Σχεδόν κάθε ηγέτης θέλει να αφιερώσει περισσότερο χρόνο για στρατηγική σκέψη. Σε μια έρευνα με 10.000 ανώτερους ηγέτες, το 97% από αυτούς είπαν ότι η στρατηγική συμπεριφορά ήταν η πιο σημαντική για την επιτυχία του οργανισμού τους.
Και όμως σε μια άλλη μελέτη, ένα πλήρες 96% των ηγετών που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν ότι τους λείπει ο χρόνος για στρατηγική σκέψη. Φυσικά, είμαστε όλοι καταπιεσμένοι με τις συναντήσεις και κατακλυζόμαστε με email (κατά μέσο όρο 126 την ημέρα, σύμφωνα με ανάλυση της ομάδας Radicati).
Αλλά οι ηγέτες προφανώς θα μπορούσαν να κάνουν τουλάχιστον κάποια βήματα για να δώσουν προτεραιότητα σε αυτό που ισχυρίζονται ότι είναι επιτακτική ανάγκη. Τι θα μπορούσε να εξηγήσει μια τόσο μαζική απόκλιση μεταξύ των δηλωμένων στόχων και των πράξεών τους;
Ένα θέμα είναι τα κίνητρα που τίθενται —συχνά ασυνείδητα— από τις εταιρείες. Ακόμη και για τους ανώτερους επαγγελματίες, υπάρχει συχνά πολιτιστική πίεση να ασκήσουν πολλές ώρες, κάτι που οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι συχνά χρησιμεύουν ως υποκατάστατο τόσο για την αφοσίωση όσο και για την παραγωγικότητα στη σύγχρονη οικονομία. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι εργαζόμενοι που εργάζονται περισσότερες από 50 ώρες την εβδομάδα κερδίζουν 6% premium έναντι των συναδέλφων τους που εργάζονται πιο τακτικό πρόγραμμα.
Το να δεσμεύεστε στο γραφείο σας μπορεί να σας βοηθήσει να ανταλλάξετε περισσότερα email, αλλά σπάνια είναι μια συνταγή για καινοτόμο στρατηγική σκέψη. Στην πραγματικότητα, η έρευνα αποκαλύπτει ότι η παραγωγικότητα μειώνεται για όσους εργάζονται περισσότερες από 50 ώρες την εβδομάδα. Αυτό που φαίνεται να ενισχύει πραγματικά τη δημιουργική σκέψη, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, είναι δραστηριότητες όπως η σύντομη βόλτα, ειδικά έξω. Αλλά αυτή η συμπεριφορά μπορεί κάλλιστα να τιμωρηθεί σε ένα εταιρικό περιβάλλον που τιμωρεί το χρόνο.
Ένα άλλο εμπόδιο στη στρατηγική σκέψη μπορεί να είναι εσωτερικό. Τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες, η έρευνα δείχνει ότι η πολυάσχολη δραστηριότητα είναι ένδειξη κοινωνικής θέσης. Όπως το έθεσαν η Silvia Bellezza του Columbia Business School και οι συνάδελφοί της, «Λέγοντας στους άλλους ότι είμαστε απασχολημένοι και δουλεύουμε συνεχώς, υπονοούμε σιωπηρά ότι είμαστε περιζήτητοι». Εκτός από τις πολύ πραγματικές απαιτήσεις στα προγράμματά μας, λοιπόν, υπάρχει επίσης ένα κίνητρο να κλίνουμε στη φρενίτιδα: Είναι ένας δείκτης της επαγγελματικής μας επιτυχίας. Ως εκ τούτου, τα στελέχη μπορεί να είναι υποσυνείδητα απρόθυμα να εγκαταλείψουν τα οφέλη της αυτοεκτίμησης που προσφέρει το να είσαι απασχολημένος.
Δεδομένων αυτών των πιέσεων - τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές - που μας ωθούν προς την ενασχόληση με τα χέρια και μακριά από τη στρατηγική σκέψη, ακολουθούν τρεις τρόποι με τους οποίους οι μεμονωμένοι ηγέτες μπορούν να αντεπιτεθούν και να δημιουργήσουν τον ελεύθερο χώρο που χρειάζονται.
Πρώτον, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η στρατηγική σκέψη δεν απαιτεί απαραίτητα μεγάλο χρόνο. δεν πρόκειται για ατελείωτες διακοπές ή για υποχωρήσεις ηγεσίας. Όπως μου είπε ο ειδικός στην παραγωγικότητα Ντέιβιντ Άλεν όταν του πήρα συνέντευξη για το βιβλίο μου Stand Out, «Δεν χρειάζεσαι χρόνο για να έχεις μια καλή ιδέα, χρειάζεσαι χώρο…. Χρειάζεται μηδενικός χρόνος για να έχεις μια καινοτόμο ιδέα ή να πάρεις μια απόφαση, αλλά αν δεν έχεις ψυχικό χώρο, αυτά τα πράγματα δεν είναι απαραίτητα αδύνατα, αλλά δεν είναι βέλτιστα».
Ακόμη και με περιορισμένο χρόνο και τον ίδιο αριθμό ευθυνών, είναι πολύ πιο εύκολο να σκεφτείς στρατηγικά αν μπορείς να ξεκαθαρίσεις τα καταστρώματα κάνοντας απλά πράγματα, όπως να γράψεις όλες τις εκκρεμείς εργασίες σου σε ένα μέρος, ώστε να μπορείς να τις αξιολογήσεις σωστά και να μην διακόπτεται συνεχώς από την αίσθηση ότι ξέχασες κάτι.
Δεύτερον, είναι χρήσιμο να είστε ξεκάθαροι για το πού πηγαίνει πραγματικά ο χρόνος σας. Νωρίτερα φέτος, ανέλαβα ένα πείραμα παρακολούθησης χρόνου, στο οποίο καταγράφω πώς περνούσα κάθε μισή ώρα κατά τη διάρκεια ενός μήνα. Δεν είναι το πιο εύκολο έργο για να συνεχίσουμε (έχουμε συνηθίσει να ζούμε τις ζωές μας, να μην τις καταγράφουμε), αλλά τα δεδομένα που προέκυψαν ήταν ανεκτίμητα από την άποψη ότι με βοήθησαν να καταλάβω ακριβώς πού και πώς περνούσα τον χρόνο μου. Είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν εργασίες που θα μπορούσατε να συνδυάσετε, να αναβάλετε ή να αναθέσετε σε εξωτερικούς συνεργάτες για να σας βοηθήσουν να αγοράσετε επιπλέον δύο ώρες την εβδομάδα - περισσότερο από αρκετό για να ξεφύγετε από την καθημερινή βαριά βαρύτητα και να μπείτε στην κατάσταση ροής που εξετάζετε τη στρατηγική μεγάλης εικόνας.
Τέλος, μόλις συνειδητοποιήσουμε το σιωπηρό πλαίσιο «απασχολημένος = σημαντικό» στην κουλτούρα μας, μπορεί να γίνει ευκολότερο να το αφήσουμε και να υιοθετήσουμε ένα άλλο πλαίσιο που είναι πιο ευνοϊκό για βαθιά στρατηγική σκέψη. Μια εναλλακτική άποψη, την οποία υποστηρίζει ο Derek Sivers, ένας επιχειρηματίας και συγγραφέας, είναι ότι «απασχολημένος είναι αυτό που συμβαίνει όταν είσαι στο έλεος του προγράμματος κάποιου άλλου».