη, που μπορεί να καταλάβει κάθε λογικός πολίτης αυτής της χώρας ανεξαρτήτως χρώματος και κόμματος.

Αναφέρομαι σε αυτούς που διατυμπανίζουν τους ισοσκελισμένους ισολογισμούς. Σκέφτηκε κανείς πως αν από το 13,5% έλλειμμα φθάσαμε στο 7 % με τόσο σκληρά μέτρα, τι θα γίνει αν προσπαθήσουμε να πάμε στο 0% ?

Και τι προτείνουν… Αύξηση των δημοσίων δαπανών, δηλαδή αύξηση του κράτους… Με τι λεφτά και που θα τα βρούμε δεν μας είπαν…

Αντίθετα, με παντιέρα το οι φόροι σκοτώνουν τους φόρους.. προτείνουν μέιωση της φορολογίας… Άρα λιγότερα έσοδα… Πως θα γίνει λοιπόν αυτό τα θαύμα, δηλαδή να εισπράττουμε λιγότερα, να δαπανούμε περισσότερα και να φθάσουμε σε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό… μόνο ο Θαυματοποιός και η παρέα του ξέρουν..

Λένε πως την λύση θα την δώσει η πολιτική. Αυτό είναι σωστό. Όσο απαξιωμένη κι αν είναι, όσο κι αν ευθύνεται για το μαύρο μας το χάλι, όσο κι αν παραμένει συντεχνιακά συμπεριφερόμενη, εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή θα ξεκουνησει κι’ αυτή. Κάποια στιγμή κάποιες υγιείς, δυνάμεις θα ξεπηδήσουν. Δυνάμεις που θα έχουν επίγνωση των προβλημάτων και του ρόλου τους.

Αλλά μέχρι τότε χρειάζεται να ξεκινήσει και η εκκαθάριση της. Στο μεν κυβερνητικό στρατόπεδο οι παλαιού τύπου κομματάρχες που δεν μπορούν να υποστηρίξουν τις κυβερνητικές επιλογές προφασιζόμενοι το ότι δεν επιθυμούν το ρόλο του «εχθρού του λαού», ας αποσυρθούν σιγά σιγά, ή ας φύγουν αντί να επιδίδονται σε κλεφτοπόλεμο. Όσο για την Αξιωματική αντιπολίτευση ίσως θα πρέπει να ξανασκεφτεί το θέμα της ηγεσίας της γιατί σίγουρα ο θεσμικός της ρόλος δεν μπορεί να αντιπροσωπευτεί από θαυματοποιούς και σύμβουλους φωστήρες. Δεν γίνεται αρχηγός που σήμερα είναι μείζων αντιπολίτευση , και αύριο ενδεχομένως να κληθεί να κυβερνήσει αυτή τη χώρα να κοροϊδεύει τον κόσμο κατάμουτρα.

Ο κ. Παπανδρέου, τουλάχιστον, μπορεί να είπε το μνημειώδες «Λεφτά υπάρχουν» αλλά τουλάχιστον κάνει κάτι, όσο σκληρό κι είναι. Ο κύριος Σαμαράς δεν κάνει απολύτως τίποτα.