Η ψηφοφορία για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης εκτός του ότι φαίνεται να οδηγεί σε ναυάγιο, οπωσδήποτε δίνει την ευκαιρία στην πολιτική αναζωογόνηση του Νικολά Σαρκοζί ο οποίος καραδοκεί πίσω από κάθε παραπάτημα του Φρανσουά Ολάντ.

Το μείζον δεν είναι το μικροκομματικό παιχνίδι στη Γαλλία αλλά η οικονομία της χώρας και η στρατηγική της η οποία μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά τις εξελίξεις στην ευρωζώνη.

Αντιθέτως προς τη λογική, η προσοχή επικεντρώνεται στα ολισθήματα του Ολάντ, σύμφωνα με την πρώην πρώτη κυρία Τριερβελέρ. Είναι όμως πολύ πιο σημαντικό να επισημανθεί ότι ακόμη και η εναλλακτική να διορίσει άλλον πρωθυπουργό ή να διαλύσει την εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει εκλογές, δεν συνοδεύεται από μια ατζέντα για την εσωτερική οικονομία και τη μείωση της ανεργίας ή από μια νέα θεώρηση για τις σχέσεις με το Βερολίνο.

Πρόσθετα, το Παρίσι φέρεται να ικετεύει για χαλάρωση της πίεσης που ασκεί η Καγκελαρία για δραστικές δημοσιονομικές προσαρμογές περισσότερο για να διευκολυνθεί να ελέγξει το εσωτερικό μικροπολιτικό μέτωπο παρά για να ακολουθήσει άλλη πορεία για την έξοδο από την οικονομική κρίση.

Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τη Μέρκελ και το γαλλικό ζήτημα με βάση την οικονομική κρίση ο Νικολά Σαρκοζί (Αττίλας κατά την Λιμπερασιόν) προβάλλει ως υποψήφιος για την προεδρία εκ μέρους της γαλλικής Δεξιάς.