Φέτος, είχαμε τρεις καταστροφικούς σεισμούς στην Ταϊτή στη Χιλή και στην Κίνα. Την περασμένη δεκαετία, γίναμε μάρτυρες τρομακτικών συμφορών, όπως ο τυφώνας Κατρίνα, στις ΗΠΑ, και το φονικό τσουνάμι στη Νοτιοανατολική Ασία. Ωστόσο, η αυξανομένη συχνότητα τέτοιων φυσικών καταστροφών και οι εμπειρίες που αποκομίσαμε από αυτές, μαζί με το χάος που προκάλεσε η ηφαιστειακή στάχτη στην Ευρώπη, καταδεικνύουν, ότι τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι επιχειρήσεις δεν φαίνεται να είναι εξοπλισμένες με τα κατάλληλα εργαλεία για να διαχειριστούν παρόμοιες κρίσεις. Ίσως, μέρος του προβλήματος αποτελεί το γεγονός ότι τοποθετούμε σε μια «κορνίζα» τις αιτίες και τις «θεραπείες» για τις φυσικές καταστροφές, χρησιμοποιώντας ευρεία και μακροπρόθεσμη προοπτική.
Ειδικά στην περίπτωση της ηφαιστειακής στάχτης, οι κυβερνήσεις, αλλά και οι αεροπορικές επιχειρήσεις της Ευρώπης, στάθηκαν ανήμπορες να την αντιμετωπίσουν, παρόλο που στο παρελθόν είχαν μελετήσει τις επιπτώσεις που έχει στη λειτουργία των τζετ η ηφαιστειακή στάχτη, από άλλες εκρήξεις Ηφαιστίων (μικρότερης ισχύος), θα μπορούσαν να είχαν εκπονήσει ένα σχέδιο αντιμετώπισης της - To οποίο, θα μετρίαζε τις ολέθριες, οικονομικές επιπτώσεις για αυτές, αλλά και την τεράστια ταλαιπωρία που υπέστησαν εκατομμύρια επιβάτες.
Προσωπικά, αισθάνομαι πως αυτή η προσέγγιση δεν διαφέρει καθόλου από την αντίστοιχη δυνατότητά μας να αντιμετωπίσουμε και τις οικονομικές καταστροφές. Όπως αναδεικνύεται, άλλη μια φορά, από την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδιαίτερα των κρατών μελών της ευρωζώνης, να αντιδράσουν άμεσα – και όχι εκ των υστέρων – βάσει ενός σχεδίου που θα είχαν έτοιμο, κυρίως μετά την εμπειρία της πρόσφατης διεθνούς οικονομικής κατάρρευσης πολλών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων – για να αντιμετωπίσουν παρόμοιες οικονομικές καταστάσεις, σαν αυτή που βρίσκεται η Ελλάδα, και στην οποία, ενδεχομένως, αργά ή γρήγορα να βρεθούν και άλλες χώρες μέλη της.
Το καλύτερο μάθημα, που μπορούμε να διδαχθούμε από τις φυσικές καταστροφές, είναι, ότι αν και δεν μπορούμε να αναχαιτίσουμε την εμφάνισή τους, το αποτέλεσμα που έχουν την επόμενη μέρα, μπορεί να μετριασθεί από τη δική μας παρέμβαση. Για να επιτευχτεί αυτό, επιβάλεται, από τις κυβερνήσεις αλλά και τις επιχειρήσεις διεθνώς, να λάβουν πιο συγκεκριμένα μέτρα –τα οποία θα συμπεριλαμβάνουν, άμεσες και έτοιμες προς εφαρμογή «θεραπείες»!