Κάποτε κάποιος χάθηκε σ ένα δάσος και καθώς τριγύρναγε προκειμένου να βρει τρόπο να βγει, έπεσε πάνω σε έναν άλλο περιπατητή τον οποίο και ρώτησε. «Κοίτα να δεις», του απαντά ο άλλος,  «μπορείς να πας είτε από δω είτε από εκεί, αλλά θα σε συμβούλευα να μην πας από εκεί, γιατί από εκεί έρχομαι»

Αυτό μου θυμίζει το Ζάππειο του κ. Σαμαρά. Κάπου θέλει να πάει αλλά όχι από εκεί που έρχεται το ΠΑΣΟΚ. Ψάχνοντας θα πάει και αυτός, όσο κι αν προσπάθησε να παρουσιάσει τις βεβαιότητες του ως θέσφατο.

Αν δει κανείς ψύχραιμα την κατάσταση θα διαπιστώσει πως η ΝΔ έχει ακριβώς τα ίδια, προβλήματα που έχει και η Κυβέρνηση που δεν είναι άλλα από την πολιτική της φυσιογνωμία, το υλικό και στελέχη της, την εκλογική της πελατεία.

Κατ' αρχήν, για να μην ξεχνιόμαστε, το πρώτο χαρτί που έπαιξε ήταν το αντιμνημονιακό. Αν τότε συναινούσε θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Γιατί θα είχε δημιουργηθεί άλλη δυναμική. Ενδεχομένως ένα συμπαγές πολιτικό μέτωπο με ισχυρότερο πολιτικό λόγο που θα διευκόλυνε την προώθηση ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων. Δεν το έκανε όμως. Γιατί;

Γιατί φύλαγε τα νώτα της, έχοντας και αυτή απέναντι της, το αρτηριοσκληρωτικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό που αντιδρά σε κάθε μεταρρύθμιση. Το βολεμένο κομμάτι. Τις συντεχνίες που δεν εννοούν να παραχωρήσουν σπιθαμή από τα διαβόητα κεκτημένα. Το κομμάτι της κοινωνίας που συναλλάχθηκε ξεδιάντροπα με κάθε μέσο με τα πολιτικά κόμματα για να διατηρήσει προνόμια και να αλώσει πολύτιμούς πόρους. Το κομμάτι της Κοινωνίας, που οδήγησε τον κ. Καραμανλή στο παροιμιώδες πλέον « Άστο για αργότερα». Στο κομμάτι της Κοινωνίας και τις συντεχνίες που οδήγησαν τις φοροαπαλλαγές του κ. Αλογοσκούφη σε πλήρη αποτυχία. Το κομμάτι της Κοινωνίας που οδήγησε τον Αβραμόπουλο ( τον Αντιπρόεδρο της σημερινής ΝΔ) στο να κάνει απλό τουρισμό στο Υπουργείο Υγείας. Υποθέτουμε πως ο κ. Σαμαράς και το επιτελείο του τα σκέφθηκαν όλα αυτά. Υποθέτουμε ακόμη πως, όπως και η Κυβέρνηση, έχουν συνειδητοποιήσει πως δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Γι΄αυτό και η μόνη λύση είναι συναίνεση και διάλογος.

Η ΝΔ έκανε κάποιες προτάσεις, είναι η σειρά της Κυβέρνησης τώρα να κάτσει και να συζητήσει. Να μην τις απορρίψει ασυζητητί, αλλά να τις μελετήσει..  Το ζήτημα δεν είναι να λέει ο καθένας τα δικά του. Το θέμα είναι να βρεθεί κοινός τόπος. Η συνεννόηση, δεν αρκεί πια. Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Τώρα χρειάζεται συμμαχία δυνάμεων.

Η Κοινωνία έχει πάψει να ακούει. Παίρνει την κατάσταση και τις «διευθετήσεις» στα χέρια της. Όσο κι αν ακουστεί περίεργο, ο τραγικός ξυλοδαρμός του διαδηλωτή είναι ένα δείγμα.

Ο αστυνομικός ή οι αστυνομικοί που χτύπησαν με απίστευτη σκληρότητα τον διαδηλωτή, παρέβησαν τα καθήκοντα τους. Γιατί;  Γιατί έχει χαθεί η έννοια του καθήκοντος. Ποιος τους δίνει το παράδειγμα; Το ίδιο το πολιτικό σύστημα, που εδώ και δυο χρόνια συμπεριφέρεται εντελώς ανεύθυνα, σχεδόν αυτιστικά. Γιατί να ακούσουν τις οδηγίες και να ακολουθήσουν τους κανόνες, όταν κανένας δεν ακούει κανέναν και όλοι οι κανόνες παραβιάζονται; Γιατί να μην δείξουν σκληρότητα, όταν παντού επικρατεί η σκληρότητα και όλοι κινούνται εναντίον όλων για να διασωθούν;  Όταν η κοινωνική συνοχή είναι διαλυμένη. Όταν για παράδειγμα, η ίδια η Πολιτεία σπρώχνει στην εξαθλίωση τον απόμαχο συνταξιούχο των 450 ευρώ, κόβοντας του φάρμακα, αντί να περικόψει άλλες κραυγαλέες σπατάλες;

Αυτήν την Κοινωνία βρίσκει απέναντι της η Κυβέρνηση. Το βολεμένο κομμάτι που αντιστέκεται και σαμποτάρει με νύχια και με δόντια κάθε εξέλιξη. Το εξοργισμένο κομμάτι που δεν είδε κανέναν  από τους αυτουργούς και τους συναυτουργούς των σκανδάλων και της σημερινής εξαθλίωσης να τιμωρείται.

Αυτήν την ίδια Κοινωνία έχει απέναντι της και η ΝΔ. Αυτήν την Κοινωνία πρέπει να ανασυντάξει και αναδιατάξει. Αλλιώς, η όποια οικονομική επανεκκίνηση είναι κενή περιεχομένου και δεν πρόκειται να προχωρήσει, αφού θα εκληφθεί σαν ένα ακόμη προεκλογικό σύνθημα.

Δυστυχώς  δεν έγινε καμία αναφορά για την Κοινωνία, την πιο κρίσιμη παράμετρο, την Μητέρα όλων των εξελίξεων.