Παρατηρητές κάνουν λόγο για την μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο, σύμφωνα με την DW, σχολιαστές του γερμανικού Τύπου εκτιμούν ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να βγουν συμπεράσματα προς πάσα κατεύθυνση.
«Η ταχύτητα με την οποία εξαπλώθηκε το κύμα διαμαρτυριών είναι πιθανό να προκαλέσει τρόμο στην ηγεσία», επισημαίνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung στο κύριο άρθρο της με τον τίτλο "Συσωρρευμένος θυμός".
«Από τα γεγονότα στην Πλατεία της Ουράνιας Γαλήνης το 1989 ποτέ δεν ζητήθηκε τόσο ανοιχτά στους δρόμους της Κίνας η ανατροπή του Κινέζου προέδρου. Παρόλα αυτά, θα ήταν πρόωρο και πιθανώς λάθος να πιστεύουμε ότι οι ακόμη μεμονωμένες ενέργειες θα μπορούσαν να αποτελέσουν σοβαρή απειλή για το κομμουνιστικό καθεστώς. Η συντριπτική πλειοψηφία των διαδηλωτών απαιτεί χαλάρωση των μέτρων για τον κορωνοϊό και όχι το τέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Σε κάθε περίπτωση τα γεγονότα θέτουν τον πρόεδρο Σι Τζιπινίγκ ενώπιον νέων δοκιμασιών. Υπάρχει φόβος ότι δεν πρόκειται να σταματήσει μόνο στο να κατευνάζει την οργισμένη κοινή γνώμη, κάνοντας παραχωρήσεις.Η χώρα βρίσκεται πιθανώς ενώπιον ενός νέου κύματος μέτρων καταστολής».
Προσεκτικός στις εκτιμήσεις του είναι και ο σχολιαστής της Hannoversche Allgemeine Zeitung. «Το (κομμουνιστικό) καθεστώς υπό τον Σι Τζιπίνγκ είναι πιθανόν ότι θα συνεχιστεί παρά την ιστορική διάσταση των διαμαρτυριών", εκτιμά. «Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, υποτιμά την ύπουλη αποτελεσματικότητα της κινεζικής λογοκρισίας και την επίδραση του εκφοβισμού που ασκείται από τον μηχανισμό ασφαλείας. Επιπλέον, εδώ και χρόνια δεν υπάρχουν επικριτικά μέσα ενημέρωσης ή ΜΚΟ στη χώρα, εκείνοι οι θεσμοί δηλαδή που είναι απαραίτητοι για να μπορούν να συντονιστούν τα τοπικά κινήματα διαδηλώσεων. Επιπλέον η απογοήτευση πολλών Κινέζων στρέφεται κυρίως κατά των μέτρων για τον κορονοϊό, αλλά όχι απαραίτητα κατά της κεντρικής κυβέρνησης στο Πεκίνο».
