Δεν μπορούμε να κυνηγήσουμε την επιτυχία με τον τρόπο που οι περισσότεροι νομίζουμε. Η επιτυχία θα είναι πάντα το αποτέλεσμα μιας ζωής αφιερωμένης στο καλό που κάνουμε για τους άλλους. Μόνο τότε θα αισθανόμαστε πλήρεις. Όταν είμαστε χρήσιμοι. Νομίζω ότι το ισχυρότερο παράδειγμα της χρησιμότητας το παίρνουμε από τη μητέρα, η οποία μετά από 20 χρόνια προσφοράς στα παιδιά της, τα κάνει άξια να κυνηγήσουν τα δικά τους όνειρα και εκείνη μένει πίσω ψάχνοντας ένα νέο νόημα στη ζωή της, και μέχρι να το βρει (πολύ συχνά είναι τα εγγόνια) αισθάνεται τη ζωή της κενή.

Όσοι δεν αισθάνονται χρήσιμοι οι άνθρωποι, έχουν ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους την κατήφεια και πολλές φορές πέφτουν σε κατάθλιψη, είτε την καταλαβαίνουν είτε όχι. Για να είμαι καλά με τον εαυτό μου πρέπει να είμαι χρήσιμος στους άλλους και όντας χρήσιμος στους άλλους, είμαι καλά με μένα.

Το να αισθάνεσαι χρήσιμος είναι ένα συναίσθημα που οδηγεί στην αύξηση του θάρρους και όσο αυξάνεται το θάρρος μας, τόσο αυξάνεται η αυτοεκτίμηση μας και όσο αυξάνεται η αυτοεκτίμηση μας, τόσο πιο σωστά και με δύναμη αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες που φέρνει η ζωή στον δρόμο μας.

Πολλοί μεγάλοι δάσκαλοι και φιλόσοφοι, προτείνουν να ξεκινάμε την ημέρα μας κάνοντας την εξής ερώτηση στον εαυτό μας: «Πως μπορώ να βοηθήσω;»

Όσοι ηγέτες αρνούνται να μοιραστούν ότι ξέρουν και να βοηθήσουν όπως μπορούν, είναι επικεντρωμένοι στον εαυτό τους και η έννοια του κοινωνικού ενδιαφέροντος, τους είναι μακρινή και πιθανόν άγνωστη.

«You make a living from what you earn & a life from what you give.». Winston Churchill

Κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δε δίνει τίποτα, αφού μόνο με το να δίνουμε μπορούμε να αισθανόμαστε ευτυχισμένοι. Αυτός που δεν ξέρει να δίνει τίποτα - και δεν μιλάμε μόνο για υλικά αγαθά -, δεν ξέρει και να νιώθει τίποτα.

Η μεγαλύτερη τσιγκουνιά που μπορεί να υπάρξει είναι η τσιγκουνιά της καρδιάς.

Αυτός που πεθαίνει δεν μπορεί να πάρει μαζί του τίποτα απ’ όσα απέκτησε και έχει. Το τελευταίο μας ρούχο δεν θα χρειάζεται τσέπες. Θα πάρει όμως, σίγουρα, όλα όσα έδωσε.

Αξίζει τον κόπο σαν ηγέτες να αναθεωρήσουμε το επίπεδο της συναισθηματικής συναλλαγής μας με τον κόσμο. Όπως συμβαίνει με τις οικονομίες των χωρών, η ευημερία εξαρτάται από τον πλούτο που κυκλοφορεί. Αν σταματήσει, η οικονομία μπαίνει σε ύφεση. Το ίδιο συμβαίνει και με τον πλούτο της καρδιάς.

«Ότι δίνεις, το δίνεις σε σένα. Ότι δεν δίνεις , το αφαιρείς από σένα».