Ερευνώντας, όμως, τον μιμητισμό των επιχειρήσεων στη παραγωγή διάφορων προϊόντων, κατέληξαν ότι η μίμηση έχει θετικά αποτελέσματα για πολλά από αυτά. Εκεί, όμως, που κατά τη γνώμη μου, το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα θετικό, είναι όταν ο μιμητισμός αφορά στην επιχειρηματικότητα. Κυρίως όταν πρόκειται για την αβασάνιστη υιοθέτηση και αντιγραφή των συστατικών μιας επιτυχημένης επιχειρηματικής δραστηριότητας, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν τρεις βασικές προϋποθέσεις, δηλ. εξειδίκευση, γνώση και οικονομική ευρωστία. Αποτέλεσμα αυτής της λανθασμένης συμπεριφοράς, είναι η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει πολλές μικρομεσαίες αλλά και «μεγάλες» επιχειρήσεις στη χώρα μας, που δεν άντεξαν στη σημερινή οικονομική κατάσταση και οδηγήθηκαν σε κλείσιμο. Βεβαίως, οι λόγοι δεν είναι μόνο αυτοί, αλλά και το ντόμινο της ύφεσης και της έλλειψης ρευστότητας, που παρασύρει «δικαίους και αδίκους».
Το γεγονός ότι στη χώρα μας παραδοσιακά δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι υποδομές, όσον αφορά το πλαίσιο επιχειρηματικής λειτουργίας καθώς και ένα «αξιοκρατικό» χρηματοπιστωτικό μάνατζμεντ για την ανάπτυξη καινοτόμων επιχειρήσεων, αργά ή γρήγορα θα συνέβαλε και αυτό στη στρεβλή λειτουργία της αγοράς. Αλλά και ένας άλλος λόγος είναι ότι στην περίπτωση μιας μικρής αγοράς, όπως είναι η δική μας, δημιουργείται μια ασύμμετρη παραγωγική δυναμική με άνισες επιπτώσεις στην προσφορά και τη ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών. Είναι μικρή η πίτα και δεν φτάνει για όλους. Με λίγα λόγια δεν μπορούν όλοι να είναι έμποροι, εκδότες, διαφημιστές, καναλάρχες κλπ. Δεν είναι αρκετοί οι καταναλωτές, οι αναγνώστες και οι τηλεθεατές. Γι’ αυτό και είναι απόλυτη ανάγκη η εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων, ώστε να καλύψουν τα κενά πουλώντας σε άλλες αγορές.
Ο αβασάνιστος μιμητισμός, κατά τη γνώμη μου, στέρησε από την Ελλάδα την ανάπτυξη της αγροτικής της - και όχι μόνο - βιομηχανίας. Και αυτό, συνέβη, διότι οι περισσότεροι αγρότες, οι οποίοι για διάφορους λόγους εγκατέλειψαν τον τόπο τους για να έλθουν στη μεγάλη πόλη και να γίνουν έμποροι, βιοτέχνες, εστιάτορες κλπ. Επιλογή, που αφενός στέρησε στη χώρα τη δυναμική μιας αγροτικής ανάπτυξης, και των μοναδικών σε ποιότητα προϊόντων που μπορεί να παράγει, αλλά και τη μείωση των ευκαιριών για την τοπική απασχόληση, αφού δεν υπήρχαν αγροτικές επιχειρήσεις για να απασχοληθούν οι νέοι και να μείνουν στον τόπο τους. Αφετέρου, αυτό, λειτούργησε αρνητικά στην οικοδόμηση μιας υγιούς, ανταγωνιστικής αλυσίδας εμπορίου τροφίμων, εδραιώνοντας έτσι διάφορα νοσηρά φαινόμενα, όπως αυτό των μεσαζόντων.
Επιπροσθέτως, ο αβασάνιστος μιμητισμός, δημιούργησε το εξωπραγματικό φαινόμενο των πολλών εμπορικών καταστημάτων, με τα ίδια προϊόντα το ένα δίπλα στο άλλο, τόσο στις μικρές εμπορικές γειτονιές, όσο και στο κέντρο των πόλεων. Με αποτέλεσμα σήμερα, ελλείψει ζήτησης, να τα βλέπουμε, το ένα μετά το άλλο, να κλείνουν. Το κλείσιμο μιας, οποιουδήποτε μεγέθους, επιχείρησης συμβάλει στην αύξηση της ανεργίας αφενός και αφετέρου στην αδυναμία κάλυψης των οικονομικών υποχρεώσεων της, με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις να αγγίζουν το σύνολο της κοινωνίας. Το επιχειρηματικό δαιμόνιο είναι καλό, η επιχειρηματική διάθεση και ο μιμητισμός, χωρίς βασικές οικονομικές προϋποθέσεις αλλά και γνώσεις, δεν είναι. Ο άνθρωπος από τη φύση του έχει την ανάγκη της αυτοδημιουργίας, το θέμα είναι ότι πολλές φορές, στην προσπάθεια που καταβάλει για να επιτύχει, επιλέγει κάποιο παράδειγμα, χωρίς να εξετάζει, αν διαθέτει, τις προϋποθέσεις, τα ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία που του είναι απαραίτητα για να κερδίσει σε αυτό το παιχνίδι.