Πολλές φορές νιώθουμε αγάπη για τους άλλους, γιατί με αγάπη αντιμετωπίζουν και αυτοί τα λάθη μας.

Οι αυτάρκεις ηγέτες αγαπάνε τους άλλους γιατί δεν έχουν την ανάγκη να τους προσφέρει κανείς, και έτσι δεν ταλαιπωρούν τους άλλους και δεν τους επιβαρύνουν. Από την άλλη, όποιος ηγέτης φέρεται άσχημα, στην πραγματικότητα μάς ζητάει βοήθεια. Και βοηθώντας τον, αναπτυσσόμαστε και εμείς πνευματικά. Δεδομένου ότι στο σχολείο της ζωής δεν υπάρχουν προσβολές παρά μόνο μαθήματα, θα έπρεπε να τους είμαστε ευγνώμονες για τη δυνατότητα που μας προσφέρουν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να εξελιχθούμε και έτσι να είμαστε πιο χρήσιμοι στη ζωή. Η αγάπη σε κάνει να υπερβαίνεις τα κουράγια σου, να υπερβαίνεις τον εαυτό σου. Μόνο το να μην αγαπάω δεν αντέχεται. Είναι το βασικότερο εφόδιο λοιπόν, που μπορεί κάποιος να έχει, για συντροφιά στη ζωή του. Αν δεν αγαπάς, ότι μάθεις, από όποια θέση και να έχεις στο οργανόγραμμα της δουλειάς ή της ζωής, το χρησιμοποιείς για κυριαρχία πάνω στους άλλους και γίνεσαι δυσάρεστος. Να δίνετε λοιπόν στους διπλανούς σας, στους από κάτω σας, και στους από πάνω σας, και να δίνετε χωρίς όρους - τότε θα μάθετε τι είναι η αγάπη. Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί η ουσία της. Μπορείτε να βρείτε το μονοπάτι για να την αναπτύξετε από την περιποίηση του κήπου σας. Το σκάλισμα, το φύτευμα, το πότισμα, τη λίπανση και την προστασία. Μετά, μια ημέρα, εντελώς ξαφνικά, εμφανίζεται το μπουμπούκι και ο κήπος γεμίζει από την ομορφιά του. Έτσι συμβαίνει και με την αγάπη. Το κατοικίδιο ζωάκι μας μάς ανταμείβει απολύτως για την αγάπη που του δίνουμε με μια εξίσου ανεπιφύλακτη αγάπη. Κι αυτή η αμοιβαία αγάπη έχει την καλύτερη ποιότητα, «τη χαρά και μόνο για την ύπαρξη τού αγαπημένου», σύμφωνα με τον ορισμό της αληθινής αγάπης τού Γιόζεφ Ζίνκερ.

Επαναλαμβάνω όμως: η μία, μόνη βασική προϋπόθεση και βάση της αγάπης είναι η αποδοχή. Αποδοχή σημαίνει ότι παραιτούμαι από την απαίτηση του εγώ μου, που είναι να είσαι, αυτός που θέλω εγώ να είσαι.

Η αγάπη, σαν συναίσθημα, δεν έχει αντικείμενο. Χορεύει μόνο για την απόλαυση του χορού και τραγουδά για τη χαρά που δίνει το τραγούδι. Δεν έχει στόχο ούτε κίνητρο. Είναι νόμος απο μόνη της!