Πώς εκφράζεται το να με αγαπάω; Με το να είμαι δημιουργικός, να ξεπερνώ τους φόβους μου, να κάνω το καθήκον μου απέναντι στη ζωή.

Όταν πηγαίνουμε στη δουλειά μας, προσφέρουμε, κάνουμε το χρέος μας, γεμίζουμε, δημιουργούμε. Όταν παίζουμε με το παιδί μας ξέρουμε ότι ακόμα και αυτό το παιχνίδι, συμβάλλει στην ανάπτυξή του για να γίνει και αυτό χρήσιμο με τη σειρά του στην κοινωνία. Όταν συναναστρεφόμαστε τους συναδέλφους μας, τους φίλους μας αλλά και άλλους ανθρώπους του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος και το κάνουμε με χαρά, κέφι, ζωντάνια και αγάπη, ξέρουμε ότι βάζουμε λιθαράκια στο οικοδόμημα της ευτυχίας και εξέλιξης του κόσμου.

Να είμαστε ευνοϊκοί και θετικοί με τους συνανθρώπους μας και να το χαιρόμαστε, έτσι αναπτύσσεται ο άνθρωπος, όταν αγαπάει. Για πολλούς ηγέτες, μια πλευρά της ζωής που τους προξενεί μεγάλη απογοήτευση και στενοχώρια είναι η αδυναμία τους να κατανοήσουν τη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων. Εστιάζουμε στη φαινομενικά παράλογη, για την δική μας λογική, συμπεριφορά και καταλήγουμε να νιώθουμε φοβερή απογοήτευση. Όμως δίνοντας τόσο πολλή σημασία στη συμπεριφορά των άλλων, μοιάζει σαν να θεωρούμε πως η προσωπική μας διάθεση εξαρτάται από αυτούς.

Όταν δεν είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου, και τα αποτελέσματα που εγώ φέρνω, τότε όλα μου φταίνε. Ασχολούμαι με τους άλλους, με το τι μου έκαναν και το τι δεν μου έκαναν, και τρώω πολυτιμότατο χρόνο που θα μπορούσα να διαθέσω για την πρόοδό και την εξέλιξή μου, η οποία με τη σειρά της θα βοηθήσει και την υπόλοιπη κοινωνία. H ενασχόληση με τη θυματοποίησή μου, εξ’ αιτίας της συμπεριφοράς των άλλων, γιατί «οι άλλοι δεν είναι εντάξει απέναντί μου», μου τρώει ενέργεια, χρόνο, δύναμη, πρόοδο, εξέλιξη, χαρά.

9 ΑΠΛΕΣ ΛΕΞΕΙΣ: «ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΚΑΛΟΙ Ο ΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ»

Δεν είναι απαραίτητο να μας αρέσουν όλοι οι συνοδοιπόροι μας στη ζωή για να είμαστε ευτυχισμένοι μαζί τους. Είναι όμως πολύ πιο σημαντικό να μας αρέσει ο εαυτός μας καθώς τους αγαπάμε.

Η αλήθεια βέβαια είναι, ότι πιο εύκολα αγαπάς μερικούς ανθρώπους από άλλους, αλλά η ευτυχία μας εξαρτάται όχι από το πόσο αγαπητοί είναι, αλλά από το πόση αγάπη αισθανόμαστε εμείς μέσα μας για τον εαυτό μας τη ζωή και τους άλλους.