Είναι πραγματικά απίστευτο, τι μπορεί να σκεφτεί το μυαλό ορισμένων επιχειρηματιών, προκειμένου να επιβιώσουν στην κρίση. Ενώ οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες των ΗΠΑ, πλήττονται από τη δυσχερή οικονομική συγκυρία, ένας επιχειρηματίας αξιοποίησε τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία δημιουργώντας καινοτομικές υπηρεσίες, κομμένες και ραμμένες στις ανάγκες των καταναλωτών της πιο ανταγωνιστικής αγοράς του πλανήτη.

Σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο McKinsey report, ο Scott Griffith περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οδήγησε την επιχείρηση του στην σημερινή επιτυχία της.

Πριν από λίγο καιρό, οι επιλογές για κάποιον που χρειαζόταν αυτοκίνητο ήταν να αγοράσει ένα, να το νοικιάσει ή να κάνει leasing. Σε κάθε μια από αυτές τις εναλλακτικές επιλογές, το αυτοκίνητο θα κατέληγε παρκαρισμένο σε κάποιο γκαράζ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι επιλογές αυτές, μπορεί να εξυπηρετούν τον ενδιαφερόμενο αλλά πολλές φορές αποδεικνύονται αντιπαραγωγικές. Με την είσοδο των νέων τεχνολογιών ανακύπτει μια άλλη επιλογή, η από κοινού χρήση του αυτοκινήτου. Αντί να αγοράσουν, να νοικιάσουν ή να προβούν σε σύμβαση leasing για ένα αυτοκίνητο, οι ενδιαφερόμενοι πελάτες μπορούν να αγοράσουν μόνο το μερίδιο που χρειάζονται, για μια ολόκληρη μέρα ή μια ώρα. Το αυτοκίνητο είναι διαθέσιμο όποτε τους χρειαστεί και στη διάθεση κάποιου άλλου όταν δεν το χρειάζονται εκείνοι! Αντιλαμβάνεστε τις θετικές επιδράσεις που μπορεί να έχει αυτή η πρακτική, αν γενικευθεί, στο περιβάλλον και στην οικονομία!
 
Η Zipcar είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής υπηρεσιών κοινής χρήσης (car sharing), στον κόσμο. Στους πελάτες της συμπεριλαμβάνονται επιχειρηματίες, πανεπιστήμια, και στόλοι εταιρικών αυτοκινήτων. Διαθέτει χιλιάδες οχήματα αυτό-εξυπηρέτησης με κρατήσεις, παρκαρισμένα σε διάφορα σημεία πόλεων των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά και της Βρετανίας, προσφέροντας στην ολοένα αυξανόμενη βάση των 325.000 μελλών της, κρατήσεις για να τα οδηγήσουν μια ημέρα ή μια ώρα. Πληρώνοντας μία και μοναδική αμοιβή, στην οποια συμπεριλαμβάνονται η ασφάλεια, τα καύσιμα, το παρκάρισμα σε αρκετά σημεία, η συντήρηση και 24ωρη οδική βοήθεια. Παρέχοντας στον κόσμο την στιγμή που τη χρειάζεται πρόσβαση σε αυτοκίνητα, με αυτόν τον τρόπο εξοικονομούν χρήματα τα μέλη μας, μειώνεται το μποτιλιάρισμα στους δρόμους και η ζήτηση για παρκινγκ και βεβαίως, μειώνονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, λέει ο Scott Griffith.

Στόχος αυτού του ευρηματικού επιχειρηματία, όπως ο ίδιος δηλώνει, είναι να καταστήσει την ιδιοκτησία ενός αυτοκινήτου προαιρετική και όχι υποχρεωτική από τις συνθήκες, και να δημιουργήσει έναν κόσμο με περισσότερους κοινούς χρήστες αυτοκινήτων, παρά ιδιοκτήτες, σε όλες τις πόλεις του κόσμου. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να γίνει το car sharing οικονομικότερο και εξυπηρετικότερο από την ιδιοκτησία ενός αυτοκινήτου, στόχος που εξ ορισμού είναι βαθύτατα κοινωνικός. Φυσικά αυτό δεν θα ήταν εφικτό χωρίς την τεχνολογία, διότι χωρίς αυτήν, δεν θα ήταν δυνατόν για τα μέλη της Zipcar να γνωρίζουν που βρίσκονται τα αυτοκίνητα που έχουν κρατήσει, πώς θα έχουν πρόσβαση σε αυτά, ενώ το σύστημα δεν θα μπορούσε να γνωρίζει πόσο καιρό χρησιμοποιήθηκαν τα αυτοκίνητα και πόσα χιλιόμετρα διένυσαν.

Για να επιτύχει σε μια μακρά διαδρομή, τονίζει ο Scott Griffith, κάθε εταιρία πρέπει να βελτιώνει τη λειτουργικότητα της τεχνολογίας που διαθέτει. 'Στη Zipcar, συνεχίζουμε να επενδύουμε εκατομμύρια δολάρια για να βελτιώσουμε την πλατφόρμα του car sharing και την ανταπόκριση του διαδικτύου και των κινητών συσκευών για τα μέλη μας αλλά και τα συστήματα εντός του αυτοκινήτου, με τα οποια ρυθμίζουν τη χρήση τους'.

Διαβάζοντας την πραγματικά επαναστατική συνταγή του Scott Griffith, θαυμάζω ορισμένες κοινωνίες με σύγχρονη αντίληψη για το τι αντιπροσωπεύει ένα αυτοκίνητο σήμερα για αυτούς, που γίνονται θιασώτες μια καθαρής και πρακτικής λύσης, η οποία αντικαθιστά την αλόγιστη χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου, με προσωπικό αλλά και κοινωνικό όφελος, τόσο σε σχέση με το περιβάλλον όσο και με την οικονομία. Και αναρωτιέμαι γιατί εμείς εδώ