Mία από τις ερωτήσεις που πρέπει να θέτει καθημερινά ένας διευθύνων σύμβουλος στον εαυτό του είναι: Τι θ’ αφήσω πίσω μου; Αυτός που όταν φεύγει αφήνει πίσω του συντρίμμια, προκειμένου να προβάλλει και να εκθειάσει τις ικανότητές του δεν βοηθάει καθόλου στη συνολική βελτίωση της ζωής της κοινωνίας –που είναι και ο βασικός λόγος ύπαρξής μας. Εμφυσήστε ή υποδαυλίστε στους ανθρώπους το απεριόριστο πάθος για την κοινή επιτυχία και την πρόοδο –του μυαλού, της καρδιάς και της γνώσης. Σε τελική ανάλυση, αυτό που θα κάνει τη διαφορά στο μέλλον της εταιρείας δεν είναι απλά και μόνο η τωρινή ηγεσία αλλά και οι επόμενες.

Ο βαθμός στον οποίον ο σημερινός ηγέτης θα καταφέρει να μεταλαμπαδεύσει σε αυτές τη σημερινή και αυριανή–ζητούμενη- ποιότητα.

Ο πραγματικός ηγέτης δεν έχει την ταπεινή φιλοδοξία να ακούσει κάτι του τύπου «είδες; έφυγε και διαλύθηκε η εταιρεία!» λίγο αφότου θα έχει κλείσει πίσω του την πόρτα. Κάτι τέτοιο το θεωρεί –και έχει δίκιο!- απάτη, όχι ηγεσία.