Αυτό που είναι σαφές, είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν μια άλλη, ιδιαίτερη ικανότητα αντίληψης και ανάλυσης των προβλημάτων που δημιούργησε η οικονομική κρίση και σκέπτονται με τελείως διαφορετικό τρόπο από άλλους συναδέλφους τους. Ίσως, να έχουν διαφορετικό DNA, που τους βοήθα να δημιουργούν καινοτομικά προϊόντα - υπηρεσίες τα οποία τους κατατάσσουν στην ξεχωριστή κατηγορία των ηγετών.

Σε αυτό το πλαίσιο, ειδικοί και επιστήμονες στις ΗΠΑ, προσπάθησαν να αποκωδικοποιήσουν τα συγκριτικά, αλλά και καθοριστικά στοιχεία που διακρίνουν τους ανθρώπους αυτούς, σε σχέση με τους άλλους.

Στελέχη επιχειρήσεων όπως, του Steve Jobs της Apple, του Jeff Bezos της Amazon, του Pierre Omidyar της Ebay και της Meg Whitman της P&G, που τα προϊόντα - υπηρεσίες τους κατέχουν ηγετική θέση στους τομείς τους, στις διεθνείς αγορές.
 
Σε ένα, πολύ ενδιαφέρον άρθρο που διάβασα στο blog του HBR, δημοσιεύτηκαν τα ευρήματα από τις ερωτήσεις και απαντήσεις που έθεσε, στην συνέντευξη που πήρε ο συνεργαζόμενος με το blog, συντάκτης Bronwyn flyer, στους καθηγητές Jeff Dryer του Brigham Young University and Hal Gregersen του Insead, οι οποίοι εξηγούν πως λειτουργεί το διαφορετικό DNA αυτών των ανθρώπων.

Το συμπέρασμα που βγαίνει μεταξύ άλλων, από τη συνέντευξη, είναι ότι τα αποτελέσματα τα οποια πρόεκυψαν - μετά από μια εξάχρονη έρευνα που διεξήγαγαν οι παραπάνω καθηγητές - εντοπίζονται, σε πέντε βασικές ικανότητες, που διαφοροποιούν αυτούς τους ανθρώπους από τους άλλους.

Η πρώτη, είναι αυτό που ονομάζουν οι ειδικοί ''associating'', δηλαδή, η ικανότητα των δημιουργικών ανθρώπων να βρίσκουν συνδετικούς κρίκους εκεί που φαινομενικά δεν υπάρχουν, σε ερωτήσεις, προβλήματα ή ιδέες, οι οποίες δεν σχετίζονται μεταξύ τους. Η δεύτερη, είναι το ''questioning'' δηλαδή, η ικανότητα να διατυπώνουν ερωτήσεις όπως, τι και αν: (what if?), γιατί: (why?) και γιατί όχι: (why not?). Ερωτήσεις, με τις οποίες προκαλούν τα «δεδομένα» των καταστάσεων και ανοίγουν μεγαλύτερους ορίζοντες. Η τρίτη, είναι η ικανότητα να παρατηρούν από κοντά τις λεπτομέρειες, ιδιαίτερα τις λεπτομέρειες στην συμπεριφορά των ανθρώπων.

Η τέταρτη, είναι η ικανότητα να πειραματίζονται ''experiment'' δηλαδή, να δοκιμάζουν νέες εμπειρίες και νέους κόσμους. Και τέλος, είναι η ικανότητα του ''networking'' δηλαδή, είναι πολύ καλοί στο να δικτυώνονται με έξυπνους ανθρώπους, που έχουν πολύ λίγα κοινά με αυτούς, αλλά μπορούν να διδαχτούν από αυτούς.

Ζητώντας από τους καθηγητές - ερευνητές ο αρθρογράφος να του ορίσουν, ποια κατά τη γνώμη τους, είναι η ποιο σημαντική ικανότητα από όλες, του απήντησαν, αυτή του να «ρωτάς». Γιατί, λειτουργεί σαν ''turbo charging'' δηλαδή, σαν υπερτροφοδότης της παρατηρητικότητας, του πειραματισμού και της δικτύωσης. Αλλα, που από μόνη της, δεν έχει άμεση επίδραση χωρίς τις άλλες. Η ικανότητα που θεωρούν τελικά ως την σημαντικότερη, είναι του ''associating'' η οποία αποτελεί την ικανότητα «κλειδί», που χωρίς αυτήν δεν είναι δυνατόν να προκύψουν νέες ιδέες. Επίσης, χωρίς την ικανότητα να συνδέεις τα προβλήματα και τις ιδέες με τρόπους που δεν έχουν συνδεθεί στο παρελθόν. Οι υπόλοιπες συμπεριφορές, συμπληρώνουν και πυροδοτούν την συνδεσιμότητα και αποτελούν τρόπους που βοηθούν να φτάσεις σε ένα δημιουργικό αποτέλεσμα.
 
Συνοψίζοντας, ο αρθρογράφος καταλήγει, ότι όλες οι ικανότητες εμπεριέχονται σε μια λέξη ''inquisitiveness'' «περιέργεια», την λέξη, που αποτελεί τον κοινό παρανομαστή όλων, αυτών των ξεχωριστών ανθρώπων.

Πάνος Τσαγκαράκης
[email protected]