Νωρίτερα ο Γ.Δ. έχανε οριακά έδαφος προς τις 570 μονάδες, αλλά έφτασε να ενισχύεται κατά 0,65%, στις 575,5 μονάδες.
Ωστόσο η κίνηση είναι εύθραυστη και ο Γ.Δ. άρχισε να κατηφορίζει με συνέπεια να υποχωρεί πλέον 1,4%, στις 563 μονάδες, με τον τζίρο να ανέρχεται σε 39 εκατ. ευρώ και τον όγκο συναλλαγών σε 47 εκατ. τεμάχια. Πτώση 1,9% καταγράφει ο FTSE 25 στις 153,9 μονάδες ενώ ο τραπεζικός δείκτης χάνει 4% στις 41 μονάδες.
Στο ταμπλό, η ALPHA BANK χάνει 5%, η ΕΘΝΙΚΗ υποχωρεί 3%, η EUROBANK υποχωρεί 5,5% και η ΠΕΙΡΑΙΩΣ γύρισε στο -1,8%.
Ο ΟΠΑΠ χάνει 1,2%, ο ΟΤΕ κινείται με -0,6%, πτώση 0,6% σημειώνει η ΔΕΗ, με +0,1% κινείται η Coca Cola HBC και με πτώση 1,5% κινούνται τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ.
Με αρνητικό πρόσημο διαπραγματεύονται οι ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ, ΤΙΤΑΝ, ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, JUMBO, ΕΧΑΕ, ΟΛΠ, Viohalco, ΕΥΔΑΠ, GRIVALIA, LAMDA. Ανοδικά κινούνται οι ΜΕΤΚΑ, FOLLI FOLLIE, AEGEAN AIRLINES.
Σύμφωνα με αναλυτές, κοντινή αντίσταση για τον FTSE 25 έχουμε στις 159 και 161 μονάδες, που πιθανή διάσπαση μπορεί να μας φέρει στις 164-165 μονάδες. Ο τραπεζικός έχει τις 41 και τις 45 μονάδες σαν δύο κοντινά σημαντικά επίπεδα που κατοχύρωση ενός εκ των δύο μπορεί να δώσει συνέχιση της κίνησης.
Η αγορά χρειάζεται έναν θετικό καταλύτη για να επιχειρηθεί η υπέρβαση αρχικά των 580 και ακολούθως των 600 μονάδων, ή μία αρνητική εξέλιξη για να υποχωρήσει εκ νέου χαμηλότερα των 550 μονάδων. Το αυριανό triple witching και το rebalancing που θα αποτυπωθεί στο ταμπλό και στις πρώτες συνεδριάσεις της επόμενης εβδομάδας θα κρίνουν ποιο από τα δύο σενάρια θα επικρατήσει.
Η ουσία είναι ότι παραμένουν ανοιχτά πολλά «μέτωπα» και οι επενδυτές αποφεύγουν το ρίσκο. Η ενδοκυβερνητική κρίση, που πυροδοτήθηκε από τη δήλωση του Γιάννη Μουζάλα, προκαλεί μεν ανησυχία στο Χ.Α. ωστόσο όχι πανικό.
Στις διαπραγματεύσεις, οι διαφωνίες παραμένουν χωρίς ουσιαστική πρόοδο. Μάλιστα, η διαφωνία μεταξύ του ΔΝΤ και της κυβέρνησης για τα τρία μεγάλα «αγκάθια», που θα τεθούν και σήμερα επί τάπητος στις συσκέψεις με το κουαρτέτο των δανειστών, φαίνεται να βρίσκεται στα άκρα.
Αυτά είναι, το φορολογικό, όπου το ΔΝΤ επιμένει να μειωθεί το έμμεσο αφορολόγητο των 9.550 ευρώ, ενώ η κυβέρνηση θέλει να παραμείνει ως έχει, το ασφαλιστικό, όπου το ΔΝΤ απορρίπτει τις αυξήσεις εισφορών ενώ η κυβέρνηση τις θέλει για να αποφύγει να κόψει συντάξεις και τα «κόκκινα» δάνεια, όπου το ταμείο θέλει «μονομιάς» απελευθέρωση της πώλησής τους σε funds, ενώ η κυβέρνηση ζητά τριετή διορία.
Στο προσφυγικό, σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα πηγαίνει στη Σύνοδο με μειωμένες προσδοκίες ενώ την ίδια στιγμή η πίεση από το πρόβλημα αυξάνεται.