Αυτό μου το ερώτημα ενόχλησε κάποιους, που έσπευσαν να μου θυμίσουν τις ευθύνες της για την κρίση του 200,8 τα σπασμένα της οποίας ακόμη πληρώνουμε. Σεβαστές οι παρατηρήσεις όμως έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε, η Moody’s καλώς ή κακώς εξακολουθεί να κάνει την ίδια δουλειά. και μάλλον την κάνει καλύτερα τώρα,  μολονότι αναρωτιέμαι αν στα ενημερωτικά σημειώματα της αναφέρεται κατατοπίζοντας τους πελάτες της, για το πραγματικό μπάχαλο της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Αν δηλαδή εισέρχεται σε αυτό που λέει η πιάτσα αξιολόγηση του political risk.

Πιστεύουμε πως το political risk αφορά μονο το πολιτικό κλίμα και τις πολιτικές εξελίξεις. Σωστό ως ενός σημείου. Κουβέντιαζα με αναλυτή άλλης μεγάλης ξένης τράπεζας ( και για να σας προλάβω φιλλεληνικής), που μου εξηγούσε ότι υπάρχουν μοντέλα που στο political risk αξιολογούν και τις κυβερνητικές επιδόσεις όχι εκ του αποτελέσματος, ή του κλίματος ή των εξελικτικών σεναρίων,  αλλά και από πλευράς ποιότητας διαδικασιών και αποτελεσματικότητας.

Αναρωτιέμαι λοιπόν  αν η Moody’s είχε ένα τέτοιο μοντέλο,  πως θα μας αξιολογούσε, αν γνώριζε ότι ο κ. Παπακωσταντίνου δεν μιλούσε με τον Γενικό του Γραμματέα εδώ και μήνες και πως αυτό ήταν εις γνώσην του Πρωθυπουργού, αφού ο κ. Γεωργακόπουλος τον είχε ενημερώσει έγκαιρα με επιστολή του.

Αναρωτιέμαι ο Ελληνικός Κυβερνητικός Κώδικας του καλού management, η της Διαχείρισης Κρίσεων τι προβλέπει σε αυτές τις περιπτώσεις;  Και δεν μιλάμε για μία θεμιτή διαφωνία ή παρέμβαση εκτός γραμμής, ενός βουλευτή,  ή για πολιτική διαφωνία μεταξύ δύο υπουργών που είναι θεμιτή και σεβαστή, εκτός κι αν είναι παρεμβάσεις τύπου Βενιζέλου για να θυμηθούμε πως υπάρχει.  Μιλάμε για σοβαρή κρίση σε ένα Υπουργείο και σε ένα πεδίο, απ' όπου κυριολεκτικά κρέμεται η τύχη της χώρας.

Τι έκανε ο κ. Παπανδρέου για να το λύσει άμεσα και αποτελσματικά; Δυστυχώς το άφησε να σέρνεται μέχρι που έσκασε με εκκωφαντικό θόρυβο την χειρότερη στιγμή, όταν ο ίδιος έχει πολύ πιο σοβαρά θέματα να τρέξει. Ενδεχομένως δε, αν το είχε λύσει στην ώρα του, οι επιδόσεις στο Υπουργείο να ήταν καλύτερες και πολλές παλλινωδίες να είχαν αποφευχθεί.

Αν το είχε αξιολογήσει αυτό η Moody’s σίγουρα θα μας έκοβε γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που δεν υπάρχει συνεργασία. Άλλωστε ο κ. Παπακωσταντίνου δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με αρκετούς συναδέλφους του. Αυτό όμως δεν είναι θέμα του κ. Παπακωνσταντίνου. Είναι θέμα του Πρωθυπουργού να το λύσει, όπως αποκλειστική ευθύνη του είναι η εύρυθμη και αποτελεσματική κυβερνητική λειτουργία η οποία είναι άκρως μετρήσιμη και αξιολογήσιμη, όχι μόνο από τους πολίτες όταν έρθει η ώρα της κάλπης, όχι μόνο από τους ευρωπαίους εταίρους μας σε πολιτικό επίπεδο, όχι μόνο από τους δανειστές μας, αλλά και από όσους έχουν χαρτιά στα χέρια τους γνωστά και ώς ελληνικά ομόλογα.