Με τη μείωση των επιτοκίων και την αγορά κρατικών ομολόγων, η Fed πίεσε τους επενδυτές σε πιο επικίνδυνα στοιχήματα όπως το εταιρικό χρέος. Αυτό οδήγησε σε χαμηλότερα κόστη δανεισμού για τις αμερικανικές εταιρείες και μικρότερα spreads σε σχέση με τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα.

Πολλές εταιρείες χρησιμοποίησαν αυτές τις καλές συνθήκες ως μία ευκαιρία για να υποστηρίξουν τις τιμές των μετοχών τους μέσω της έκδοσης χρέους και επαναγορά των μετοχών τους. Το wealth effect που ακολούθησε, έδωσε ώθηση στα καταναλωτικά έξοδα.

Οι αναλυτές, όμως, με επικεφαλής τον Peter Oppenheimer προειδοποιούν πως δεν θα γίνει κάτι τέτοιο και στην Ευρώπη. Ο πεσιμισμός της Goldman σε ό,τι αφορά τις επαναγορές μετοχών από τις εταιρείες, αντιτίθεται προς άλλους αναλυτές οι οποίοι πίστευαν πως το νέο QE της ΕΚΤ θα μπορούσε να μειώσει τα κόστη δανεισμού και να προωθήσει τέτοια επαναγορά μεριδίου.

Το σκεπτικό της Goldman είναι απλό: Εκτός της Βρετανίας, τα ευρωπαϊκά στελέχη δεν έχουν και πολλά κίνητρα για να αναλάβουν χρέη τα οποία θα υποστηρίξουν τα κέρδη όπως στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Ο πεσιμισμός αυτός του Oppenheimer όσων αφορά τις επαναγορές μετοχών στην Ευρώπη αντιτίθεται στη δυναμική του υψηλού κόστους των ιδίων κεφαλαίων έναντι του χρέους.