Από την μία πλευρά οι τράπεζες φαντάζουν ελκυστικές καθώς διαπραγματεύονται μόλις στο 30%-40% της λογιστικής τους αξίας, από την άλλη όμως πλευρά, υπάρχουν ακόμη μεγάλες εκκρεμότητες (κόκκινα δάνεια, ρευστότητα κ.λπ.).
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ανακεφαλαιοποίηση ολοκληρώθηκε, όπως και το rebalancing, με τις τραπεζικές μετοχές να έχουν αποκτήσει διαφορετική βαρύτητα και σημασία για το χρηματιστηριακό ταμπλό. Οι δε τιμές-στόχοι που δίνουν οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι και οι εγχώριες χρηματιστηριακές εταιρείες κινούνται σε αισθητά υψηλότερα επίπεδα από τα σημερινά και δίνουν περιθώρια της τάξης του 60%-80%. Δηλαδή, από τα 6-7 δις ευρώ κεφαλαιοποίηση που γράφει τώρα ο κλάδος, οι αναλυτές εκτιμούν κεφαλαιοποίηση άνω των 16 δισ. ευρώ με ορίζοντα το τέλος του 2016. Σε γενικές γραμμές οίκοι όπως οι Goldman Sachs, Wood, HSBC αλλά και εγχώρια «μαγαζιά» (π.χ. IBG κ.λπ.) βάζουν τον πήχη από 0,38 έως 0,5 ευρώ για την ΠΕΙΡΑΙΩΣ, από 3,3 έως 4,66 ευρώ για την ALPHA BANK, από 0,5 έως 0,6 ευρώ για την ΕΘΝΙΚΗ και από τα 1,3 έως 1,9 ευρώ για την EUROBANK.
Οι αναλυτές επισημαίνουν πως οι τραπεζικοί τίτλοι διαπραγματεύονται μόλις στο 30%-40% της λογιστικής τους αξίας και έχουν σημαντικά περιθώρια ανόδου για να προσεγγίσουν τον μέσο όρο της υπόλοιπης Ευρώπης (0,8-0,9 φορές τα ίδια κεφάλαια). Θυμίζουμε ότι η αξία των τραπεζών έφθασε στο ιστορικό χαμηλό των 1,2 δισ. ευρώ χρηματιστηριακή αξία τον Νοέμβριο - Δεκέμβριο του 2015, όταν είχαν ενεργητικό 345 δισ.
Ωστόσο, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μέχρι να αποκατασταθεί η επενδυτική εμπιστοσύνη για τις τραπεζικές μετοχές. Με εξαίρεση τις μεγάλες δυνατότητες ανάκτησης κεφαλαίων που τους δίνει η απελευθέρωση της πώλησης "κόκκινων" δανείων και η ενεργητική διαχείριση των προβληματικών χαρτοφυλακίων τους, ούτε δυνατότητες χρηματοδότησης της οικονομίας έχουν αποκτήσει, ούτε καταθέσεις έχουν καταφέρει να προσελκύσουν πίσω στα γκισέ. Παράλληλα, απαραίτητες προϋποθέσεις είναι το κλείσιμο της αξιολόγησης, η άρση των capital controls, η επιστροφή της οικονομίας στην ανάπτυξη, η προώθηση μεταρρυθμίσεων-ιδιωτικοποιήσεων, η έναρξη της συζήτησης για το χρέος, η επαναφορά του waiver ή η συμμετοχή ελληνικών ομολόγων στο QE της ΕΚΤ, όπως βέβαια, σημαντικό είναι να μην υπάρξουν αναταράξεις διεθνώς. Πολλές λοιπόν είναι οι προκλήσεις για τις τράπεζες, πλην όμως, πέραν του ρίσκου, μεγάλο είναι και το… στοίχημα για ποντάρισμα στον κλάδο.
Γιώργος Παπακωνσταντίνου